Osasun Bakarra
Osasun Bakarra (One Health) kontzeptua 2008 urtean zabaldu zuen Osasunaren Munduko Erakundeak (OME) eta honela azaltzen du: gizakien, animalien eta ingurugiroaren osasuna lortzeko diziplina anitzen arteko elkarlanaren fruitua litzateke Osasun Bakarra eta, hori lortzeko, bere helburua litzateke osasun publikoaren arloko programak, politikak, legeria eta ikerketa asmatzea eta ezartzea, bai mundu mailan, bai maila lokalean.
Hipokratesen garaitik gutxienez, gauza jakina da ingurumenak zerikusia duela osasunean, baina 1800 urtean Rudolf Virchow-ek zoonosi izena eman zien animalietatik gizakietara pasatzen diren gaixotasun infekziosoei. 1964an, aldiz, Calvin Schwabe albaitariak osasun bakarraz hitz egin zuen animalietan eta gizakietan antzekoak diren gaixotasunei buruz idaztean. Gai horren inguruko lanak, hitzaldiak eta bilkurak ugaritu egin ziren XXI. mendearen hasieran eta, adibidez, 2004an New Yorkeko Rockefeller Unibertsitateak Mundu bakarra, Osasun bakarra izenburutzat zuen batzarra antolatu zuen eta, bertan, animalien eta gizakien osasunaren arteko loturaz jardun eta sakondu zuten. 2008 urtean OMEk Osasun Bakarrerako batzorde bat eratu zuen, bertan batera lan egin zezaten NBEren baitako erakunde hauek: janariaz eta nekazaritzaz arduratzen dena (FAO), animalien osasunaz arduratzen dena (OIE) eta gizakien osasunaz arduratzen dena (OME); lankidetza hori Munduko Bankuaren laguntzarekin egingo zuten. Handik gutxira, azaroaren 3a Osasun Bakarraren nazioarteko egun izendatu zuten, eta helburu eta ekintza nagusienetakotzat ezarri zuten zoonosiekin eta antibiotikoekiko erresistentziekin amaitzea.
OMEren ospea gainbehera doa, Covid pandemian izan zuen jokabidearengatik
Osasun Bakarra izenburuak eta haren helburuek 2030 Agendakoak gogorarazten dizkidate. Ikusteke dago, ordea, darabiltzaten hitz politen atzean zer dagoen. 1946 urtean sortutako Osasunaren Munduko Erakundearen ospea gainbehera doa, Covid pandemian izan zuen jokabidearengatik, baita farmakoen erregulatzaileek (FDA AEBn eta EMA Europar Batasunean) izan dutenagatik ere, eta zer esanik ez osasungintza publikoan jardun dutenena. Pandemiak argi utzi digu industria farmakologiko handiaren interesen mendean daudela erakunde horiek guztiak eta bertatik sortutako ekimenak guztiz salagarriak direla, Osasun Bakarraren egitasmoa, kasurako.
Pandemia erabili zen terapia genetikoari atea irekitzeko, inoiz egin den manipulazio mediatiko handienarekin
Davoseko biltzarrez geroztik, mundu mailako gobernu bakarra helburutzat duen Nazio Batuen Erakundeak onartutako 2030 Agendak lan-ildo bat garatu du herrialde kapitalista nagusietan. Ildo horretan, korporazio eta enpresa handien mesedetan hartzen dira erabaki nagusiak, aurretik semantika bigun bat erabilita, baina praktikan totalitarismo deituriko faxismo berri bat dakarrena. Horregatik, pandemia erabili zen terapia genetikoari (“txertoak”) atea irekitzeko, inoiz egin den manipulazio mediatiko handienarekin. Izan ere, 2020 urtera arte, debekatuta zegoen RNAm terapiaren erabilera; pandemiarekin, ordea, Bigfarmari negozio-bide eta merkatu berriak ireki dizkiote, eta gaur egun 500 saio kliniko inguru egiten ari dira teknika hori erabilita.
Iaz, 2024 urtean, Pandemien Itunaren bidez, OMEren nagusitasuna ezarri nahi izan zuten estatuen burujabetasunaren gainetik, eta txertaketa mundialak etengabe errepikatu ahal izateko aukera. Herrialde batzuek jarritako oztopoei esker (BRICS herrialdeak, hain zuzen), ez da momentuz aurrera atera Pandemien Itun hori. Hala ere, itun hori aurrera ateratzeko ahaleginetan jarraitzen dute, eta, Covid pandemian argi geratu zenez Afrikan txertorik ia jarri gabe ere gaixotasuna ez zela agertu, bada, orain, beste irtenbide bat asmatu dute: herrialde pobreei dirua ematea bertan RNAm teknologiadun txertoen ekoizpenerako laborategiak eraikitzeko. Horrela espero dute deklaratuko dituzten hurrengo pandemietan oztoporik ez agertzea edo horretarako hutsune gutxiago uztea behintzat.
