Kote, Gogorra izan da baina merezi izan du entzun nuenetik bueltaka darabilt… Ausardi hori egin nahi dut nire. Neure “hasiera” propioa izan zen hartan esatera atrebitu nintzen bezala, HITZ EGIN BEHARRA dago, PUBLIKOKI, baita honetaz ere, mingarria izan arren eta “zuzena” ez izan arren.
”Pandemiak”, nolazpa, demoarentzat ezarriak dituzten plan zaharrak agerian jarri dizkigu askori, beste batzuk aurreragotik kontziente baziren ere, honetarako balio izan du, balio du (ez da bukatu!). JABETZEKO, konturatzeko zein den benetako guda. Zein? Askotan irakurtzen dugu ezker-eskuin antagonismoa akitua dela. Orduan, zein?
Nire uste apal baina ezin sentituzkoagoan, gizateriaren BIZITZA eta HERIOTZAREN arteko borroka da ezarria zaiguna. Bai. Gaixorik nahi gaituzte, loturik, deprimituta, bizitzari beldur (Sastreren hitzak berriz gogoan, “Dagoeneko, erabat hiltzeari bezainbeste, erabat bizitzeari beldur bizi dira gizaki gehienak”). Geure buruaz beste egiteko gogoari eusten ez badiogu, hobe. Arazotxo bat gutxiago hilezkortasun delirioetan bizi diren lau katu elitistentzat. Lau dira. Horretaz ere, KOLEKTIBOAREN INDARRAZ jabetuko bagina…
Eta beraz, BIZITZA neure barrutik kanporantz sentitzen dudan bakoitzean; geure arbasoen, geure eta geure haurren potentzial eta bizi gogoaz gozatu dezakedan bakoitzean; bidean gelditu zaizkigunak gogoan (Iñaki…); saihestezina zait garrasia, orain arte, isila.
Baina, nioen bezala, guda hauxe bera denaz jabetun (gehiengoaren bizitzok zenbaki huts bilakatzen dituzten lauak vs. bizitza gure baitan dugun izaki guztiok), eta ozen adierazi ezean porrot egiteko aukera handiegiak ditugunaz kontziente, ausartu naiz, ni ere (zuri esker), publikoki adieraztera, depresio zikin batean murgilduta egon naizela luze, eta indarberrituta atera, zuek guztiongandik iristen zaidan MAITASUNARI ESKER.
Ez gaitezen bidean gal,
MAITASUNA, BORROKA eta KATXONDEOA.
Mila esker, Haizea, hitzekin adierazteagatik -eta arrakastaz-, hitzak jartzeko ere aski nekeza den hori.
Era gordinean eta indartsu jarri duzu mahai gainean gaia. Pozten naiz indarberrituta sumatzen zaitudalako. Eta egia da, lau dira baina konplizeak behar dituzte; badituzte, asko gainera.
Bizitza, bizi-poza eta beste kultura baten garapena behar ditugu.
Sufritzen ari garen eraso zikin hau guztiz patriarkala da. Patriarkatu kapitalista honetan denak gara jomuga eta kaltetu baina zaurgarrienen defentsan hortzak erakusteko garaia heldu da, bizitzaren alde, askatasunaren alde eta jakinduria debekatu eta isilaraziaren zabalpena helburu.
Bejoindizula, Haizea, asko poztu naute zure hitzek.
Gizadia bere egitekora bueltako da. Bitartean, bakoitzak berea aska behar. Gogo askapen mugimenduko partaideak gara. Bakoitzok “Bizimetria” zuzenez sentipenak jasoz bizi gara. Eta Gogoa egokitu behar….
Gogo okerrez, Lozorrotik itxaropenara gabiltza. Eta hau galtzean kontuak.
Bizitza, egiten dugunarekin eskertuz eta ospatuz joango bagina, ” ..gauza denen gainetik, Haizea bezela.”
Heldu goyei!!!
Egia bada, bizitza eta heriotza dikotomian gaude. Ezkerretik eskuinera erraza da niretzat aukeratzea. Kasu honetan, heriotza orpoan dudala eusten diot bizitzari. Horregatik egiten dugu aurrera borrokan, bizitza betea izateko eta horrela heriotzara lasai eta pozik iristeko. Eta hori lapurtu digute egun batzuetan heriotza bilatzen dugunean bizitza baino gehiago, dagoena jasanezina bihurtzen denean. Kemen handia behar da barrukoa jendaurrean ateratzeko. Eta, aldi berean, zauriak sendatu eta bihotza indartzen duen ariketa da. Aurrera Haizea, eta eskerrik asko idatzi sakon eta esperantzaz beteriko honengatik.
Aupa Haizea!!!
Hitz politak Haizea….Besarkada haundi bat eta aurreraaaaaaa !!!!!
Hitz eta jarrera oso onak eta hunkigarriak Haizea, mila esker.
Besarkada haundi bat eta aurreraaaaaaaa!!!!
Jo baietz, oso hitz politak, eta jarrera hunkigarria ere.
Aurrera