Amumak bazeukan Rockefeller eta Rothschild-en berri bideoa / Utzi Pakean!!!
Zentsurari buruz: Gazte denboran El parte de Franco entzuten genuen baina gero aparte benetan zer gertatzen zen jakiteko Radio París edo Radio Pirenaica entzuten genituen. Horregatik egiten dut broma hori: Radio paranoica, paranoikoak garela esaten digutelako , baina ez gara paranoikoak, pirenaikoak gara, jj. Beti eduki dugu izpiritu kritiko hori eta beti nahi izan dugu egia jakin. Nik hori etxean ikasi dut, gurasoekin eta aitxitxe eta aitite eta gerran ibili zirenekin: besterik gabe bertsio ofizialak ez ditugu inoiz sinetsi eta ez gara hasiko orain bertsio ofizialak besterik gabe sinesten.
Rockefeller eta Rothschildei buruz: Mahaiaren gainera, hiru-lau gaileta atera beharrean, gaileta kutxa osoa ateratzen zuenean baten batek, gure amuma Madalenak (birramunak) zera esaten omen zuen: “Baina… zer pentsa dozue ba, Rothschild-en boltsie dekozuela?!”. Beste batzutan, antzera: “Baina zer pentsa dozue ba, Rockefellerren boltsie dekozuela”.
Beraz gure birramunak baserritik apenas irten gabe eta erdara askorik jakin gabe, bazekien bazeudela Rockefeller bat eta Rothschild bat, antza diru asko zeukatenak… Konspiranoiko eta horrelako koplak entzuten ditudanean beti pentsatzen dut nik Rockefeller eta Rothschild oso etxekotzat ditudala, eta niretzat ez dira paranoiak, gure etxean betidanik entzun dugun zerbait baizik.
Catalunyako lagun batzuekin afaltzen aipatu nuen anekdota hau eta bai, euren etxean ere aspalditik ziren ezagunak. Gaur egun Gates eta Soros ditugu ezagunagoak, baina danak dira psikopata kuadrila berekoak.
Boterearen psikopatia eta Amalurrari buruz: Herrian bazegoen gure etxeko dendara etortzen zen emakume bat, gaixotasuna zeukana, kleptomania alegia.
Gure amumak nola kudeatzen zuen egoera hura? Ondoan begira haurra ipinita. “Elitxu, orain Miren etorriko da, eta zu beran ondotxuen plantako zara. Ze… geixue deko”.
Gure amuma Madalena (birramuma) ez zan zarataka hasten, agirika, errestan. Eta Mirenek nahiko zuen umea ondoan, bere lapur jokaera hari eusteko.
Rothschild eta Rockefellerren kuadrilakoek ere gaixotasuna daukate, boterea eta diruarekin, eta etxekoak dira, Amalurrean denok gara etxekoak. Gure ardura da zertan dabiltzan begira, erne egotea.
Hau ere, plandemia edo koronazirkus honek ekarri digun beste aukera izan da: Gaia Amalur planeta honetan denak etxe berean gaudela gero eta argiago sentitzea.
Iruña–Veleia-ko auzia koronazirkusean ikusten ditugun hutsune zientifiko argiak ulertzeko adibidetzat:
Haurrek askotan galdetzen duten antzera, zergatik? zertarako? galderak erantzun nahi ditugu hemen eta, zergatik beste batzuk aztertu dutenez, nik zertarako galdera erantzun nahiko nuke.
Zertarako orokor bat badago bizitzan, nire ustez: konturatzeko, jabetzeko, jabetuz jabe egin, buru-jabetzeko.
Iruña-Veleiako auzia jarraitu dugunok, batetik ikusten genuen Berria, Gara, EITB… “gure” komunikabideak, nola ari ziren jokatzen. Bestetik, auzi zientifikoa izanda, ganorazko laborategi batean hilabete batean konpondu zitekeena 12 urtez luzatu da: erakunde instituzionalen argitzeko borondate falta, eta aurkikuntza garrantzitsuak estaltzeko ahalegin nabarmena.
