Orokorra

“Dena gaizki doa, baina konponduko da” fasean sartu gara. Orain hasiko dira disidenteak urkatzen. Egia da. Honezkero krisialdi latzean bizi gara eta, ziurrago izango dugu euskaldun gisa bizi. Txillardegik zioen bezala: politika bidea, bada, naziogintza dugu.

Zuzendaritza eta irakasle gehienak “goitik datozen aginduei” men egiten ari dira, baina beraien erantzukizun legalak ezagutu gabe. Espainiar Estatuko eta nazioarteko legediaren arabera, irakasleek ez dute baimenik ekintza medikoak ezartzeko, eta beraz, familiek salaketa jar dezakete delitu larriengatik, baita penalengatik ere. Horien ondoriozko isun handi eta hainbat urteko kartzela-zigorren aurrean, goikoek ez dituzte auzitegian babestuko.

EHUko hizkuntzalariek –A artikulua deritzotena UA/DA antzina-antzinako euskal errotik dator; normala da, hortaz, Iruña-Veleiako grafitoetan agertzea.

Inork ez gaitu salbatuko, guk geuk ez badugu geure burua salbatzen. Duela 41 urte Euskal Herrian Euskarazen esaten genuen moduan, orain ere esan beharra daukagu, euskaldunon bigarren matxinadarako garaia iritsi da. Bihur dezagun Euskal Herria Arigune!

“Guztiz gaixotutako gizarte batera ongi egokiturik izatea ez da osasungarria”. Krishnamurti.

Presoen lehen obligazioa ihes egitea da. Lehenbizi horman gora pentsatu genuen, “Papillon” eleberria eta irakurrita. Baina gero tunela egiten hasi ginen. Orain, Burgosko Epaiketa zela eta, zuloa zigilatuta daukagu, baina ez ahaztuta, zeren gauzak martxa onean baitoaz, dagoeneko lehenengo horma zeharkatuta…

Eskuinak ez du luze jotzen ezkerrak egindakoa hankaz gora botatzeko. Honek, aldiz, sisteman zertxobait aldatzeko urteak behar ditu eta gehienetan adabakiak besterik ez du jartzen, ausardiarik gabe.

Lakabeko sortzailea: “Pandemian etsipena, tristura eta bakardadea zabaltzen ari dira ahalmen kritikoa apaltzeko”.

Ez dut inor epaitu nahi, egozten zaizkion delituak alde batera utzita, oro har, pertsona bat, ezarri zaizkion baldintza sozioekonomiko edo kulturalen emaitza eta ondorioa baino ez delako.