BIDEOA: Plazaz Plaza, zentsuratutako gaiei ahotsa emanez
2021. urteko Plazaz Plaza antolatu zuten artixtekin solasalditxoa 2024an. Eta gehiago!
2021. urteko Plazaz Plaza antolatu zuten artixtekin solasalditxoa 2024an. Eta gehiago!
Konturatu nintzen zeinen beharrezkoa dudan euskarazko komunikazioa, eta nola kendu zidaten komunikazio horretarako aukera, eta nola, praktika zapaltzaile eta sistemazalearekin, Estatuaren errelatoa irentsaraziz, isilarazi ninduten, isilarazi gintuzten, euskaldunok hain zuzen ere. Nondik eta euskaldunok genuen egunkari nazional bakarretik.
Raul Antonio Capotek: «Informazioa Big Dataren bidez lortzen da lan subertsiboetan erabiltzeko, bereziki mikro-segmentazioaren bidez, ahalbidetzen duena auzo, familia eta pertsona bakoitzaren kezkak esplotatzea.»
Biden-Harris Administrazioak presioa egin zuen estatubatuarrak —eta mundu erdia— zentsuratzeko eta Facebookek bete egin zuen, aitortu du Markek, eta damutzen dela ere adierazi du, egin eta gero.
Idatzi labur honen bidez, iaz egindako nazioarteko Deklarazio garrantzitsu baten berri eman nahi dut. Ia kasualitatez jakin dut haren berri: mundu mailako zentsuraren sintoma bat da hori.
2030 Agendaren “Garapen Jasangarrirako Helburuak” 17 dira eta haur batek Olentzerori idatzitako eskutitz baten antza dute. Benetan pentsatzen dugu mundua halakoa egin dutenen eskutik ezer onik etorriko zaigunik?
Hiru urtez jasan behar izan dugun iruzur mundiala frogatzeko, hamaika ikerketa, datu eta froga daude orain, ikerlari, herritar eta zientzialari etikadun edota kontzientziadun askoren xinaurri lan luze eta isilari esker.
Urtzi Urrutikoetxeak ez du dena behar bezala kontatu, barkatu. Hasieran, Tucker Carlson oso “Republican man“ azaltzen bazen, azken saioetan, eliteen aurkako gauzak garbi esan zituen. Bai demokratak, bai errepublikarrak larrutzen zituen. Uniparty delakoaren aurka, alegia.
Azken Gerran, mugarri bat: Koronaldia. Isilaldi bat orain, Koronaldiaz eta “salbatu behar gintuzten txertoek” eragindako hilez. Pairatu ditugun gezur-jasaz eta ezesanen oldeaz… isila.
Ez dezagun ahaztu nola hasi zen totalitarismoa: jendeak gehien interesatzen zitzaizkion gaiez hitz egiteari eta eztabaidatzeari utzi zionean.
Ekai Center, 2021eko abuztuan: «Badirudi uste dutela beraiek bezala pentsatzen ez dutenak zentsuratu egin beharko liratekeela. Ez dute planteatzen neutralizazio hori iritzi-kontrastearen bidez lortzea. Haien estrategia iraina, laidoa eta gerra zikina dira.»
Hasiera ez zen leuna izan. Independentearen jazarleen ageriko portaera era anonimoan mezulariari min egitea izan da.
«Nazioarteko osasun krisi larrian gaude, kobit txertoarekin lotutako gaixotasunak eta heriotzak direla eta»
Eta hauxe da gertatzen ari zaiguna. Historian kontatu diguten gezurrik haundiena bizitzen ari gara eta ahotsak falta dira. Euskal Herrian medikuak eta sanitarioak elkartzen ari gara, ez gaude ados gertatzen ari denarekin.
“Eduki desegokia” eta “albiste kaltegarriak” daudela ikustean, berehala “berrikusiko” da: ezabatu egingo da. Inbertsio-funtsek informazioaren ekoizpena eta iritzia kontrolatzen dituzte.
