Atxilo itzazue sendatzen duten mediku horiek!

Bitartean, medikuntza ofizialean:

Gaur egungo medikuntza ofiziala honetan bihurtu da: jarduera baldarra, azalekoa, arduragabea. Anbulatorio tristeak eta ospitale gupidagabeak. Paziente nahasiak eta mediku alienatuak, beren burua ezagutzen ez duten pazienteak eta beren burua ezagutzen ez duten medikuak. Zehaztasun teknologikoz mozorrotutako arreta-pantomima. Protokolo inpertsonal bat, begi klinikoaren ordez. Pilula narkotizagarri bat bizitzaren hutsune bakoitzari aurre egiteko.

Eta, guztiarekin ere, hori ez da okerrena. Azken bi urteotan, medikuntzaren eta industria farmazeutikoaren arteko ados jartze arriskutsua agerian geratu da. Industria farmazeutikoak luxuzko hoteletan mediku-biltzarrak ordaintzen ditu; zientzia-aldizkariak, pediatria-elkarteak eta medikuntza-elkargoak finantzatzen ditu, eta, azken batean, interes-gatazka onartezinez kutsatzen du medikuen jardunbide guztia. Estatuek une honetan subiranotasuna eman dioten Osasunaren Mundu Erakundea ere, interes pribatuek finantzatzen dute nagusiki.

Hau da Karmelo Bizkarra doktoreak salatzen duena bere azken liburuan, La medicina proscrita. Zuhaizpe Osasun Gunearen sortzaile eta mediku-zuzendariak medikuntza naturalaren historia laburki aztertzen du liburu honetan, eta garai bakoitzeko gaixotasunak tratatzeko metodo ofizialak zalantzan jarri eta beste osasun-ikuspegi batzuk planteatu zituztelako historian zehar erdeinua, jazarpena eta baita kartzela eta heriotza ere jasan zituzten medikuetako batzuk ahanzturatik berreskuratzen ditu.

beste osasun-ikuspegi batzuk planteatu zituztelako historian zehar erdeinua, jazarpena eta baita kartzela eta heriotza ere jasan zituzten

Bizkarra doktorearen iritziz, «medikuntza integratiboa, medikuntza arimaduna, soilik sintomak arintzen ez dituena eta errealitatea anestesiatzen ez duena, ezta pazientea bere buruagandik ezkutatu ere; osasun-estamentu ofizialen norabidearen kontra joan da ia erremediorik gabe, eta askotan, ulertezintasuna, jazarpena edo ahanztura jaso ditu ohiko erantzun gisa. Adibide moduan ditugu Inkisizioak Ramon Llullen aurka burututako jazarpena, Jan Baptista van Helmonten etxeko atxiloketa eta Wilhelm Reich tristuraz hil zen kartzela. Ryke Geerd Hamerren erbestetik, Miguel Servet hil zuten sura eta Rudolf Steinerren Goetheanuma edo Elisabeth Kübler Rossen osasun-zentroa erre zuten suetara».

Eta gauzak ez dira aldatu. Gaur egun, korronte ofizial boteretsuaren eta medikuntza naturalen arteko borroka desorekatu hau errepikatzen da. Hala, medikuntza integratiboa erdeinuz onartzen da eta alternatiboa edo sasizientzia dela aurpegiratzen zaio; bitartean, medikuntza konbentzionalak aurrekontuak xahutzen ditu eta berak sortzen dituen arazoei irtenbidea aurkitzen alferrik saiatzen da. Industria farmazeutiko handi horri hertsiki lotutako medikuntza ofiziala, gaixotasunak asmatzen dituena gero tratamenduak saltzeko. Gaixotasunak eragiten dituen medikuntza gaixo bat. «Medikuntza ofiziala ZIUn sartzeko zorian dago», dio Bizkarrak. «Modernitatearekin, honako arlo hauetan irabazi du: sintesi-sendagaien zerrenda amaigabea eskaintzea, historiako teknologia mediko aurreratuena, urrutiko arretarako etorkizuna proiektatzea eta medikurik ez izatea (telemedikuntza deitzen zaio), eta gainerako guztian galdu du. Duela hamarkada gutxi egiten zen medikuntzari dagokionez, eta antzinaroan mundu osoko kulturetan egiten zenari dagokionez, gaixoarekiko interesa eta haren osasunarekiko benetako kezka gutxitu dira. Gizatasunaren ikuspuntutik, okerrago erantzuten da», dio.

Osasun-industriaren eragin kaltegarri batetik abiatuta, «botere-abusua, bio-boterearen inposaketa, borondateen erosketa, ondo dagoenari eta gaizki dagoenari buruzko alde bakarreko erabakia dator. Korronte nagusiak dena suntsituz edo suntsitu nahirik. Eta emaitza baliotsuekin praktikatzen ziren medikuntzak ez dira ezagutzen, baztertuak eta ahaztuak dira. Laburbilduz, medikuntza integrista, tradizioaren onena eta berrikuntzaren onena konbinatzen dituen medikuntza integratiboa herrikoi bihurtzea galaraziz», deitoratzen du Bizkarrak.

«Gaur egungo medikuntza konbentzionala jarduera mekaniko bihurtu da, eta gaixotasunaren benetako arrazoiari, gure bizimoduari, aurre egitea saihesten du». Eta hori, Bizkarrak dioenez, «horixe eskaini du medikuntza naturalaren leinuak hasiera-hasieratik: norbere burua zaintzea sendatzeko. Pertsonei osasuna lortzen laguntzea, eguneroko higienearen, dietaren, ohitura onen, elkarlaguntzako harremanen, bai eta autoezagutzaren sendatzeko ahalmen handiaren bidez».

Hala ere, gaur egun, osasun-estamentu ofizialak eta etikarik ez duen industria farmazeutikoaren sektoreak berriro baztertu dituzte gomendio erraz horiek, eta ekarpena izatetik kaltea izatera pasatu dira, preskribatuak izatetik baztertuak izatera. Historia, berriro ere, errepikatzen da.