Ikusi dugu, beraz, nola Euskal Herrian dena dagoen interbenituta, ustelduta ez dugu esango baina bai interbenituta. Komunikabideak eta erakundeak eskutik helduta, “errealitate” faltsu bat, montaje bat eraikitzen.
Orduan, koronazirkusa etorri denean ez gaitu ezustean harrapatu. 2008an Victoria Sendón de León-ek Gernikan emandako hitzaldi batean aipatu zituen krisiaren 5 burbuilak: ekonomikoa, finantzieroa, inmobiliarioa… eta gerora etorriko zela burbuila zientifikoaren eztanda. Koronazirkusarekin argi gelditu da burbuila zientifikoa lehertu egin dela, Iruña-Veleia auzian bezala. PCR, maskarila, isolamendu, konfinamentu, txerto… ez dago inolako argudio zientifikorik, ez dago txosten teknikorik… ateratzen dituzten agindu araudiek ez dituzte beraien legeak errespetatzen. Ikusi dugu, esate baterako, muturrekoaren erabileraren inposaketa epaitegira eraman denean Eusko Jaurlaritzak ez duela inolako txosten teknikorik aurkeztu.
Prebarikazio masibo argia ari gara ikusten, zigorrik gabe gelditzen dena, hain zuzen ere atzean botere handia duelako, eta batez ere herritarrek, lapur joera duena zertan dabilen begira adi egon beharrean, bertsio ofizialak sinesteko ohitura berria hartu dutelako.
Estrategiari buruz: Federico Krutwig-ek esaten zuen hobe zela norberaren estrategian bataila bat galtzea, etsaiaren estrategian bataila bat irabaztea baino. Zein da gure estrategia egungo egoera honen aurrean?
Erromatarren inperioa deskonposatu zenean segur aski liburuetan eta unibertsitatean ikasi ez dugun bagauden iraultza egin genuen.
Erromatar inperioa ez zen guztiz desegin. Errekonbertsioa egin zuen eta Erromako eliza bihurtu, kristautasunarekin zer ikusirik ez zuen Vatikanoa, pontifice eta guzti.
Baina tartean gure arbasoek, abiapuntua Arakaeli ibaiaren inguruan, Sakanan eduki zuen iraultza horretan, komunala berrantolatu zuten.
Kapitalismoa eta estatua kritikatzen genituen, ba. Baina errotik aldatzen ez dugu asmatu. Zer esanik ez azken txanpan, narkotizatuta, “etxeko” erakundeen altzo epelean.
Diktadura egoera honek akuilu egiten digu aurrera pausuetan bizkortzeko. Gurpila asmatu beharrik ez dago: auzolana, batzarra, komunala. Auzo, herri eta eskualdeka. Hoiexek dira gure lege zahar, zuzenbide pirenaikoaren oinarriak.
Hori da gure estrategia proposamena, orain arte eduki duguna, betikoa: komunalaren berrantolaketa.
Komunalari buruzko oinarrizko ikastaroa:
martxoan, on-line
info+ 636875734
Irakurri dudana eta gehien identifikatzen naizena. Herrialde-pentsamendu sakon horrek modu atsegin eta adimentsuan salatzen du bere sustraian herrialdea murgilduta dagoen kolonizazio mentala.
Testuak etsaiaren estrategia genozida osatzen duten elementuetako bat eta bakoitza oso ongi errepasatzen ditu eta herrialde baten erantzuna eskatzen du gordetzen ditugun aktibo guztiekin.
Zorionak egileari eta ze arrazoi duzun ez garela paranoikoak pirenaikoak baizik esaten duzunean.
Zoragarria. Bertako pentsamendua bertako eta gaurko egoerari erantzuna emateko.
Auzolan EH ekimenean egin genituen 5 urteetako ibilbidean ikasitako zenbait klabe artikulu honetan jaso nituen:
https://www.revolucionintegral.org/index.php/item/60-auzolan-batzarre-comunal
Revolucion Integralekoek eskatu zidaten idazteko.