Ziber jazarpenaren arduradunak “euskalgintzako militanteak” direla ohartu naizenean harriduratik beldurra sentitzera pasatu naiz.
Hedabideen erabilera maltzurra, herritarrei beldurra inokulatzen jarraitzeko helburuz.
Irlandan, “Irish Free State” delakoa lortzean, irlandera bultzatzeko ez zegoen plan handirik. Gurean, hobeto egingo al da? Agian. Letonia eta Estonia ere ereduak dira.
Nolako oztopoak ditugu, burujabetasuna, benetako burujabetasuna, lortzeko, burugabetasunetik pasatu gabe?
Euskal Herria ahultzen ari zaigula ikusten dut, euskara bera atzeraka ari zaigula.
Gora Euskadi Askatuta oihukatu izan dugunean, diktaduraren kontrako mezua ere zabaltzen genuen, bai kanpokorako, bai bertokorako.
«Higiene gehiago eta medikuntza gutxiago» aldarrikatzen zuen argi eta garbi «Punto y hora de Euskal Herria» astekariak, 1982eko apirilean osasuna erdigunera ekarriz. Indarrez isildutako astekari bakezalea zen, elebiduna eta desobeditzailea, Felipe Gonzalezen poliziak behin eta berriz erasotua, aleak bahituta, eta bere inguruko paramilitarrek ere bonbaz lehertutako agerkaria. Irakurriena zen
Zentsura basatia dagoen honetan, agindupean ezarritakotik ateratzen den edonor desprestigiatzeko iraganeko saiakeretatik badugu zer ondorioztatu. Ikuspegi reichianotik begiratuta, adibidez, ‘distantzia sozialak’ koraza modu ikusezinean bi metro zabaltzea suposatzen du, besteekin konektatzeko gaitasun falta areagotuz.
Egungo koroa-zirkuaren atzean daudenak antzinatik egon izan dira oso presente Euskal Herriko, zein Catalunya eta abarretako etxe askotako sutondoetan.
Hamar urte barru dementzia esponentzialki handitzen denean eta belaunaldi gazteenek beren sortzetiko potentziala lortu ezin dutenean, ez du ezertarako balioko “ez genituen maskarak behar” esateak
Informazio-oldearen atzean, ezkutatu nahi izate bat sumatzen ahal da. Autoritate politiko, mediko eta mediatikoak (“arduraz jokatuta”, demagun) hondamendia isiltzera behartuta daude. Garaiz ez erreakzionatzeak ekarri zigun, lehen bataila libratu gabe galtzea: korona–dispositiboak bere baitan hartuta gauzka, neurri handi batean.
Paisaia gaixo dago. Naturzale eta ekologistak ez ezik, artzain, abeltzain eta lurjabe txikiak –baserritar zein kaletarrak– haserre eta noraezean dabiltza. Ez da zilegi Amazoniakoak mantentzeko eskatzea gureak desagertzeko zorian ditugunean.
Bertsio alternatiboak zentsuratu egin dira sarean, hilzorian zegoen adierazpen askatasunari beste ostikada bat emanez. Horren haritik, Espainiako estatuko Egiaren Ministerioaren ordezkari diren Newtral eta Malditak ebidentzia zientifiko ugari ‘fake’ bihurtu dituzte, eta egia bakarraren zaindari amorratuaren papera ongi baino hobeto jokatu dute.
Eskaera egin diote Wodarg eta Yeadon doktoreek Europako Medikamentu Agentziari 42 orriko txostena aurkeztuz, herritarrek bat egiteko laguntza deia zabaltzearekin batera.
Maskaren kaltegarritasuna egiaztatzen duen dokumenturik haundienetako bat da Municheko Unibertsitate Teknikoko Anestesiologia Institutuan egindako hitzaldia, bere doktore-tesia azalduz
Osatzeko, ikasteko, lan egiteko, elkar zaintzeko, politika egiteko era berriak asmatu behar ditugu. Politika era berriek ezin izango dute orain arteko demokrazien formarik izan, ezta haien ordez ezartzen ari den despotismo teknologiko sanitarioaren formarik ere.