Euskal hedabide batek ere ez du hau argitaratu. Gauzak horrela sortu genuen Independentea. Lagundu hemen herritarren kazetagintza librea!
Aitortzen dut, pandemiak jota utzi nau, mediku eta abertzale moduan, hainbat gertaerak beti izan ditudan ezagutza eta sinesmenak kolokan jarri dizkidate. Azken bi urteetako eskarmentuak eta aginte politikoaren jokaerak zalantza eta mesfidantzara bultzatu naute, eta umezurtz sentiarazi gizarte post pandemiko honetan.
Bukaezinak izan dira komunikabideetatik bidali diren mezu okerrak eta izua zabaltzeko bideratu diren manipulazioak
Osasun edo, hobe esanda, medikuntza arlotik gizarteari helarazi zaizkion “irakaskuntzek” ez dute zerikusirik karreran ikasi nituenekin, adibidez gaixo “asintomatikoaren” kontzeptua, birusak bizidun bezala tratatzea, kutsatzeetarako mila bideak, hildakoen autopsien azterketen gabeziak… Bukaezinak izan dira komunikabideetatik bidali diren mezu okerrak eta izua zabaltzeko bideratu diren manipulazioak. Hori bai, farmako-industriaren aldeko txostenek eta “adituen” esanek ez dute kontrako debaterik izan, nahiz eta zientzialari batzuk, Nobel saridun Montagnierrekin gertatu bezala, saiatu ziren beste ikuspuntu bat ematen. Negazionismoaren izenean, ez da debaterik egon, zentsura nagusitu da eta gizarteari jakintzaren eta kritikaren aukera ezabatu zaio, erabat gainera.
Negazionismoaren izenean, ez da debaterik egon, zentsura nagusitu da
Adibiderik argiena txertoa irtenbide bakartzat sinetsaraztearena izan da, txertoaren esanahia aldatuz. Espainiako parlamentuan Laporte irakasle katalanak gogorarazi behar izan zuen zer den txertoa eta zer den terapia genetikoa, azken hau izan baita OMEtik bultzatu den “txertaketa” masibo eta esperimentalera behartu gaituena, Pfizer, AstraZeneca eta beste batzuen mesedetan. RNA mezularien teknika berriak ez zuen behar den ziurtasunik martxan jarri zenean, hainbat zientzialarik salatu zuten moduan, komunikabideetan agertu ez zirenak. Gaizki izendatuko “txertaketa“ honek ez du birusaren eta gaixotasunaren zabalkundea gelditu, eta bere ondorioak jasotzen ari gara. Noski pandemia gutxituz joan dela, immunitate naturalaren zabalkundearen ondorioz batez ere, medikuntzaren historian zehar beste pandemia askotan bezala. Hori ez da ikertuko, edo ikertzen bada ez da hedabideetan zabalduko, hain nabarmena izan delako zentsura, ezen noizbait kontrakorik esan duen edo txertaketaren anatema zalantzan jartzen duen guztia berehala ezabatzen baiten.
txertaketaren anatema zalantzan jartzen duen guztia berehala ezabatzen da
Euskaldun gisa, gure gobernuen eta alderdi politikoen ibilbideak penagarriak iruditzen zaizkit. Berehala Espainia edo Europatik zetozen aginduetara makurtu dira, ez dugu beste aukeretarako zirrikiturik izan. Morrontza erabatekoa izan da, inon baino gehiago. Mezu orokorren aurka altxatu direnek, Bizitza plataforman bildutakoek, sekulakoak jasan izan behar izan dituzte, eta egin diren manifestaldi jendetsuek euskal gizarte zaharkituan argi izpi bat zabaldu dute iluntasun orokor honetan. Covid pasaportearen inposizioa, osasunaren eta deontologiaren kontrako neurria izateaz gain, politikoki onartezina izan da. Epaile espainolek bukarazi behar izan dute giza-eskubideen kontrako eraso bortitz hau, ”txertatu” edo –zuzen esanda– terapia genetiko esperimental hau onartu ez dugunontzat, eta ez geurekoiak garelako hedabideetan esan duten moduan, horrela erabakitzeko eskubidea dugulako baizik, gure jakintzan edo sinesmenean oinarrituta, Covid gaixotasunari beldurra izan diotenek bezala.
