Azken egunetan, argitzen ari dela zirudien…
Alde batetik, estatuan lehengo aldiz azaldu dira David de la Hoz kanariar diputatuak bertako parlamentuan eginiko galderak eta adierazpenak (1).
Bestalde, Small Pfizerreko ordezkariak Europar Parlamentuan onartu egin du ez zegoela inolako daturik txertoak covid-19ren transmisioa ekidingo zuela esateko, nahiz eta horretan zetzan covid-pasaportearen ustezko arrazoi bakarra (2, 3).
Esanguratsuak dira Naomi Wolf idazle eta ikertzaileak CBNews.UK telebistan esandakoak ere, epailearen aginduz desklasifikatutako paperei buruz (4):
“Beraz, bazekiten ez zutela funtzionatzen, eta 3 hilabetera bazekiten 1.200 pertsona hil zirela. Lau pertsona hil ziren injektatu ziren egunean. Eta txertaketarekin jarraitu zuten.”
Eta jarraitzen du baieztatzen:
“Iazko apirilean bazekiten haurren bihotzak kaltetzen ari zirela injekzioa eman eta astebetera. Eta txertaketarekin jarraitu zuten.”
Edo Lasalle diputatuaren bideoa, jasan dituen albo-kalteei buruz hitz egiten (5).
Eta ez dira bakarrak…
Orain arteko zentsura gupidagabea izan da. Orain, ordea, zerbait ezberdina eta susmagarria ari da gertatzen, ez baitituzte bideo horiek sareetatik ezabatzen; zentsuratzaileen jarrera-aldaketa bat eman da.
Eta, susmagarria diodanean, ez naiz ari bizi dugun lehorteaz, hilkortasun-tasa izugarriaz, egunero jasaten ari garen fumigazioaz, ia gauero gure zeruan ditugun drone guztiez edo arinago garatzen diren ume ‘berri’ez…
Begi-bistakoaz baino, begi-bistara datorrenaz aritu nahi dut. Orain arteko zentsura neurrigabea izan da, berdin izan da Munduko Osasun Erakundearen Twitter kontuko pantaila-argazki bat izatea edo medikuak italiar parlamentuan hitz egiten; Egia Bakarra ez zen edozer zentsuratua eta iraindua izan da. Eta orain ez, edo ez hainbeste. Eta komunikabide batzuetan badirudi arrakalak sortzen hasi direla… Baina dena da plangintza beraren parte.
Nahiko zenuke norbaitzuk konturatzea, norbaitek zuzen zabiltzala/zenbiltzala esatea… Baina hartu lasai, ez da gertatuko
Zoritxarrez, argi-izpia dirudien hori ez da guk egindako ezeren ondorioa, ez daukagu horretarako indarrik. Jende gehienak, aurreko lau albisteak ikusiko balitu ere, ez luke iritziz aldatuko… Eta ez du aldatuko, telebistatik esaten hasi arte; berdin dio Teleberrin edo Sálvame-n, baina, Egiaren bozeramaileek hitz egin arte, gehienek ez dute iritziz aldatuko, gaia bera zalantzan ere ez dute jarriko-eta. Beraz, ez horretan energiarik galdu. Nahiko zenuke norbaitzuk konturatzea, norbaitek zuzen zabiltzala/zenbiltzala esatea… Baina hartu lasai, ez da gertatuko.
Ez dugu ahaztu behar guzti honen azken helburua ez dela soilik populazioa gutxitzea, baizik eta Mundu Ordena Berria ezartzea. Horretan datza 2030 Agenda. Eta epe horretarako antolatu duten plangintzaren fase-aldaketa batean besterik ez gaude.
Bitartean, energia-eskasia eta prezioen amaigabeko igoera batean sartu gaituzte, gerra baten aitzakian. Oraingoan, lehen helburua jarduera ekonomiko txikiko eta ez hain txikiko enpresak dira, garraiolaritza eta lehen sektorea daude jomugan, aurretik hasitakoari jarraipena emanez. Nola ulertu bestela, merkatu-plazak ixtea eta denda handiak ez, edo txakurra paseatzera atera ahal izatea, baina zure ortua edo kortako abereak zaintzera ez? Lehen ez genion logikarik aurkitzen… Orain bai…
Estatu Batuetan, elikagai gehien esportatzen duen herrialdean, janari fabrikak bata bestearen atzetik su hartzen ari diren bitartean (6), elikagai gehien esportatzen duen bigarren herrialdean, Holandan, bertako baserritarrak gobernuarekin borrokan dabiltza, bertako gobernuak, adarjotze klimatikoaren aitzakiaz, bertako ustiategi erdiak ixtera eraman nahi dituelako.
Hurrengoa, Mendebaldeko “demokrazien” leherketa kontrolatua izango da eta telebistaz ikusiko dugu, irailaren 11n New York-eko dorreekin gertatu zen bezala (7).
