Estreinakoz argitaratuta 2022ko uztailak 16, 3:05,
Garikoitz Ibarluzeak bideratutako
“Gogorra izan da baina merezi izan du”
Hartu Hitza irratsaioaren harira.
Aupa Kote, Haizea, Ihintza, Gorka eta aldez edo moldez adierazpen askatasunaren eta independentzia ideologikoaren alde zabiltzaten guztioi.
Independentea jaio zenean kartzelatik atera berri nengoen, pandemiaren erdi-erdian, botereak ezarritako salbuespen egoeran.
Izatez, atera nintzen egun berean poliziak isuna jarri zidan hondartzako pasealekuan esertzeagatik. Ibiltzea ez zen debeku, geratu eta esertzea bai. Gogoan dut etxeratze agindua ere bazela: iluntzean hiru orduz atera gintezkeen, ez gehiago.
Konta ezin ahalak ziren botere guztiek, exekutibotik hasi eta mediatikoraino, indarrez eta bortxaz kenduz zizkiguten askatasunak. Hasiera-hasieran nik ere, beldurtuta, amua irentsi nuen. Baina beldurrari ezinegonak, eta honi haserreak egin zion bide. Polizia osasun kolektiboaren zaindari, jendea jazarri eta jipoitzen? Lanera joan bai baina kalera irten ez? Ze birus mota da hau? Agerikoa zen testuingurua aprobetxatzen ari zirela estatu kolpea leun bat egiteko. Agerikoa zen bezala gezur mordoa esaten ari zitzaizkigula, txantai moral hiper autoritarioa eta jergoi sasi-zientifikoa batuz, grafiko eta estatistika uholde baten laguntzaz. Inperatiboa ahoa itxi eta dena onartzea, baita zipaioen kontrolak ere, hortzetaraino armatuta, birusa tiroka akatzeko-edo. Oso zientifikoa dena.
Hainbeste ziren askatasun murrizketa eta debekuak ezina baitzen guztiak zerrendatu eta egunean egotea. Une berean, osasun alorreko langileek esaten ziguten ospitaleetan lehentasun absolutua, larrialdi egoera militarizatu haren erdian, pandemia aurretik ezarritako aurrekontua doi-doi mantentzea zela. Ez zegoen inbertsiorik, ez zegoen anpliaziorik, ez zegoen ohiko prekarietatea besterik. Ez ziren gutxi eromen haren aurka oldartu eta zentzu edo arrazoi apur bat ekarri nahi izan zuten sendagile eta zientifikoak. Haien aurkako jazarpena, laborala, mediatikoa, morala, politikoa, ikaragarria izan zen: magufoak ziren, negazionistak, arduragabeak, jendaila okaztagarria, pariak. Tafallatik Hendaiara, Hendaiatik Estrasburgora, handik Vancouverrera, New Yorkera: mendebalde osoan. Dogmak ez baitira eztabaidatzen, eta mundua gurutzada batean sartuta zegoen, birusaren aurka baino Egia Errebelatua ukatzen zuten heretikoen aurka. Euskal Herrian, gure errealitatean, sorpresa izan zen niretzat ikustea, berriro diot, karzelatik atera berri, apaizen moduan ebangelioa predikatzen eta bekatariak anatemizatzen zebiltzanak, beti eta hutsik egin gabe boterearen alde lerrokatzen direnak ez-ezik, beren burua ezkorrekotzat zutenak ere bazirela.
Kartzela
berriaren arauek,
gainera, ihes egiten zidaten,
gainezkatu egiten ninduten,
gauzen kontrola galtzen nuen
Gogoan dut twitterren zerbait idazten nuen bakoitzean, neurrien absurditatea edo inkoherentzia salatuz, aurrekari libertiziden arriskuaz ohartaraziz, diskurtso dominantea auzitan jartzen zuen edozer, apostolu berriak talde erasoan zetozkidala. Nik ere sufritu nuen jazarpen hori, eta ez zen samurra izan. Kartzela batetik atera eta beste kartzela batean sartzen ninduten. Kartzela berriaren arauek, gainera, ihes egiten zidaten, gainezkatu egiten ninduten, gauzen kontrola galtzen nuen, ez nekien zein ondorio izan zezakeen, niretzat nahiz nire inguruarentzat, pubikoki anatemizatua, lohitua izateak. Gora adierazpen askatasuna. Gauzak horrela niretzat berri pozgarria izan zen Independentearen sorrera.
