Jaiotzen garenetik arazoak aurkitzen ditugu bidean. Arazoak bizitzaren zati dira, gainditzen dituzun oztopoak dira, eta horiekin esperientzia eta ezagutza lortzen dituzu. Inoren mende ez dagoen izaki autonomo izateko adinako esperientzia eta ezagutza lortu dituzunean, heldutasun nahikoa lortu duzula suposatzen da.
Orain bigarren zatia dator. Gaur egungo oztopoak, hau da, bizitzan ditugun arazo gehienak, ez dira naturalak, gizarte ustel batzuentzat ad hoc sortutako arazoak dira, eta uztaitik igaro behar duzu heldu titulua izateko. Hemen helburu naturala desbideratu da eta heldutasun hitza desitxuratu dute. Bizitzan heltzea gizarte ustel, kontsumista, sentimendurik eta enpatiarik gabeko eta lehiakor horien uztaitik igarotzea bada, orduan nik ez dut heldu nahi, ez dut uztaitik pasa nahi.
Jakina, dena muntatuta dago heldu titulua ez baldin baduzu, automatikoki irabaz dezazun arduragabe titulua, alfer titulua, ideia arraroak dituenarena… Inork ez duenez horrelako ezer esaterik nahi, jasaten ari garen tranparen zati bat “besteek esango dutena” baita, beste batzuek uste dutenari buruz pentsatzea garrantzitsuagoa baita norbere kabuz pentsatzea baino…; horren eraginez, gehienak uztaitik pasatzen dira, eta, ondorioz, gizarte gaixo eta neurotiko honen arau antinatural horien menpe daude.
Prozesua errepikatzen da: mundu guztia, salbuespen ohoretsuak salbu, uztaitik igarotzen da, eta hori egiten ez duena legendun bat bezala baztertua da
Orain 2020ko martxoaren 14an jarriko gara eta… Etxean giltzapetuta egon behar dugula esaten digute, eta men egiten ez dutenak edota bertsio ofiziala zalantzan jartzen dutenak ukatzaile, magufo, terraplanista, insolidario, fatxatzat hartuko dira eta inork identifikatzea nahi ez duen deskalifikatzaile amaigabeekin deskalifikatuko dira. Eta prozesua errepikatzen da: mundu guztia, salbuespen ohoretsuak salbu, uztaitik igarotzen da, eta hori egiten ez duena legendun bat bezala baztertua da. Eta nik, nire mende erdiarekin, neure buruari galdetzen eta erantzuten jarraitzen dut: zer da bizitza, zertarako da bizitza, zertarako nago hemen? Galdera batzuek ez dute erantzun bakarra, argia eta zehatza, ez dago erantzun bakarrik; bakoitzak interpretatzen du bizitza oro har eta bere bizitza zehazki bere erara, nahiz eta gaur egun gehienek interpretatzen duten beste batzuek interpretatu behar dela esan dieten bezala, eta ez duten beren ideia eta esperientzia propioekin interpretatzen.
Beste batzuk bidea egiten saiatzen dira inor zapaldu gabe, inori minik egin gabe, eutsiz eta zangotrabak jasanez
Niretzat, hemen nago oztopo naturalen bide bat egiteko, asmatzeko eta huts egiteko, eta, 50 urterekin eta geratzen zaizkidanekin ere, asmatutakoetatik eta akatsetatik ikasteko; egunero ikasten da zerbait berria, ona edo txarra izan. Ibilbide hori ez da erraza, baina pozgarria da oztopoak gainditzea, etapak erretzea. Niretzat, hori da nire kirol naturala. Hori da nire bizitzaren pozgarria, hori da lortu behar dudan helburua nire bizitza osoa izan dadin eta zentzua izan dezan. Baina hemen ez da dena amaitzen. Izan ere, bide hori egiteko interpretazio asko daude. Batzuentzat, denak balio du, hau da, bizitzan ezarri duten helburua lortzeko eta haien bizitza oso bihurtzen duenera iristeko, aurretik jartzen zaien edonor zapaltzeko eta birrintzeko prest daude. Beste batzuek, aldiz, mugitzen den oro zanpatzen dute heldugabetzat jo ez ditzaten; lehen esan dut horretaz dudan iritzia. Beste batzuk bidea egiten saiatzen dira inor zapaldu gabe, inori minik egin gabe, beren helburuari eutsiz eta berekoien zangotrabak eta kolpe baxuak jasanez. Azken horietatik gehiago ikasi beharko nuke nik, biderik zailena da, eta asko ez dira helmugara iristen. Baina iristen dena pozik egon daiteke, txapeldun bat da benetan.
Inor zapaldu gabe, inori minik egin gabe, bidea egiten saiatzen naizen horietakoa naiz ni, baina badut arau bat azkena aipatu ditudanetatik bereizten nauena; izan ere, zangotrabak jartzen dizkidanari ostikada bat ematen diot hankartean. Eta oraintxe bertan, hainbeste hankarterako, hankak falta zaizkidan puntu batean nago. Eskorbuto hauteskundeetara!!!
Eta zuretzat, zer da bizitza?
Hau ederra!
Aupa, Patrik. Galdera potoloegia da derrepentean zerbait inprobisatzeko, baina bizitzak berezkoa duen ezaugarri bat badu bere konfigurazioan, bizitzak atsegina eta plazera bilatzeko joera ezinbestekoa du, nor bere buruarentzat eta bere ingurukoentzat, eta hori “zero” unetik hasten delakoan nago. Horregatik da hain garrantzitsua “zero” une hori izorratzea botere egitura piramidalaren elitearentzat, errazagoa baita modu horretan norbanakoak eta kolektiboak menperatzea. Zer den bizitza? Erantzunaren bila hortik hasiko nintzateke.
Ongi izan, Patrik, gozatu eta eman atsegin zure ingurukoei, menperatzaileei… ez dut esango hemen idatziz, baina imajina ezazu zer desio diedan. Besarkada bat.