intsumisioa

NATOk mundu gerrarantz eraman nahi gaitu

Urtarrilaren 18an 12:00etan, giza katea Nafarroako Parlamentuan. Gerra guztietan alabak eta semeak hiltzen dira, baina ez gerraren arduradunak. Geldi ditzagun.

0

Javier Pérez Cueva

Eguzkiloreko koordinatzailea. Nafarroa

Eskuak Bakearen alde

Artikulu honekin ez dut inor konbentzitu nahi, barruan daramadana transmititu baizik. Zergatik ez gara NATOtik ateratzen? NATOk mundu gerra baterantz eraman nahi gaitu, aurrekontu militarra handitzeko eskatzen du eta soldadutza berriro ezartzeari buruz hitz egiten duten ahotsak entzuten dira. Gerra guztietan alabak eta semeak hiltzen dira, herria bi aldeetatik, baina ez gerraren arduradunak.

Mundua kontrolatzen duten mandamasek eta haien mendekoek ez dute txikitatik baldintzarik gabeko maitasunik jaso, eta sentitzen dut, lehiakortasun neurrigabean geratu dira, harrapakaritzan, ego neurrigabean, eta ez dute enpatiarik, ez dute mutualismoa ezagutzen. Haurtzaroan jaso ez dutena estaltzen saiatzen dira, eta gizartearen bitartez beren filosofia eta morala gauzatzen dituzte. Sistema patriarkal batetik (hor, oro har, gizonak agintzen du gizartean, eta emakumeak haurrei lehiakortasuna, parasitismoa, egoa edo kontrakoa irakasten die, erdigunea galduz…), mandamasek eta haien mendekoek beren sistema deshumanizatua inposatzen duten beste sistema batera igarotzen gara. Sistema horren bidez, gizakiok modu naturalean sentitzen dugunaz gabetu nahi gaituzte, sentimenduak artifizialki sustatuz eta makina moduko batzuk bihurtzeko asmoz.

gizakiok modu naturalean sentitzen dugunaz gabetu nahi gaituzte

Mutualismoa “espezie bereko edo espezie desberdinetako bi banakoren arteko interakzioa da, eta onuragarria da bientzat”. Era berean, “mutualismoa elkarrekiko zerbitzuen sistema solidarioa da, elkar laguntzaren helburu komunetan oinarrituta elkartzen diren pertsonen borondatezko elkartean sortua”. Mutualismorik gabeko gizakiak desagertu egingo ziratekeen. Duela milaka urte gizarte matrilineal batean bizi ginen, sistema mutualista batean. Sistema horren muina haurren premiei baldintzarik gabeko maitasunez erantzutea zen. Bertan, emakumeak funtsezko zeregina zuen, eta gizonak funtzio hori babesten zuen eta hazkuntzan laguntzen zuen. Baina, pixkanaka, mutualismoa baztertu da eta orain ez da nagusi gizartean; orain nagusi dira lehiakortasuna, gizakien arteko esplotazioa, lurraren arpilatzea eta gerra.

Arima intsumisoa (Alma insumisa) idatzi nuen. Hasieran, desobedientzia zibilari buruzko saiakera bat zen, baina Aznarrek gobernatzen zuen eta, nire kasuan, kartzela mehatxua gainean nuen. Arrazoi pertsonalengatik, nobela bihurtu nuen, espetxea saihesteko. Lan hartan, besteak beste, desobedientzia zibilean, gerran eta hazkuntzan sakondu nuen.

Wilhelm Reich, naziek susmagarritzat jazarri eta Alemaniatik ihes egin zuenak dioenez, “haurra gizarte honetan hazia da jokabide zurrun eta autoritarioen bidez, amaren eta semearen arteko harreman estu eta atsegina saihestuz. Gurasoek mendean hartu beharreko izaki basati gisa ikusten dute haurra, eta gizarte zapaltzaile honen joko-arauak onartzera behartzen dute. Horrela, izaki otzanak, beldurtiak eta bihozgabeak lortzen dira, etorkizuneko langileak edo agintariak, desberdintasunak iraunarazten dituen sistema honen gurpila elikatzen jarraituko dutenak, lehiakortasun ankerra, aspaldi inposatu zena”. Bere esanetan, “haurtzaroan gure maitasun-energiak zapuzten direnez, frustrazio horiek minbizi baten jatorria izan daitezke, edo gorroto-uholde bat bezala atera daitezke, eta suntsitu egin behar dira, gordetako tentsioa askatzeko”. Era berean, oso egoki dio haurtzaro mota horretan jaiotzen dela denok barruan daramagun faxista.

