Txikori belarraren bi hosto moztu berrik C bitaminaren eguneroko beharra asetzen dute

Txikori belarra – Taraxacum officinale

Guk umetan txiza-lora esaten genion, uste nuen txiza egin behar zitzaiolako-edo, baina orain, hobeto ezagututa, suposatzen dut diuretikoa delako izan zitekeela.

Elikagai bikaina hau ere; hostoen pisu lehorraren %15 proteina da, eta bi hosto moztu berrik C bitaminaren eguneroko beharra asetzen dute. Espinakak baino burni eta kaltzio gehiago du. Gainera, potasioa, fosforoa, magnesioa, silizioa, manganesoa, kuprea eta zinka ere baditu. A, B1, B2, B3, B5, B6 eta B12 bitaminak, biotina, inositol, omega 3, taninoak eta flabonoideak ditu.

Oso gustura eta sarri jaten dugu, hosto samurrak biltzen ditugu entsaladari gehitzeko, txikitan ez dira hain mingotsak. Loratu eta gero, hostoek mingostera egiten dute, baina lore petaloak erabiltzen ditugu entsaladan kolorea eta zaporea aberaste aldera. Baita ireki aurreko lore-kukulua eta lore zurtoina ere. Barazki bezala ere erabil daiteke, baina hosto zaharrek asko mingostu dezakete. Sustraia ere erabiltzen omen da, egosi eta birritan ura aldatuta. Bi urteko sustraia txigortuta, txikori antzekoa egin daiteke, kafeinarik gabeko kafe-ordezkoa.

Hiperpotasemia arriskua handitu dezake, potasioa aurrezteko diuretikoz medikatzen direnentzat. Urdaileko ultzera eta behazun-harriak dituztenek, edo antibiotikoak hartzen ari direnek, ez dute landare honekin medikatu behar, neurriz jan behar dute. Diabetikoek ere kontuz ibili behar dute, hipogluzemiantea delako. Haurdun daudenei ere neurriz jatea komeni zaie, egunean hosto parea baino gehiago ez.