Hernanin eta Aranon egin nahi dituzten makroproiektu eolikoen aurkako txostena
Ezinbestekoa da Nafarroako eta Gipuzkoako zonalde honetako talde eta pertsona interesatu guztiak elkartzea, informazio-lana eta oposizioa antolatzeko.
Ezinbestekoa da Nafarroako eta Gipuzkoako zonalde honetako talde eta pertsona interesatu guztiak elkartzea, informazio-lana eta oposizioa antolatzeko.
Gelan dagoen elefantea aipatu beharko litzateke: etxe farmazeutikoetan egiten den gastu amaigabea eta haiek inposatzen duten arreta eredua.
90eko hamarkadatik aurrera, Gerra Hotza amaitu ondoren, manipulazio korporatiboak erradikaltasun eta irrazionaltasun dosi gero eta handiagoak txertatu zituen gizarte-mugimenduetan.
Migrazioen kritiko berriek inmigrazioa geldiarazteko neurriak gobernuei eskatzen dizkiete. Kritiko horiek beren burua “komunalistatzat” jotzen dutelarik, harrigarria da nola ez duten lehen planoan jartzen komunitateen zeregina.
Egungo migrazio-ereduaren aurkako begirada antikapitalista eta abertzalea.
12:00etan Easo plazatik abiatuta. Donostia salgai jartzen duen udal-politika errefusatzen dugu. Hiri-eredua klase herrikoiei begira eraldu behar dela aldarrikatzen dugu
Postmokapitalismoa, kapitalismo berantiarraren oinarri kulturala, hainbat helburutarako erabili da: gizarte desartikulaziorako eta kontrolerako, baita baliabideak eskuratzeko eta korporazioen mozkinak handitzeko ere.
Mila euro inguruko soldata izanik, gaur egun pisu bila ibiltzea erabat lan estresagarria eta etsigarria da, zuzenean zoroetxera eraman zaitzakeena.
COVID pandemiaren eztandaren ondorioz 2020an sortutako Berrabiatze Handia proiektuak kapitalismo korporatiboaren eredu berri bat bultzatu nahi zuen, “aukera historiko paregabe” gisa izendatzen zutena aprobetxatuz.
Ezkerreko pentsalari batek idatzitako liburu baten aurkezpena duzue hau. Faltan botatzen nuen ohiko ezkerreko alderdiei barne kritika politikoa.
Gizarte kapitalistan negozioa da nagusi eta horrela zaila izango da etxebizitzaren arazoa konpontzea.
Ba ote gizakiak behar duen zaintza baino gauza garrantzitsuagorik? Ez soilik jasotzen duenarentzat, berdin-berdin eskaintzen duenarentzat ere.
Postmokapitalismoaren bultzatzaile diren gizarte-mugimenduak ez dira “moda” hutsak, korporazio handiek finantzatutako eta zuzendutako pertsonak eta taldeak baizik. Jarrera horren atzean mendebaldeko finantza-oligarkia dago.
Egingarria den guztia ez dago egin beharrik, eta, bestalde, ezinezkoa iruditzen zaigunak egingarriago dirudi geure historiako joan-etorri eta antolakuntza mota ugarien berri edukita.
Teoriak okertu egin dira ekonomiaren egiturazko geldialdia iragarri dutenean eta errealitateak gezurtatu egin du iragarpen hori.
“Dibertsitatearen” benetako esanahia desberdintasun ekonomikoak diskriminaziorik gabe gertatu ahal izatea izango litzateke. Aberatsek segitzen dute irabazten.
Kooperatiben aginte organoek printzipio kooperatiboak era sistematikoan eta kontzientean urratzen dituzte. Gizartearen eraldaketaren diskurtsoa plantak egiteko baino ez dute baliatzen.
Norbere teilatuan plaka fotovoltaikoak jartzea debekatuta dagoen herri batean, proiektu eoliko industrializatzaile bat inposatu nahi dute inolako mugarik gabe.
Ez gaituzte burujabe nahi, ezta etorkizuneko heldu burujabeak izango diren haurrak hazten ere. Ez baitiegu balio, zerbitzuak azpikontratatu eta monetarizatu ezean.
«Ez dago inoiz botererik, botereranzko lasterketa baizik, eta amaierarik, mugarik eta neurririk gabeko lasterketa da».
“Eduki desegokia” eta “albiste kaltegarriak” daudela ikustean, berehala “berrikusiko” da: ezabatu egingo da. Inbertsio-funtsek informazioaren ekoizpena eta iritzia kontrolatzen dituzte.
Helduon inguruan eraikitako espazioen inertzia apurtzen ez badugu, autoritarismoa lehenesten duen logika hezitzailea ezartzen ari gara.
Kontrako eta aldeko indarren orekari eutsiz… geroz eta autoritarioagoa izanen den sistema errotik aldatzeko.
Amatasunaz hitz egitea, gizarteratzen gareneko samurtasun bizipenak eta tratu txar bizipenak zedarritzen dituzten egitura sozialei buruz hausnartzea da.
Distopia normaltasun berritzat onartzeko sumatzen den giroa da kezkagarriena, baina jarraituko dugu autoritarismoaren mozorroak biluzteko moduen bila. Bitartean, esan diezagutela marilurlau edo asma ditzatela gura beste etiketa eta irain arrastoan sartzen ez diren ahotsak mendean hartzeko.
Egungo nahaste eta anabasa honetan Kapitalismoaren elite boteretsua ari da eskua sartzen, populazioa manipulatu eta helburu ezin konfesagarri batzuk lortzeko xedearekin. Gaitezen kritikoak edo gureak egin du.
Oina zoruan tinko jarri eta ezkerrerantz tiraka hasteko aukera da oraingo hauxe. Pribatizazio, murrizketa, kontrol neurrigabeko eta kolonizazioaren aurka, gure balio tradizional diren auzotasunaz eta naziotasunaz baliatuz, defentsarako nahiz kontraerasorako.
Oilar nagusien arteko gerra zibernetiko deklaratu gabeak, milaka antenaz eta ehunka satelitez bete du, lurrazala ezeze, planetaren gaineko espazioa. Garai larria bizi dugu bai, hala ere, ez dezagun bultza angustia antzu alferrikakorik. Angustia sortzailea da behar duguna, non gauden eta nora goazen argi daukatenena, aktiboa, aktibista.
Hau ez da berez bukatuko, lortu duten botere horri guztiari ez diotelako uko egingo. Kaleak berreskuratu behar ditugu, maskara kendu, jendearekin bildu…
Gure buruetatik ezabatu behar ditugu adituak, eta izan behar gara arituak, aritzen garenak. Ume izateari sekula utzi gabe, gainera. Beti galdetu beharko genuke: zergatik?
Jendeok, oro har, ez dugu gertatzen ari denari buruz ikuspegi zuzenik eta, are larriagoa, ezta gure gidari politiko-ekonomikoek ere. Indarrean dauden eta epe laburreko ikuspegiaren araberako planak diseinatzen ari diren artzainak geuk hautatuak direnaren zalantza handiak dauzkat gainera.