Ez gaude hilda, halere, nioen nirekiko. Ongi gogoan dut Independentearen sorreraren egunean bertan sareetan zabaldu zen buloa, maltzurra eta toxikoa inondik ere, Berria egunkariaren aurka jaio zela. Oker ez banago Sustatuk zabaldu zuen fake hura. Hortik aurrera zer zerrikeria ez genuen irakurri Independentearen aurka, Steve Bannonek edo Trumpek berak sortu eta zuzenduko balu bezala.
Denak
balio zuen,
gezurrak,
fede txarrak,
manipulazio
burdoenak,
troleoak kontu
faltsuen bidez:
denak
Ezker dibinoarentzat arazoa ez baitzen gobernuak eskubideak eta askatasunak zangopilatzea osasunaren eta ardura kolektiboaren izenean, baizik eta “negazionistak” Euskal Herrian zabaltzea. Eta Independentea ere negazionismoaren kategoria horretan kabitzen zenez, ba egurra. Denak balio zuen, gezurrak, fede txarrak, manipulazio burdoenak, troleoak kontu faltsuen bidez: denak. Gurutzadaren puntu gorena txertoen eztabaida izan zen, eztabaida deitzerik badago. Esan dezadan txerto inperatiboaren alde eta kontrakoa gerra. Nire jarrerak beti izan dira askoz politikoagoak zientifikoak baino, ez baitaukat formakuntza zientifikorik. Orain badakigu “txerto” hura fraude bat zela, orduan intuitu baino ez genuen egiten. Baina kontua niretzat ez zen txertoa eraginkorra zen ala ez ebaztea, baizik eta derrigorrezko txertaketari argi eta garbi EZ esatea.
Nola onartuko dugu ba sendagai bat, edozein dela, gorputzean sartzeko obligazioa? Ez zela derrigorrezkoa, hori ere esan ziguten, nahiz eta ez hartzeak ondorio oso zehatzak izan, askatasunari zegozkionak. Gaur hori onartzen badugu, zer izango da bihar, lobotomia boluntarioa? Ez al geunden ba ohituta “askatasunaren hegal azpian habia egiten”? Kuriosoa da: bost axola zait eskuinaren posizioa. Ez dut eskuinarengandik ezer onik espero.
Baina pandemiak deskubritu didan ezkerrak ere ez dit itxaropen handirik pizten, ezpada kontrakoa. Botereari bere arorik ilunenetakoan aurkaritza txikiena erakusteko gai ez den ezkerra, askatasun ororen deuseztapena txalotzen dizuna, egoeraren aurrean oldartzen direnean aurkako gurutzada gupidagabeari lotzen zaiona, multinazional farmazeutikoenganako fedea agertzen dizuna logika elementalenari eta materialismo historiko kategorikoenari muzin eginez, boterearen txotxongilo negargarri hori ez da ezkerra, posizio horietan irauten duen bitartean behintzat.
Ezkerraren deriba liberal, erreakzionario, menpeko, otzan, dogmatiko horri aurre egin behar zaio, ebidentzia horiek seinalatu egin behar dira, eta horretarako behar-beharrezkoa dira independentzia eta askatasun ideologikoak.
Independenteak bere ibilbide labur, malkartsu eta gogorrean ezer erakutsi badu da printzipio horiei atxikitzen zaiola. Ez da gutxi. Segi horrela ekipo, bizi zutik eta aske!
Ezkerra uste bat da. Ilusio bat. Orain eta lehen.
Jarrera askea ala morroia da kontua.
Ilusio baten menpe garenean ezin da jarrera askerik izan.
Helburu hobe baten alde morroi izatea gizagaixokeria delakoan nahiz.
2030 ajenda adibidez, gizagaixoentzako amua da. Ezker ezkerrekoa?
Ilusioetatik aske izatea opatuz…..Sokratesena oroi.
Egon ziren, egon zirenez, bertsio ofiziala zalantzan jarri zuten zientzialariak, bai, eta “magufoak, negazionistak, arduragabeak, jendaila okaztagarria, pariak…” deitu zituzten, baita “Komunitate Zientifikotik kanpo ari den jende ernegatua” zirela esan ere. Ikusi-entzun-pairatu ditugun perlak mila dira eta dozenaka adibide eman genitzake, baina hau gogoan iltzatuta geratu zitzaidan, harriduraren harriduraz.
Bestalde, ados Pakorekin. Izan ere, egiten duguna gara.