Wilhelm Reichek oso egoki dio haurtzaro mota horretan jaiotzen dela denok barruan daramagun faxista

Gerra (biolentzia suntsitzailea) mandamasek antolatzen dute. Gerra batean, “jokabide sozial onak” eta lege-kolpez ezarritako kontrol sozialeko mekanismoak desagertzean, sistemaren etikaren mozorroa lurrera erortzen da, eta agerian geratzen da gure inkontzientea; larritasunez, herraz, gorrotoz eta beldurrez betetako gure trastelekua.

Indarkeria suntsitzailea ez da existitzen animalien munduan, eta bestelako hazkuntza-eredu bat duten beste kultura batzuetan ere ez da existitu; agresibitatea, aldiz, existitzen da, nahiz eta gure gizartean baino askoz ere maila txikiagoan eta modu osasuntsuagoan bideratua egon. Agresibitatea espezie bizi ororen aurretiko joera da, baina horrek ez du esan nahi gu oldarkorrak garenik, gosea sentitzeko aukerak ere goseak gaudenik esan nahi ez duen bezala. Potentzialtasunak dira, eta, beraz, garatzen diren ingurunearen arabera, oso onuragarriak edo oso kaltegarriak izan daitezke. Indarkeria agresibitaterako dugun aurre-jarreratik abiatzen da, eta batzuetan beharrezkoa izan daiteke bizi-espazioa defendatzeko. Hala ere, zoritxarrez, gure gizartean agresibitatea ez dago ondo bideratua, eta horrek indarkeriazko bulkadak nabarmen areagotzea dakar, kasu askotan suntsitzaileak izatera iristen baitira, gerra kasu.

gure gizartean agresibitatea ez dago ondo bideratua eta horrek indarkeriazko bulkadak nabarmen areagotzea dakar

Inhibitzeak ez du esan nahi osotasun pertsonala defendatzeko borrokatzeari uko egin behar zaionik. Zure defentsaren lehen eta benetako asmoa kaltetua, suntsitua, zapaldua ez izatea eta oreka berreskuratzea da. Jarrera horretatik abiatuta, erasotzaileari egiten zaion kaltea ahalik eta txikiena izango da. Erreprimitzen bazara, adimenetik bakarrik jarduten duzu, sentimendua zapalduz, horrek irtenbiderik ez duen kalezulo oso arriskutsu batera eramaten zaitu, non gorrotoa hazten den eta maitasuna hiltzen. Gorrototik askatzeko modu osasuntsua egoera osasuntsuak bizitzeak sortzen du, eta hori kalte gutxien eragiten duen moduan adieraztea izango da. Bakeak ez du esan nahi gatazkak saihestea, gerrara eta aurkariaren suntsipenera iristea eragoztea baizik.

Onena gerrarik ez egotea litzateke, baina horretarako katarsi kolektibo bat egin beharko genuke, iraultza indibidual eta sozial bat, eta bertatik gizarte mutualista, matrilineal bat sortuko litzateke.

Nire ustez (eta ziur nago), gizartea eraldatu nahi badugu haurtzarotik hasi behar dugu, gainerakoa bukle bat da. Herriak mundua kontrolatzen duten mandamasen aurrean altxatzeko erantzukizuna du, haurtzaroko prebentzioaren bidez baldintzarik gabeko maitasunez haziz (gizakiaren izaera lehen zazpi urteetan garatzen da). Bizitzan zehar izaera malgutzeko aukera dugu eta, haurrek behar dutena errespetatzen ikasten dugunean, pausoz pauso gizartea maitasunean eta bakean oinarrituko da. Taldean edo banaka ere lagun dezakegu, bakearen alde hausnartuz edota bakearen aldeko deialdietara joz Kongoko, Palestinako, Ukrainako, Saharako, Libanoko, Yemengo, Somaliako, Sudango, Nigeriako eta abarretako gerrak geldiarazteko.

Nafarroako Parlamentua inguratzeko giza katean elkartuko gara urtarrilaren 18an, larunbata, 12:00etan. Geldi ditzagun gerrak. Bakearen aldeko ekintzak antolatzen du.

DEIALDIAREN XEHETASUNAK:

GOIZEAN, 12:00etan, giza katea Nafarroako Parlamentuaren inguruan, manifestuaren irakurketa, zuzeneko musika eta minutu bateko isilunea.

ARRATSALDEAN, 17:00etan, intsumisoei buruzko Bi urte, lau hilabete eta egun bat Lander Garroren dokumentalaren proiekzioa, Iturramako Civivoxean. 

Trailerra hemen:

Nahi baduzu, Independenteak aurrera egin dezan lagundu dezakezu. Idatziz, itzuliz, janariz, irudigintzan, bideogintzan, bertsotan, diseinuan, informatikan, psikologia klinikoan, abokatutzan edo diruz ere bai. Ziberjazarpenari aurre! INDEPENDENTEA LAGUNDU >

Honen harira

Utzi iruzkina

Azken artikuluak