Vinicio Portillo, Osakidetzaren zabarkeriaren beste biktima bat
Amaiera tragikoa baino lehen Vinicio hiru aldiz gutxienez igo zen ospitalera.
Amaiera tragikoa baino lehen Vinicio hiru aldiz gutxienez igo zen ospitalera.
Mozio bat proposatzen duen testu bat prestatu dugu, Udaletan edo Parlamentuetan lantzeko. Guztion artean zentzugabekeria hau gelditzea lortuko dugu. Manifestazioa OTSAILAREN 10ean Iruñean.
Entsaladan jaten ditugu hosto xamurrak txiki-txiki eginda, nahiko haritsua delako. Beste belarrekin batera irabiatuta edo zukuan ere bai.
Erraza da txikori belarra eta kardabera bereiztea; azken hori samurragoa da, eta zaporez ere leunagoa.
Beste bitamina eta mineral asko ere badauzka. Entsaladan jaten dugu.
Beldurrak alde batera utzita dastatzera animatzen dugu jendea. Dastatu eta gorputzari entzun.
Reich arriskutsuegia zen, plazeraren lehen koktel hormonala dastatzera gonbidatzen gintuen ama-umeak.
Mundua gobernatzen dutenek gorroto dituzte belar txarrak eta hala hezten gaituzte, justu inposatu nahi digutenaren kontrakoak direlako.
Badago sufrimendu psikologikoaren jatorri bat, zuzenean garamatzana haurtzaroa zaintzeko orain eta hemen dugun modua auzitan jarri eta aldaketa sakonak egitera.
Ukatutako izurritea da iatrogenia, komunikabideetan aipatzen ez dena.
PCR testek ez dute balio jakiteko kutsaturik dagoen. Non dago informazioaren manipulazioa?
Laporteren Kongresuko agerpenak diskurtso hegemonikoaren lubakiaren erdian eragin ezberdin bat izango zuelakoan nengoen.
Inokulatu nahi ez duten pertsonen atzean benetan dagoena ikusi beharko dugu, eta horretarako profil batzuk aipatuko ditut.
Martxoaren 12an 17:00etan Gasteizko Bilbo Plazatik abiatuta manifestazioa.
Martxoaren 12an 17:00etan Gasteizko Bilbo Plazatik abiatuta manifestazioa.
Garapenerako ezinbestekoak diren arnasketa ona, besarkadak, aurpegiak ikustea, kontaktua, hurbiltasuna… bi urtetik hona, eskoletan oztopatu egiten dira.
Autokritika bakar bat ere ez, zuzenketa bakar bat ere ez… Soilik lehendakariaren bisaia irakurtezina urte amaieran, ez tronpatu izanagatik, baizik eta azalpenak ez emateagatik… Azkenean, frogaren zama herritarrengan eta beren ulermen-gaitasunean erortzen da, beti bezala.
Iritziak iritzi, begirunea nahi dugu guk ere. Izan ere, hau ere gertatu da. Hau ere, hemen eta orain, niri ari zait gertatzen (eta beste batzuei ere bai).
Ikasi dugu kazetaritza ere garrantzitsuegia dela komunikabideen esku uzteko. Gure osasuna medikuen esku uzteko garrantzitsuegia den bezala, edo seme-alaben hezkuntza irakasle edo ikastetxeen esku uzteko garrantzintsuegia den lez.
Adinekoak zaintzea senideen bisitak ukatzea dela uste duen gizarte bat; adinekoak babestea bakardadean hiltzen, musurik eman gabe, eskua hartu gabe uztea dela uste duen gizartea…horrelako gizarte bat ez al da jada gizarte gaixo bat izango?
Osasuna, euskeraz, osotasun ona: mentalki, psikologikoki, espiritualki, fisikoki eta animikoki oreka edukitzea. Gaixotasunei aurre egiteko oinarrizko ideia batzuk gogorarazi dizkigu: beroa, ohea, salda, kaka eta denbora. Herritarrek bazekiten ondo, lehenago: herri osasuna, herritarren esku utzi, ez zientistalariengan!
Azken urtean azelerazio itzela izan du bizitza ulertu beharrean, menpean hartzea obsesio duen lasterketa eroak. Notizia beldurgarri handiek itsuturik, esnatzen ez bagara, osasuntsu bizitzeko oinarrizko behar baten gaineko burujabetza erabat hipotekaturik egongo gara.
Jolas-orduetan umeak libre mugitzea; maskararik gabe ahalik eta denbora gehien bizitzea; seinaleztapena zuzentzea, legeak jasotzen baitu hainbat kasutan BAI ibil daitekeela gabe; erabakiak hartzeko institutuen autonomia aztertu eta erabiltzea; pantaila orduak minimizatzea, irakaskuntza ez-presentziala eta on-line bi gauza ezberdin direnaz jabetzea…
Jasan dugun izu eta beldur kanpaina ez da osasuna, iruzur soziala baizik. Iaz arte nire konfiantza osoa zeukan osasun sistema honi oraindik ez diot txintik ere entzun osasunaren aldekoak ez diren neurrien kontra. Bere isiltasunarekin hau guztia ahalbidetzen pairatzeaz gain, zentzugabekeria txalotzen ere entzun eta irakurri behar izan ditugu.
Gizarte kontsumista batek osasungintza kontsumista bat izango du. Nekazaritzako elikagaien industria indartsuak gaixotzen gaituzten elikagaiak eskaintzen dizkigu eta industria farmazeutiko ahalguztiduna tematuta dago bere produktuak saltzen jarraitzeko. Eta lortzen dute, nahasmenduaren edota beldurraren bidez, beldurragatik edota erosotasunagatik, kasu egiten baitiegu.
Epidemiologia zentroak emandako datuetan ez dago goranzko kurbarik, neguaren atarian gripe handitzearekin egoten den igoera xume bat baino ez, urtero ikusten dena eta egiten ari direna inondik inora justifikaziorik ez duela.