Agur

Agurra «Independentea»-ri

Izurrite honen inguruaz euskaraz pentsatzeko eta eztabaidatzeko sortu zen «Inpedendentea» eta, hastapenetatik, aurkako prentsa zela zabaldu zen…

1

Fito Rodriguez

Idazlea. EHU eta UEU Filosofia irakaslea. Donostia

Duela gutxi Espainiako Gorteetan bertako eskuinaren «ez-pentsamenduak» nazismoa eta komunismoa gauza bera zirela adierazi zuela eta, zaunka haiei, Oskar Matutek emandako erantzunak argi utzi zuen zein kaltegarriak diren modu haietako azalpen hutsalek, besteak beste, pentsatzea bera galarazten dutelako.

Pentsatzeko ezintasuna: Hannah Arendtek ezaguera eta pentsamendua bereizten ditu; lehena jakintza eta tekniken metaketa da, ikasitakoaren kontzeptualizazioa, eta bigarrenak, berriz, barne-elkarrizketa etengabe modukoa definitzen du, non, barne bakardade hartan, edonork bere ekintzak juzgatzeko gaitasunak baititu. «Pentsamendurik» ez duenak ez du erabiltzen barne juzgua eta horrek «gaizkiaren eragile» bihurtzen du, berez, masa desideologizatu eta ezagutzarik gabeko batekin nahasten dena, eta, azkenean, horrek «gizarte-izurriteari» (aktiboki edo pasiboki) laguntzen dio.

Arendtek hiru talde bereizi ohi ditu –pentsamendu ezintasunaren barruan betiere–: nihilistak, balio absoluturik ez dagoela uste dutenak; dogmatikoak, oinordetzan hartutako jarrera edo etiketa bati atxikiak; eta «herritar arruntak», bere gizarteko ohiturak modu ez-kritikoan onartzen dituen talde nagusia.

Talde guzti hauek ez dute Arendtek definitutako pentsamendurik garatzen, ez dira gauza gizartearen aldaketak ulertzeko eta dagoenaren (boterea, ez agintea…) bertsioak besterik ez dituzte berresten nola edo hala.

Bizitzeko egokitu zaigun azken izurrite honen inguruaz euskaraz pentsatzeko eta eztabaidatzeko sortu zen «Inpedendentea» agerkari digitala eta, hastapenetatik, “Berria”-ren aurkako prentsa zela zabaldu zen, “OK Diario” modukoa eta, azkenik, fake news-ak zabaltzeko hedabidea besterik ez zela. Leporatutako hori guztia zabaltzearekin batera, bada, ohiko kontroletatik at zegoena iraintzea, baztertzea eta, azkenik, salatzea zen bertan idazten eta eztabaidatzen zenari kasu egin beharrean.

Nik “Independentea”-n ere idatzi dut eta hartan berrargitaratu dira neronek beste euskal hedabideetan (“Berria”-n barne) jadanik agertutako iritziak, baina niri leporatu didatena ez da inoiz izan idatzitakoa eta sinatutakoa, agerkari horretan azaldu izana baizik.

Pentsatzeko ezintasuna kaltegarria da oso mundu garaikidea ulertu ahal izatea galarazten baitu.

Nazismoa eta komunismoa berdinak direla dionak pentsamendu hutsala darabil, «ez pentsamendua», alegia. Nazionalismo eta bazterkeria gauza bera direla uste duenak, Islamismoa eta terrorismoa batera doazenak zabaltzen dutenek, egoera honetan ohikoa ez den pentsamenduen kaleratzea negazionismoa dela diotenek ez dakite pentsatzen, etiketa besterik ez dute ipintzen eta gogamenerako ez dute biderik ireki nahi, beraz.

Naizen argitaratuta estreinakoz 2021ko martxoak 26an

Nahi baduzu, Independenteak aurrera egin dezan lagundu dezakezu. Idatziz, itzuliz, janariz, irudigintzan, bideogintzan, bertsotan, diseinuan, informatikan, psikologia klinikoan, abokatutzan edo diruz ere bai. Ziberjazarpenari aurre! INDEPENDENTEA LAGUNDU >

Honen harira

Erantzun bat “Agurra «Independentea»-ri” bidalketan

  1. Mila esker, Fito, gogoeta argigarri honengatik.
    Arendten kezka pentsatzeko gaitasuna zabaltzea litzateke, suposatzen dut: pentsatzeko gaitasuna zabaltzeko bideak asmatzea eta lantzea.
    Gure kezka ere izan behar du horrek.
    Eta ahalegin horretan pentsatzeko gaitasuna murrizten duten elementuak identifikatzea.
    Azken urteak honetaz guztiaz gogoeta egiteko materiala erruz eman digu.

Utzi iruzkina, izen eta abizenez

Azken artikuluak