“Inkesten arabera – aditu dugu irratian – munduko eliteek inoiz baino konfiantza haundiagoa dute batzuek besteengan. Jende gehienak, berriz, geroz eta konfiantza gutxiago du eliteengan”.
Ekuazioa, baieztapen batez eta galdera batez osatzen ahal da.
Baieztapena da: eliteek geroz eta konfiantza gutxiago dute “jende gehienarengan”.
Eta galdera da: “jende gehienek”, ba ote dute geroz eta konfiantza haundiagoa elkarrengan: auzo-lagunengan, demagun, edo lagun hurrekoengan?
Konspirazio-uste gehienak deribatzen ahal dira lau osagai horietatik: herritarren elkarrenganako konfiantzak haien konjurazioak ikustera eramaten ahal ditu eliteak; eliteen bat-egiteak, haien konplotak ikustera eraman herritarrak… eta abar.
Pobreetakoa (eta gaixtoetakoa) naizenez, nik neuk, eliteen konspirazioak begistatzeko makurrera daukat. Ez alperrik: iruditzen zait, pieza hori gabe nekez, oker edo ez-osoki ulertzen ahal dela gertatzen ari dena.
Eliteek – duda? – konspiratu egiten dute. Langileak soka motzean lotzeko konspiratu zuten, erresistentzia femeninoa menderatzeko konspiratzen dute. Ez dakite ehun urte barru zer izango den, baina badakite, jakin, euren irabaziak haunditzeko epe motz eta ertainean zer egin behar duten, eta zein diren beren etsaiak, eta zein beren erreusak.
Gero, planen kunplimenduan, bistan da, txapuza asko dago. Erdi-mailako arduradunek hainbat detaile inprobisatu egiten dituzte; trakets edo ergel jokatzen dute sarri.
Trakeskeriak eta ergelkeriak sorrarazten duten nahasmena, berriz, ez nuke esango pentsatu-gabea denik. “Eliteen planaren” parte da nahasmena: herritarrak nahitara nahastarazi, endredarazi, zorarazi egin nahi gaituzte.
Ultraeskuinaren papera.
Koronaldiaren hasieran montaje politiko-sanitarioa salatzen eta egia batzuk esaten zituzten pertsona batzuk azaldu ziren sareetan. Honengatik edo hargatik, haietako batzuek gauza onik ez zeukatela iruditu zitzaigun. Azaldu ere, lujo-giro batean azaltzen ziren… Batzuetan, ultraeskuinari lotutako jendea zela ikusi genuen.
Koronaldiari kontra egiten zion oro ultraeskuindarra zela ikusarazi ziguten… herritarrek erreakzionatzerako, pentsamendua kanalizatuta zegoen
Handik aurrera, beraz hasieratik oso: Koronaldiari kontra egiten zion oro ultraeskuindarra zela ikusarazi ziguten. Hala bada, herritarrek erreakzionatzerako, oposizio kritikoa sortzerako, pentsamendua kanalizatuta zegoen. Plan baten arabera, dudarik ez daukat; aspaldian indarrean dagoen plan baten arabera. Azken batean, kaka-pilaren alternatiba bakarra kaka-pila dela, erakutsi nahi digute: eskuin/ezker ohiko oposizioaren lekuan, demokrazia/ultraeskuina oposizioa ikusi dezagun; “demokraziaren” alden jar gaitezen, albaitean, edo, bestenaz, “ultraeskuinaren” aldean jar gaitezen.
Halatan, kritika erradikala ezereztuz, gainazaleko kritika espantu haundikoari bide eman zioten. Ikusi besterik ez dago Parisen, esate baterako, zelako biolentziaz izan ziren erreprimituak Koronaldiaren aurkako (partiduetatik kanpoko) herritarren mobilizazioak, eta zeinen toleratuak, berriz, motibu berarekin Les Patriotes-ek eginiko bilkurak.
Ezin pentsa ahalakoa.
Bestalde: nola daiteke – badago galdetzea; galdetu ere, bere momentuan askok egin zuen; guk geuk ere bai; sinisteko haundia zen, izan – agintari guztiak, zientzia eta instituzio guztiak, komunikabide guztiak eta abar oker egotea, edo datu-ezkutaketan eta azpikokoetan ibiltzea? Edo: azpijokoan, zertako lebiltzake?
Erantzuna da: sistemaren parte direlako.
Gaitzaren magnitudeak gainditu egiten du gure irudimena. Historian sobera aldiz gertatu bada ere, ezin halakotzat jotzen dugu, milioika jende gaixotzera edo hiltzera eraman edo utzi nahi izan ahal izatea inork.
Azpijokoan, zertako lebiltzake? Erantzuna da: sistemaren parte direlako
Eliteengan konfiantza gutxi izan arren, sistemak aski ezagutzen ez ditugulako edo sistemekin aski mesfidatzen ez garelako gertatzen da hori. Zaila zaigu sistemek beren baitan ekartzen ahal duten horrorea imajinatzen.