“Aditu” ofizialistek etorkizuneko pandemiak iragartzen dituzte. Ziur diote animaliengandik etorriko direla, baina ez dituzte aipatzen genetikoki manipulatutako jakiak, haziak edo txertoak
Gogoratu behar da OMEk zoonosiaren hipotesia onartu zuela Covidaren birusaren jatorria azaltzeko, nahiz eta AEBko Kongresuaren txostenak laborategiko jatorriaren frogak azaleratu dituen. Konturatuko zinetenez, pandemiako “aditu” ofizialistak etorkizuneko pandemiak iragartzen ari dira, eta ziur diote animaliengandik etorriko direla, dela hegaztien gripea, dela tximinoaren baztanga. Europan eta Ipar Amerikan askotan ohartarazi izan da Afrikatik edo Asiatik eratorritako arriskuez, baina ez dira aipatzen genetikoki manipulatutako jakiak, haziak edo txertoak. Ugazaben mesedetan eta haien zerbitzura, hedabideetan etengabe jarraitzen dute gaixotasunen berri ematen eta, aldi berean, farmako eta txertoen eragin kaltegarri ugariak ezkutatzen.
Nagusi den botere kapitalista globalista honen mende jarraitzen dugun bitartean, distopia bateko morroi izaten jarraituko dugu. Bada garaia gure osasunaren burujabetza berreskura dezagun.
Angel HANDIA !
bai horixe
AZKEN ORDUKOA: Maiatzaren 17-26ko astean OME berriz saiatuko da pandemia hitzarmen bat lortzen. Globalistek ez dute etsitzen.
Oso argi azalduta, eskerrik asko Angel. Txarra ez da egiten dutena bakarrik, nola egiten duten ere bada. Milioika pertsona, mendebaldeko gizartearen ia % 100, hau da, lehen mundukoak, ustez planetako “kultuenak”, 2020ko martxoaren 14tik aurrera onartu zutena onartzera eramatea manipulazio masiboaren maisulana da. Oso ondo egin dute gaizkia egiteko. Plandemiak eroriko zaizkigu, eta denetarik, gizartearen handitasunean miraririk ez badago.
Argi geratu da ‘Pandemia’ delakoa, benetan PLANdemia
bat izan dela, munduan agintzen duen eliteak oso ongi planifikatua duen jukutria!!
Biztanleriaren portzentaia oso handia artalde baten modukoa izan zen; batez ere Euskal herrian, beti pentsatu izan nuen oso herri ikasia ginela, a ze dezepzioa, 5 urte beranduago oraindik haluzinatzen ari naiz jendearen komentarioekin.
Bai, Maite. Nik ere garai batean uste izan nuen aurreratuagoak ginela, baina Plana baino lehen ere konturatu nintzen dena irudipen bat zela eta ez ginela hain desberdinak. Euskal gizarteak, ezkertiarrak eta abertzaleak barne, gehienbat onartu zuen esklabo gisa lan egitea, kontsumitzea eta isiltzea. Gainerako guztia folklore bihurtu zen. Adibide bat Euskara da, arma politiko gisa baino erabiltzen ez dena, baina, egia esan, ez dago hori hitz egiteko eta hiltzen ez uzteko benetako kontzientziarik. Gero, politika mailan, ez dira politika benetan eraginkorrak egiten, dena pantomima bat da. Eta gainerako guztiarekin ere, ehun mila erakunde, gizarte ernea, aurreratua eta aktiboa dirudien arren, azkenean zeregin bakarra duten dirulaguntzen zurrupatzaile izatea. Eta gero, planarekin, egiaztapen handia izan zen geratzen ziren eta kritikoak zirela uste zenien apurrek ere ez zutela bertsio ofiziala zalantzan jarri. OME onartu zuten egiaren antolaketa bakar eta mugiezin gisa, aurreratuen katxearen irudipena Espainiako Estatuko eta Europako beste zati batzuk ere gainditzen dituen mendetasun atzerakoi errealitate batean utziz.