Felix Rodrigo Moraren inguruko lagunek osatzen dute. Eta bera da hain zuzen “Curso básico para comprender el Comunal” ikastaroa on-line emango duena, martxoan.
Eta bai, kolonizazio “mentala”.
Horixe esango nuke dela, gure aurrekoekiko aldea, gaur eguneko erronka-aukerarik naguziena:
geure burua (ari-mehe, pentsa-gailu, senti/desira-gailu eta ekin-gailuak)
ezagutuz uhalak (riendak) hartzea. Konturatzea.
Jabetuz jabe egitea.
Burujabetzen ari diren herritarrez burujabetzen da herria, eta ez alderantziz.
Asko eman digu herriak, zorionez. Ez da gutxi aurrekoengandik jaso duguna.
Geuri dagokigu orain txanda.
Gauza asko desikasi.
Gauza asko berreskuratu eta garaiotara egokitu.
Bizitzaren alde egin, benetan egin, eta esamolde hori erretorika politiko arruntetik harago joateko barneratu.
Etc. luze bat.
Ah! Kapitalismo bortitzetik defendatu.
Artikulua gustura irakurri dut, antolatzeko modu asko egonda ere, gure arbasoek erabilitakoak, adibide ezinhobeak izan daitezkeelakoan nago!
Argi dago, gertatzen ari denaren aurka zerbait egin behar da, bestela, estualdi ekonomikoa areagotzeaz gain, pertsonok pairatzen degun kontrola ere haziko da.
Bilkaína, ulerkorra, xamurra, arina eta gure sustraiekin lotua.
Begirada paregabea gure herrrian izan diren erronkak eta izaten jarraitzen dutenei heltzeko.
Horrelano idatziak gure lurrarekin lotzen gaitu!!
Oso gustura irakurri dot artikulua, idazkera polita, bai, zorionak Leire!
Hitzen zentzunaz hausnar uzten nau, azken aldian horretaz irakurri izan dut-eta, ze hitz erabiltzen dugun, zer esateko, kontu sortzailea eta osatzailea!
Umea kleptomania gaixoari begira, oso anekdota esanguratsua, baita.
Krutwig-ren aipamena ere gogoan hartzekoa, norbere ildoan ibiltzearen argitasuna. Ikastaro oparoa bedi, komunalei buruzko hori!
A, orain bideoa ikusten be, eta hor, gehigarri balioa, berbakera ederra eta zintzotasuna puri-purian, zorionak barriro be, Leire!
Eskerrik asko, Eleder. Gorritu eta guzti egin naz, jj
“… erretorika politiko arruntetik harago joateko barneratu.”
Ados, Gorka.
Haratago, eta honantzago esango nuke.
Bilakera espiral bat bezala irudikatzen dut. Goruntz dijoan espiral bat.
Gerra puri-purian nabarmen sentitzen den uneak, zerbait esatekotan… ze askoren bizitza latza izan da uneoro, errepikatu egiten zaizkigu, belaunaldiz belaunaldi.
Zein litzateke orain daukagun aukera berria? Norbere barnean arakatzeko hartu dugun ohitura. Batzuk, ez denak, baina bai askok.
Barnean zer pentsatu (hitz egin) eta kanpoan zer gertatu, lotzen hasten garenean, hortxe zabaltzen zaigu, jabetuz jabe egiteko beste aukera arrigarri bat.
Patxi, diozun hau
“…estualdi ekonomikoa areagotzeaz gain, pertsonok pairatzen degun kontrola ere haziko da.”
errealitate bat da jada. Baina ez osoa. Aukera da estualdia tranpolin gisa erabiltzea.
Edo ziaboga. Ez genuen maite sistema kapitalista hau.
Erabili dezagun egoera akuilu bezala. Pilak jarri eta lehen-bait-lehen berrantolatzeko komunala.
Aupa Josefina, lurra gara. Gora lurra!