Mikel Alzuart Zaldain 'Dutari' 
Prinioetako "agoteak" kuzinatzen, 1900 inguruko argazkian, libreki koloreztatua / kroket mari
Osasuna eta hiltzeari beldurra krisi sozial eta gerren osagaia izan da ia beti, eta horretarako gaixotasunen kutsakortasuna dogma bezala ezarri eta nagusitu da.
Nazio Batuen Erakundeak giza eskubideak ez zituen izendatu zibilizazio honen garapen eredugarria bermatzeko baizik eta, poliki poliki, gu menpekoago egiteko.
Atzendu dugu gire izatea, eta galdu nortasuna. Debekatutako hitza bihurtu da gure askatasuna. Hau ez da inolaz berez etorri, guretzat dute ekarri. Agenda baten urratsak dira, boterearen egarri.
Orain jarri digute EITBn maratoia, ikertu ezazue zein den hor gidoia. Berriak zabaltzeko euskaraz Berria, zer jarrera hartu duzun ez da hain berria. Ezker abertzalea neurri gogorrak, orain gu ez baikara lehen bezain jatorrak. Bukaezina baita sumisoen zerrenda, segi zazue, segi, zuen bide senda; guk jarraituko dugu geronen agenda.
Gure buruetatik ezabatu behar ditugu adituak, eta izan behar gara arituak, aritzen garenak. Ume izateari sekula utzi gabe, gainera. Beti galdetu beharko genuke: zergatik?
Ez al da lehen baldintza: erdigunera bizitza? Ospa beldurrak, gora bihotzak! Negar egin, lasai mintza! Auzolana, herrigintza; elkar zaintzea da giltza, edo galdurik gabiltza…
Zientziak ez ditu beti esaten egiak, legeak ilegalak ditugu erdiak.
