Adiskide
Adiskide, iratzartzean, Jaungoikoari, Bizitzari, Kosmosari,
egun bat gehiago eman dizulako
eskerrak eman ondoren, izan kontuan beti:
Adinean aurrera goazen neurrian,
azala zimurtu egiten dela eta ilea zuritu.
Egunak urte bilakatzen direla, baina
garrantzizkoena zure barne-gogoa ez aldatzea dela.
Zure indarrak eta zure konbikzioek ez dutela adinik
eta zure izpiritua dela edozein armiarma-sareren hauts-kentzailea.
Helduera bakoitzaren atzetik abiapuntu bat dagoela eta
lorpen bakoitzaren atzean hurrengo erronka.
Bizirik zauden bitartean, senti bizirik, eta,
egiten zenuena faltan botatzen baduzu, egizu berriro.
Ez zaitez bizi iraganeko argazkiak amestuz,
beti aurrera egin, inguruko guztiek etsiko duzula pentsatu arren.
Ez utzi zugan dagoen burdina herdoiltzen eta
egizu, zutaz errukitu ordez, errespeta zaitzaten.
Adinagatik korrika ez egin arren, trostan egin, eta,
trostan ezin duzunean, ibili, eta,
ibili ezin duzunean, erabili bastoia,
baina inoiz ez gelditu.
Atzokoan, “Nola iritsi gara honaino”.
Eta gaur, “Korrika ezin bada, oinez, bainan inoiz ez gelditu”.
Lekua eta abiadura garrantzizkoak dituztela dirudi………
Nola adierazi gertazen zaidana, zaiguna, zuzenean?
Badirudi, adiskideratze beharrean garela.
LEKU berean aurkitu. Eta abidadura berean…..batera joan.
Bai zea!!!!! Eztek hola izengo?
– Ba ez duk horrela izango.
“Borroka armatu horren alde zirenak, lokartzen ari direla bake faltsu baten opioarekin”… GUZTIAK ?