Ziztaden ondorioak telebistaratzen direnean, telebistatik bertatik, benetako munduko agintariek ezagutzen dugun gizartea eztandaraziko dute
Ziztaden ondorioak azaleratzen direnean (barkatu: telebistaratzen direnean esan nahi nuen, azaleratuta aspaldi baitaude), telebistatik bertatik, benetako munduko agintariek ezagutzen dugun gizartea eztandaraziko dute.
Osasun-sistema leherraraziko duen metxa piztuta dago. Inoiz baino gaixotasun gehiago, zerbitzu gutxiagorekin eta okerrerantz… Zer gertatuko da osasun-sistema, erakunde publiko, eliza, alderdi politiko edo sindikatuekin? Datorkigunaren aurrean konplize eta gehiago (izan) direnekin, nor fidatuko da? Askok beraien barnean zerbait ondo ez doala sumatzen dute… Zer egingo dute orain arte itsu-itsuan fidatu direnek? Eta norbaitengan sinistu beharra dutenek, norengan sinistu ahalko dute?
Ikusten ditugunean gure inguruko lagunak banan-banan, bata bestearen jarraian, gaixotzen edo hiltzen (minbizi oldarkorrak, odoleko arazoak, deitu iktus, bihotzeko edo ‘repentinitis’, mota guztietako gaixotasun autoimmuneak, umeak,…), pozoinduta daudela konturatzeaz/onartzeaz gain, pobreziara eta gosetera nahita garamatzatela ikusten dugunean; orduan, gutxi egongo da galtzeko eta bai amorru ikaragarria askatzeko.
Ondoren, gezurra esan diguten eta gezurretan ari diren komunikabide/erakunde/alderdi/sindikatu berdinek edo antzekoek, astindu egingo gaituzte. Eta etengabeko beldurraren estrategiarekin jarraituz, sortuko dute kaosa, biolentzia, segurtasun eza,… eta salbatzaile baten beharra…
Eta Salbatzailea agertzen denean, sasi-segurtasunaren izenean, onartuko dugu diru digitala, hari lotutako kreditu sozial sistema, eta bide batez karbono-aztarnaren neurgailua eta txipa jartzea… Orain arte bezala, ‘segurtasuna’ askatasunarekin ordainduz, dana eman behar bait jako maite dan segurtasunari. Eta orduan bai, orduan, Mundu Ordena Berriaren oinarriak ezarrita egongo dira.
Sarritan, bakarrik geundela sentitu dugu, norbere buruari ea erotzen ari garen galdetzeraino, baina eroek ez omen diote hori galdetzen beren buruari, ezta?
Zer gertatzen ari den ulertzen duzunean, beldurra galtzen duzu
Eta ustez bakartia zen bide berri bati ekin behar izan diogunean, ikusi dugu ez geundela bakarrik, bakartuta baizik. Munduan zehar milioika garela esnatzen ari garenak. Argi daukagunak zein den borroka-zelaia eta zer dagoen jokoan. Eta zer gertatzen ari den ulertzen duzunean, beldurra galtzen duzu. Gezurrek, ziurtasun ezek eta ezjakintasunek eragindako beldurra desagertu egiten da. Sarri atsekabe bihurtzen da, baina jada ez beldur. Eta ez dezagun ahaztu: beldurra, etengabeko beldurra da beraien arma nagusienetarikoa.
Bada Alvin Toffler «Hirugarren olatua»-ren idazleari egotzitako esaldi bat: “XXI. mendeko analfabetoak ez dira izango irakurtzen eta idazten ez dakitenak, baizik eta desikasten ez dakitenak”.
Askotan ez gara konturatzen, baina azken urte hauetan askok asko desikasi dugu. Eta desikasten duzunean, egiarekin aurkitzen zara.
Erreferentziak:
(2) https://www.youtube.com/watch?v=YtctjRo6rlw
(5) https://independentea.eus/bonba-mediatiko-honen-uhina-euskal-herrira-iritsiko-ote/
(6) https://trikooba.es/46559.html
(7) https://escuelaarquitectura.es/cuando-la-verdad-es-incomoda-11-s/
Milesker hausnarketagatik Mikel. Izan ere laster Marvel filmeetako super heroi taldea aurkeztuko digute. Baina ez ahaztu noiztenka ferekatzen gaituen eskuak uhalari tinko eusten diona dela!
Ez addiorik!
“ETA BELDURRA GALDUKO DUGU”
Ikuspegi txit erne, interesgarri eta liluragarria, Mikel.
Eta beldurra galtzen badugu, zer gertatuko?
1.- errudunen samara saltatu? Ez zekiat ba, aski mantsotu baikaituzte, batik bat EH honetan.
2.- beldurrean egokitu?
Horixe ari zaigu gertatzen Europa aldean: jolasean aroko baikinen, bonba nuklearrez solasean, beldur gabe.
3.- beldurraren beldurrez, BETIKOEN eskuetan utzi?
-Zer Egin, Ivan Ilich?
–Lehenik ESPABILATU
Ezin da hobeto adierazi! Eskerrik asko Mikel.
Asko gustagazta Mikel
Eskerrik asko!!
Eskerrik asko. Oso egoki esanda!…… Ea zer egiteko gai garen!!!