Eskuin muturra bere xenofobia eta arrazakeriarekin existitzen den bitartean, ezkerra bere antifaxismoarekin existituko da. Eta bereizteko bi baldintza historiko horiek mapatik ezabatu nahi izatea arduragabekeria da gutxienez, eta lankidetza ere izan daiteke. Zu bezalako batzuk, Pako, oso munstro arriskutsua elikatzen ari zareten arduragabeak zarete, eta gainera ziur nago Agenda 20-30eko eliteen ingeniaritza sozialeko beste estrategia bat dela.
Batez ere ingenieritza sozialaren estrategia garbi-garbia da zatikatzea bereziki xenofobia eta arrazakeriaren bidez, berez horretan ematen du inork ez lukela zalantzarik eduki behar… baina disonantzia kognitiboa nagusitzen doa, egunez egun.
Ondoren ordenaren ajente armatuek gaur zabalzen ari den bideoan guzti hori praktikatzen inpunitate osoz…
https://twitter.com/GarroZigor/status/1548326388687441922
Eta ez da ezer pasatzen. Liberté, egailté eta fraternité bezala hitz politen izenean.
Ultraeskuinekoak omen gara, ZIENTZIA arbuiatzen omen dugu, lorontzietako ura nahiago edozein sintesi-botika baino, Trumpen hankartekoak omen, “populistak” ere bai(nork asmatu ote zuen hitz hutsalpop hori eta zer esan nahi ote dute) euskararen etsai kasi-kasi bihurtu nahi izan gintuzten, Afrikarrak bost axola zaizkigu… dena ZIENTZIAREN izenean botatzen dute, pentsa, eta ZIENTZIAREN izenean neurri nazi-sanitaristak bultzatu dituzte ezkerreko politika baten izenean.
Euskal kulturaren alorrean dabilen konplize askotxoren ahots eta teklatu sinadura dabil “bestea” menosten, badakizu, ukatzaile-negazionistaren sarea osatzen dugulakoan. 2020ko hartatik gauzak aldatu egin dira pertsona hobeak izango ginelakoan baina, EZ. Batzuk mespretxu edo irainaren ezinegonetik jaurtitzen dute pozoin intelektuala, beste batzuk bertan goxo izutu batetik sustatzen dute ultrakapitalismo “ezkertiarra”, nahi izan gabe bezala, eta ZIENTZIAREN izenean egiten diren beste barbaridadeak begiratzeko, aztertzeko, denborarik izan gabe.(NBEko giza eskubideen batzordeak zerbait esan berri dio espainia-euskadi bikote xelebreari, ezta?).
Psikopata talde batek gobernatzen du mundua eta besteok gara arriskutsuak, to!
Pandemia horren izenean, zenbat zahar gelditu ziren medikuak artatu gabe? Eta horren emaitza?
Nola tratatu dituzte umeak konplize intelektualen isiltasuna tartean? Eta orain “alerta gorria”?
Gorriak eta hamaika ikusteko jaio omen ginen baina, NOLA munduratzen gara?
Besarka fresko-freskoa asmo oneko jendearentzat eta gaiztoki seinalatzen gaituztenentzat zaplazteko errea.
Bejondeizula, Gorka!
Erabat ados esan dituzunekin
…eta hain dira esan beharrekoak!
Eskerrik asko Zigor!
Nire ustez Pakok arrazoi, jarrera askea ala morroia da kontua. Are, portaera eta ekintza askea ala morroia. Badago ezkerreko faxismoarekiko jarrera morroia, denon ezagun dira adibide ilustre batzuk. Ideiak eraikitzera zalantzaren eta galderen bidetik heldu behar dugu: kuestionamendutik eta kritikatik igaro gabe ez baitago ziurtasunik… fanatismoa baizik. Guzti-guztia argi daukanak, agian galdera guztiak planteatu ez dituelako da.
Halaber, ulertzen dut Patriken beldurra. Orain beren burua superdisidentetzat daukaten asko, mugimendu edo alderdi neofaxistetan eroriko dira, edo edozein estilotako sektatan. Ezjakintasuna eta inkonszientzia txoko guztietan aurki daiteke, eta hori badakite baliatzen gidari politiko eta espiritualek. Eztabaida, zalantza eta (auto)kritika beldurrez edo alferkeriaz hartzen den tokietan, edota erasotzat hartzen den tokietan, hortxe daukate lider faxista eta sektarioek arrantzarako abagunea.