Beljanskik uste zuen gizakiak substantzia kartzinogenikoak sortu zituenez gero, naturan eragin horren aurka egingo zuten landareek derrigor egon behar zutela. Ehundaka landare ikertu zituen eta minbiziaren kontrako eragin nabarmena zuten bi aurkitu zituen: pao pereira, Amazonian, eta rauwolfia vomitoria, Afrikan. Bi landareok, Beljanskiren arabera, eraldatutako ADNa egonkortzen laguntzen zuten, eta horregatik, minbiziaren aurkako tratamenduetan erabiltzen hasi zen, emaitza onak lortuz.
Beljanskiren aurkikuntzak aurre egiten zion ortodoxiari. Bere ikerketaren muina zen immunitate-sistema suspertzea, organismoak minbizia eta beste gaixotasun immunologiko batzuei eraginkortasun osoz aurre egin ahal izateko; gaur egun minbiziaren aurkako immunoterapiarekin egin nahi den berbera, alegia. Frantziako Osasun Sailak medikuntza lanetan legez kanpo aritzeaz salatu zuen 1991n, eta 1994an arduragabekeria egotzi zioten eta erruduntzat hartu. Bolada batean François Mitterrand presidentearen babes baliotsua izan zuen, hark ere Beljanskiren produktuak erabili baitzituen prostatako minbizia gainditzeko.
Beljanskiren alaba Sylviek Mitterrand eta aitaren artean izandako harremanaz zera idatzi zuen:
“Mitterrand bizirik egon zen artean, ez zen ezer gertatu, aita babestuta zegoen. Baina, aita hil eta denbora gutxira, Mitterranden ezusteko hobekuntzak aztoratu zituen pertsona ospetsu haiek berriz ere oldartu ziren aitaren aurkako mendekua hartu guraz. Medikuntza integratzaileak medikuntza ofizialak baino emaitza hobeak eman zitzakeela pentsatzea ere jasanezina egiten zitzaien”.
Milaka lagun irten ziren manifestazioetan bai Parisen eta bai Frantziako beste hiri batzuetan. Baina komunikabide handiak isilik geratu ziren
Sylvie Beljanskiren orduko gertaeren kontakizunak gogora dakarzkigu gaurkotasun osoa duten beste gertakari batzuk. Izan ere, 1996ko urriaren 9an, Mitterranden heriotza baino 9 hilabete beranduago, Frantziako Gendarmerie Nationaleko elite antiterroristako (GIGN) talde bat helikoptero eta guzti agertu zen Beljanskiren etxean, buruak estalita eta armaz lepo. Beljanski eskuburdinez lotuta indarrez eraman zuten, hormetan ezkutaleku bila aritzen ziren bitartean. Militarrek dena hartu zuten: produktuak, analisien laginak, laboratorioko oharrak, ikerketen agiriak, ordenagailuak, inprimagailuak, baita landare-produktu guztiak ere, eta hiru kamioitan eroan zituzten. Beljanskiri galdeketa egiten zioten artean, bere laboratorioan sartu ziren goitik behera arropa zuriz jantzita, astronauten antzera, ustez kutsadura hilgarritik babesteko moduan. “Defentsako isilpeko” gisa sailkatu zen operazioan, Beljanskirekin orpoz orpo lan egiten zuten 700 mediku inguru eta hainbat farmazialari eraman zituzten atxilo. Hurrengo hilabeteetan milaka lagun irten ziren manifestazioetan bai Parisen eta bai Frantziako beste hiri batzuetan, Beljanskiri babesa adierazteko eta haren landare-aterakinak libreki bereganatzeko eskubidea aldarrikatzeko. Baina botere politikoa kalearen boterea baino indartsuagoa izan zen eta komunikabide handiak isilik geratu ziren, ezikusiarena eginez, hala manifestazioei nola manifestariei.
Zer dakargu gogora honek?
Independenteko lantaldeak itzulitako pasartea,
“La medicina proscrita” liburukoa.
