Ametsei, desioei eta utopiei buruzko gogoeta bila nenbilela, Alejandro Jodorowskyk idatzitako ipuin moralekin topo egin nuen, eta interesgarria iruditu zitzaidan hau euskaratzea eta euskaraz argitaratzea. Nik etekina atera diot mundu justu eta harmoniko baten ideia utopikoari, eta nire hizkuntzan primeran hitz egitea eta idaztea lortzeko nahiari. Orain, nire euskarari dagokionez, askotan hanka sartzen dut, bai ahoz, bai idatziz. Hemen irakurriko duzuena ahal dudan moduan idatzi edo/eta itzuli dut, eta beti berrikusi eta zuzendu behar didate argitaratu aurretik. Hitz egin eta idazten duenak ikasi egiten du, isildu eta ezer egiten ez duena hutsik geratzen da.
Arkularia eta ilargia
Bazen behin mutil gazte bat munduko arkularirik onena izan nahi zuena.
Herrialdeko arkulari-maisu onentzat hartzen zenarengana joan zen egun batean, eta bere nahia adierazi zion:
– Maisu, munduko arkularirik onena izan nahi nuke, zer egin dezaket? -galdetu zuen gazteak-.
– Munduko arkularirik onena izan nahi baduzu, zure gezietako batekin Ilargira iritsi behar duzu. Orain artean ez du inork lortu. Zu izango zinateke lehena lortuko bazenu, eta hori egitean inork ez luke zalantzan jarriko onena zarela -erantzun zion maisuak-.
Horrela, arkulariak emandako aholkuari jarraitzea erabaki zuen. Bere arkua eta geziak prestatu zituen, eta gauero itsasoko ostertzetik irteten zen ilargiari tiro egiten zion. Gauero, ekin eta ekin, bere hitzordura behin ere hutsik egin gabe, ilbete izan, ilbehera izan nahiz ilgora izan, baita ilberri zenean ere, eta bere argi ahula ia igartzen ez zenean.
Auzokoek eta lagunek iseka egiten zioten. “Ilargiaren eroa”, esaten zioten. Baina berak, irain, zirikada eta laidoei jaramonik egin gabe, bere eginahalean jarraitzen zuen gauero.
Kontua da inork ez dakiela inoiz Ilargira iritsi ote zen, baina bere ahaleginak eta hura lortzeko saiakeran egin zituen milioika gezi-tiroek bigarren mailako saria izan zuten: zalantzarik gabe, munduko arkularirik onena bihurtu zen. Onena zen, gauez eta, jakina, egun argiz.
Irakaspena: agian gure nahiak gauzatzea baino garrantzitsuagoa da gure nahiek haiek gauzatzeko eginarazten digutena.
Itzulpena: Patrik Unzurrunzaga Garate (lantaldean moldatua)
Jatorrizkoa: El arquero y la luna, Alejandro Jodorowsky
antza barriro idatzi behar dot dan.dana.
Tira ba.
“EGUZKI AMANDREA BERE AMONAREN GANA JOAN DA; ILARGI AMANDREA HAREN ATZETIK DOA…”
Halako pentsara duen gizartea ezin izan inolaz patriarkala.
eta gero, nioen, euskaldunek Ilargiaren orbanak behatzean, beste Mito gogoangarri bat sortu zuten. Hare,
“Antzina batean, oihanak berba egiten eban gizakiekin; baina gero, arbolak urruntzen urruntzen joan ziraden, eta apurka zeharo urrundu ziren. Hain urruti, non egurretan Nabarnizko puntara joan beharra zegoen.
Orduan, Ilargiaren orbanetan gizakia zekusaten egur.zama lepoan zuela”
Josu, ilargiko gizon hori Luis Amstrong zela uste dut. Bai, ehun urteko haritz baten azpian tronpeta jotzen. Besteak, Neil Armstrongek, ez dakigu oso ondo iritsi zen ala ez. Baina zer axola digu?
Ez axola Patrik, ez.
Bakoitzak geure betaurrekoen arabera dakusa Dagoena, baldin eta Zeozer badago…
Noski Josu, hori da! 😉