Estreinakoz argitaratuta 2022ko uztailak 16,
Garikoitz Ibarluzeak bideratutako
“Gogorra izan da baina merezi izan du”
irratsaioaren harira iruzkinduz.
Zigor, eskerrik asko bihotzez, zure hitzekin hain ongi jasotzeagatik azken bi urteetan bizi izandakoa. Kartzela batetik atera eta bestera sartu… laburpen ezinhobea da.
Gurutzada, dogma, ebanjelioa, predikariak, bekatariak. Horixe bizi dugu: Erlijio Berria, inposatua, nola ez ba. Zientzia, medikuntza eta askoren ofizioa kakaren parean utzi dituena, guztion lotsarako, eta lanbide horietan dabiltzan gehienen (kazetariak zertarako aipa…) isiltasun ulertezin eta arduragabearekin.
Zakurtegia gainera bota zaigu guk Fede Berriaren aurrean hitz txiki bat esan orduko. Espero ez genuen lagun ugarik jarraitu die zakurrei, eta hori latza izan da, baina hemen diraugu bizirik.
Deriba erreakzionarioa aipatzen duzu, eta bai… Gizaki otzan obeditzailearen pandemia bizi dugulakoan nago, eta badira obediente ezjakinak eta ezjakinkeria hautatzen dutenak, baina baita obediente eruditoak ere, beren pulpitu ideologiko eta kasik erlijiosoetatik besteoi lezioak ematen eta zer gertatzen ari den eta “zer gertatzen zaigun” esplikatzen digutenak etengabe, eta bortizki, ez baitute “Ez” zer den ulertu nahi. Eta ez, ez dugu edozer ontzat emango eta gainera txalotuko.
Bizi, zutik eta aske.
INDEPENDENTEA
bizi zutik eta aske, bai, Elite Hiena Boteretsuaren aurrean (eta barka biezadate Hienek)
zutik eta aske bizi nahio,
etxen, etzan eta otzan hilik baino
“Obediente eruditoak” aipatu dituna, eta bai direla obediente arruntak baino arriskutsuagoak.
Argi ikusi da Iruña.Veleiaren kasuan ere. Erudito obedienteen artean, BERRIA, EUSKALTZAINDIA, KULTURAKO LEADERRAK ORO HAR…
Zenbat hankabiko zaunkari,
Zenbat intelektual zentsura-zale
Eta oraindik ikusi eta pairatu beharko ditugunak, baina… gauza batzuetara ezin gara ohitu, zer egingo diogu.