Noski, ezin imajina dezagun, lagundu egiten digute. Oraindik orain, Koronaldia delirio bat izan zela esan zuen bati, deliratzen duena bera dela, soltatu zioten aurpegira. Egin behar zena egin zen. No pasa nada. Tout va bien.
Konspirazionistak.
Eta batek: “Epa! Dena ez doa ongi. Hemen batzuk forratzen ari dira” esaten badu; edo: “Oso larria da gertatzen ari dena”. Edo, Christian Perronnek (2021eko azaroan) “Pfizer eta Moderna txertoak substantzia esperimentalak” direla, eta Jon Ander Etxebarriak (2022ko uztailean) “txertoaren administrazioa eteteko nahikoa datu zientifiko” dagoela esaten badute… konplotistatzat jotzen dituzte.
Hortan, galdera da: Zertako lebiltzake Christian Perronne, Jon Ander Etxebarria – edo Jasone, Juan Martin, edo Ihintza… azpijokoan edo gaizkigintzan?
Sistemak ez bezala, berezko pertsonak, nekez ari dira gaizkigintzan
Ikusten ditut, aditzen ditut… Ez, lagunak. Pertsona horiek ez dabiltza azpijokoan; pertsona horiek beren burutik ari dira; ez dira inoren mirabe; zintzo ari dira. Politikari gagozkiola, sistemak ez bezala, berezko pertsonak, nekez ari dira gaizkigintzan.
Horixe da aldea.
Pertsona horiexek dira alabaina eliteek eta eliteen ondokoek, lehenik, konspirazionistatzat jo, eta orain, basamortuan konfinatzen dituztenak. Eliteek seinalatzen dituzten horiexek dira, iritzi dominantearentzat, konspirazionistak (lehen) edo (orain) existitzen-ez-direnak. Iritzi dominante horrek segitzen du guri sinistarazi nahian ezen oposizio guztia, lehen esan bezala, eskuin muturrekoa dela edo, hala ez dela ere, tema gaiztokoa eta parte ezin txarragokoa dela.
Azkeneko urteetan kazetari gehienak mintzatu izan diren konspirazionismoa, eliteen begietatik ikusita dago. Jende arruntaren etsaien begirada, eliteen begirada bera da kazetari horiena.
Pobreen konspirazioa.
Hori dena gertatzen da, zatiz, eliteak bezalaxe, herritarrak ere artega daudelako. Batean gomazko pilotak jaurtiko dizkiete, bestean berrehun euroko txekeak eskaini… hezitutakoen taldera bildu nahi dituzte gobernariek; elkarrekin arnasa har dezaten galarazi nahi diete.
Aberatsen konspirazioaren elementu horiek mahai gainean ditugula, hainbesterekin, pobreen konspirazioa hartzen ari den forma berriei begira jarri gaitezke: laguntza-sareak, komun-saioak, auzolanak…
Bete-betean jotzen du dianaren erdian. Pablo bikain, berriro ere.
Bai, enpatiarik gabe, oligarkia globalaren (“$$elietak…”) autismo sakonena.
“LA RAZON” egunkari eskuindarren Prada jaunak idazten zituen Koro aldiari buruzko “egia berdaderoak” GURE egunkarietan agertzen ez zirenak!
Izan ere, dogma eta bertsio bakarraren aitzi zihardutenak “terraplanista” eta “magufo negazionista” ziren… Eta Plizer/Moderna sasi-txertoen kontra ageri zirenak “konspirazio ustelak”.
Dioñozunez, SISTEMAK antolatzen dau egia/gezurren taula.
Eta jaiak badarrait: orain bertan, hildakoen gain-kopuruak daude.
Nor kargutzen da hildako eta elbarrien gain-zenbaki horietaz?
Noski, Ez Plizer, ez Modernoak ez Dute erantzukizunik (kontratuz sinatuta gelditu baita);
Gobernuek hartu ote erantzukizuna?
Bai zera! Gobernuak Sistemaren zerbitzuek Fidelak dira, OMS aurretik dela.
Orduan, nor eginen da gainhilkortasunaren kargu?
Bill Gates and Melinda, ROKERFELLER Foundation?
Black Rock?
Horietariko ezein ere ez, Pablo.
NUREMBERG zain daukagu, gizateriaren aurkako krimenak juzkatzeko.
Pozgarria Argia-ko blogean (zeintzuk irakurtzen ote?) horrelako pieza bat ematea Pablo Sastrek.
Penagarria, han iruzkinetan zeroa nagusitzea.
Izan ere, idatzien ondoriozko iruzkinetan, elkarrizketan, hortxe daukagu hazteko lur emankorrena.
Zero iruzkin. Lur agorra?
JAKINek zegatik ez zidan argitaratu Mertin Almagro JR-en kontrako artikulua?
Oraindik zor didate azalpena.
Ala Bertsio Bakarraren kontrakoezer ezin al da argitaratu, arauzko subentzioak kobratu ahal izaiteko?
Baina euskaldunok INTSUMITUAK gaitun, ez don?
Bagaudak, Heteredoxoak….