Argi dago zein gizarte eredurantz goazen; kapitalismoaren ideologiak osasuna, zaintza bezala, negozio-aukera moduan hartzen du eta bost axola zaio herri Osasuna, noizbait izan dugun ongizatezko gizartearen ezaugarri diren osasun-zerbitzuak bezala, non arlo publikoaren gainbehera begi bistakoa baiten. Eta dena ez da neurri ekonomikoetan oinarritzen, beste eredu baten faltan gaude, osasunean oinarritutako politika edo osasun komunitarioaren ideiak galduta daude, ia-ia oihaneko legeak agintzen du, osasun-zerbitzuak nahi badituzu ordaintzeko ahalmena izan beharko duzu, AEBn bezala. Horretarako behar diren gezurrak eta manipulazioak ez dira faltako, azken urteetan ikusi dugun bezala, gure munduko txoko honetan.
Zertarako autonomia, zertarako independentzia? Morrontzan sakontzeko? Pasaportea bezalako neurri diktatorialekin bizitzeko? Alternatibak zentsuratzeko? Gora Euskadi Askatuta oihukatu izan dugunean, diktaduraren kontrako mezua ere zabaltzen genuen, bai kanpokorako, bai bertokorako. Sasoi honetan ikusitakoarekin, gure politikarien gaitasunean ezin dut sinistu, eta neure buruari galdetzen diot noren eskuetan utzi dugun beldurti bihurtu duten herri hau.
Angel, bai, askori gertatu zaiguna polito laburtu dozu. Txikitatiko ziurtasun eta sinesmen asko kolokan, gainbehera etorri jakuz.
Bizitza horrelakoa da, etengabe biziberritzen eta autoeratzen da, ezustekoz bete-betea dago. Zorionez ;-)!
Norbere burua zaintzea eta fintzea, eta elkartasun bide berriak urratzea, horixe dagokigu orain.
Eta guri, euskaraz. Euskara, ezinbestean, geure osasunaren euskarri nagusietakoa dugulako.
Euskara eta euskara maite dugunon herria hobeto ezagutu, osatu, sendotu, aberastu, zabaldu, muga eta estatuen peko, gaindiko, alboko zein kanpoko egiturak erabili eta berrasmatu, elkar-zaintza eta -laguntza oinarri. Horretan sinisten dut eta horretan ekin dezakegu.
Badago zer egina eta oso polita izan daiteke bidea, iparra argi izanez gero.
Poztu naiz asko zure hitzak hemen irakurrita.
Besarkada bat eta Gora Euskal Herria Askatuta ;-)!
Erabat ados idatzi duzun guztiarekin, Angel.
Orain gure esku gaude. Ez dugu ordezkari traidorerik behar.
Gora Euskal Herria askatuta!!!
Mila esker, Angel, hitz hauengatik.
Nolako beharra izan dugun ikuspegi eta hausnarketa hau ere euskal prentsan irakurtzekoa, irratietan entzutekoa, erreferentziazko pertsonei entzutekoa… duela ia bi urtetik. Horretan saiatu garenok jaso dugun egurra latza izan da, neurtzen zaila. Zuk esan duzun bezala, sekulakoak jasan behar izan ditugu, “prezio” altua ordainduz.
Baina ez dago bizitzarik gizaki bizirik gabe. Herri askerik ere ez herritar askerik gabe.
Eskerrik asko!!!
Garbi eta zintzoki jasoa. Beranduegi ez ote datorren mezua…, beti berandu gabiltza! Dugun zabalkunde eskasarekin gainera, beti galtzen… Diozun moduan mina sekulakoa jasan dugu, agian konpon ezina; bidean eroritakoak, txertoen ondorioek jota, eramango ditugu gogoan, ezin burutik kendu gazte joandakoak, aurrera goazela, eta inoiz ez baino hobeto delako berandu, behintzat, eskerrik asko bihotz bihotzez Bidaurrazaga, herri sendagilea, eta sendagile ona.
Gogoan izango ditudan hiru irain:
-Osakidetzatik jasotako 13 mezu eta telefono dei bat txertoa hartzeko.
-Ezker abertzaleko bi kidek botatakoa, “negazi bat zara” eta “txertatugabeok zuen poltsikotik ordaindu beharko zenukete ospitaleratzea”.
-Herriko (EH Bildu) piszinara sarrera ukatua izatea.
Gora Euskadi Askatuta!
Mina, fisikoa izateaz gain, pentsamenduak eta inteligentziak ere pairatu du gure Herrian.
Erabateko domestikazio eta SUMISIOA, eta auto.inkisizioa, auzo.inkisizioa…
Eta sekulakoa galera etiko.morala.
ETIKAK alde egin du bertze mundurat, BETIKO, betirako, behin BETIKO… Agur.
Eta gero, gizarte.hurbiltasunaren galera, gure Herriaren premia.premiazkoa den HURBILTASUNA, Auzotasuna garatzrko, auzolana, KOMUNALA…
Eta orain inperialismoaren eta armamentismoaren gerrak eta gezurrak, gerra mikrobakteologikoa…
Benetan ere GIZA ESPEZIAREN ATZERANZKO JAUZI KUALITATBOA.
beste mundu batetan itzartu berriak gaituk, orain beste mundu batera egokitua beharra ZEUKEAGU,
Esklabismoa, SUMISIOA, etika falta, gezurrak, HEDABIDE, mediku eta mertzenario guztien MUNDUA. Lo
Maskara bikoitza jarri beharra
Tamalez Covid-gaiagaz medikuntza industriala eta euren siniskizunak indartzea lortu dabe, “derrigorrezko” txertaketa batez be.
Zeozer positiboa esan behar bada….. gaur egun inposatu gura daben medikuntza bakarraren gainean jende kritiko gehiago dago eta arratsaldean Gasteizen baieztu egin da.
Gaiari lotuta dagoen elkarrrizketa interesgarri bat jarraian. Graxi Etxebehere: “Esperantza dut iraunen dugula… hautsetarik ez da pitxik sortzen bainan brasetarik bai”
02/23/2022, ortzaiztarra Jone Barnetxekin solasean: https://www.irulegikoirratia.com/emankizunak/ahapetik/graxi-etxebehere-esperantza-dut-iraunen-dugula-hautsetarik-ez-da-pitxik-sortzen-bainan-brasetarik-bai.
38:49 / 43:08 artean covid-ari buruz ere hitz egiten du, argi
Eta ondoren. 43:09tik aurrera “bihotzez dantzan” kanta, polito euskaraz emona.
Egun polita bizi, besarkada bana!
Gentza Eleder
Mundaka
Artikulu ederra Angel! Artikuluaren zure bukaerako galdera (Zertarako autonomia, zertarako independentzia?) nirea egiten dut ere. Zertarako Euskal Herriaren subiranotasuna, norbanakoaren subiranotasuna ez badago bere osasunarekin uste duena egiteko edo pentsatzen duena esateko?
Idatzi ederra! Ni ere zur eta lur geratu naiz Euskal Herriak azken bi urteei emandako erantzunarekin eta nola ez, baita medioek informazioa manipulatu eta zentsuratu duten heinarekin ere. Kazetari moduan kostata egin dut une orotan informazio inpartziala zela uste nuenaren defentsa lana eta nire kolaborazioak ia guztiz agortu egin dira azken 24 hilabeteotan. Ez dut uste kointzidentzia izan denik…Etorriko dira garai hobeak, baina lehenago are gehiago elkartu beharko gara inguratzen gaituzten indar autoritarioei erantzun kolektibo sendoago bat eman ahal izateko eta berdintasunean oinarritutako etorkizun burujabeago bat sortzeko.
Bai ederra, zuzena eta egokia, idatzi duzun testu, Ángel. Antzera sentitu naiz ni ere, ikusten dudan moduan, beste asko bezala. Barru-barrutik “ukituta” utzi nau guzti honek eta inoiz pentsatu bako erabakiak hartzera bultzatu…
Idatzi nuen nik ere “pasaportea” izeneko iritzi artikulutxo bat Txorierriko Aikor! aldizkarian eta han aitortu nuen Francoren garaitik gaur arte gure eskubideen era askatasunaren kontrako erasorik gogorrena izan dela, nik hala bizi izan dut behintzat.
Baina, ez al da sasoia izen batzuk ere mahaiganeratzeko ordua? Hasiera-hasieratik askok eztabaida zientifiko zabala eta askea eskatu dugu. Nun da UEU eztabaida hori bultzatzeko? Mutu. Nun dira bertsolariak? Mutu. Nun da EH Bildu? Lehentxoago dislurtso ofizialaren alde eta orain mutu. Eta gure komunikabideen jarrera, batze ere Gara eta Berriarena?
Beno, hauek aipatu behar ditut orain arte nire konfiantzazkoak zirelako. Eta zer esanik ere ez beste aktore ofizualen inguruan: politikoak, osasun arduradunak, komunikabideak, psikologoen eta medikuen elkargo ofizialak… Egia esango dut, nire Euskal Herriaren etorkizun independienteardn ametsa ilundu da, erabat.
Asko gustatzen zait esaten duzuna, diktadura urte batzuk bizi izan ditugu, eta haren kontra borrokatu genuen, eta pandemia edo plandemia deklaratu zenean, ni konturatu nintzen diktadura berria zaharra bezain txarra edo okerragoa zela, alderdi politikoena lotsagarria eta nazkagarria da, nola saldu diren OMEri eta farmazeutikei, eta, batez ere, gehien saldu direnak eta ardi bihurtu direnak iraultzailea eta ezkerrekoa zela zioen alderdi hori izan da.