Herrien mundua, osasuna, askatasuna, independentzia

Honezkero, informatu nahi izan duenarentzat, argi dago plan globalista baten aurrean gaudela, aurrekaririk gabeko eraso baten aurrean (lehenago ere izan dira, baina hau da basatiena, nahiz eta oso ondo mozorrotuta egon); askatasunaren, osasunaren, kulturaren eta gauza natural guztien aurka.

2020ko martxoan OMEk SarsCov2rekin pandemia deklaratzeak ekarri zizkigun egoera eta desorientazioa, horri askatasun mota guztien murrizketa gehituz. Kontinente oso bat hainbat hilabetez etxeetan bahitzetik, neurri zentzugabeak ezartzera: hala nola maskara bat eramatea, baita kalean ere; birusik iragazteko balio dutela dioen ikerketa bakar bat ez dagoenean, eta, agian, erabilera luze batekin osasunerako kaltegarriak direnean.

Horren ondorioz, poliziaren jazarpena eta zigorrak etorri ziren neurri zentzugabe horiei men egiten ez zietenentzat, PCR testen erabilpen okerra egin zen gezur bat saltzeko, eta medikamentu esperimentala iritsi zen RNA mezulariarekin, txerto seguruz mozorrotuta eta esperimentu beldurgarria ezkutatuta, herritar otzan eta desorientatuak engainatuz.

Ordura arte bateraezina izango zen jendea batzen joan ginen, Bizitza plataforma sortuz

Gero, Pase Nazi-aren ezarpena horrelako esperimentuan parte hartzeari uko egiten ziotenentzat eta injekzio bakar bat ere jarri ez zutenentzat, edo lehen edo bigarren dosiaren ondoren osasunean edo gertuko pertsonengan aldaketa arraroak sumatu zituztenentzat, eta horregatik jarraibideekin ez jarraitzea erabaki zutenentzat.

Komunikabide ofizialista tradizionalek gorrotoa programatu eta bultzatu zuten salbuespenik gabe, bertsio bakar bat sustatuz eta besteak gaitzetsiz edo alde batera utziz, parlamentuko alderdi guztiekin batera, salbuespenik gabe, bat bera ere ez, masa fanatiko bat sortuz, erantzunak eta informazio alternatiboak bilatzen ditugunon kontra, kontrastatzeko, zalantzan jartzeko eta ondorioak ateratzeko gure kabuz pentsatuz, eta ez utziz gure ordez pentsa dezaten eta geure burua hil diezaguten. Hala, gure geografiako hainbat tokitan taldeak sortzen joan ziren.

Horren ondorioz, ordura arte bateraezina izango zen jendea batzen joan ginen Bizitza plataforma sortuz, atxiki nahi izan ziren talde horiek guztiak biltzen dituena. Hasiera batean, egoera hain zen surrealista, non egoera hori gertatu baitzen. Kolore desberdinetako jendea, helburu amankomun batek elkartuta, eta, batez ere, Euskal Herrian, non sentimendu identitario desberdinekoen arteko gatazka bat baitagoen. Arazo bat dago euskaraz bizi nahi dutenentzat, beste batzuek uste baitute, denok gaztelaniaz baldin badakigu, hizkuntza horretan mintzatu beharko ginatekeela, euskaldunek beren hizkuntzan hitz egiteari uko eginez. Egoera honetan, jende hori guztia elkartzeko gai izatea da Bizitza Plataformari ematen diodan balio historikoa.

Gero, deialdietan izandako lorpenekin, milaka eta milaka pertsona mobilizatuz, Bizitza Plataforma mirari bat bezalakoa izan da. Baina miraririk ez dagoenez, plandemiaren fasea ia amaitu ondoren, oraindik ez da 20/30 Agenda amaitu, eta inflexio-puntu batean gaude. Hor Bizitza Plataforma osatzen dugun pertsonen arteko desberdintasunak azaleratzen dira berriro.

Uste dut Bizitza Plataforma oso tresna baliotsua eta garrantzitsua izan dela une jakin batean, baina denboran zehar eboluzionatuz gero, proiektu paralelo ezberdinetan berez desegingo dela

Gure etorkizuna arriskuan dagoen une honetan, eta mundu aske bat eraiki nahi dugun honetan, elkarren artean talka egiten duten hainbat proiektu daude mahai gainean. Badira pandemia-aurreko bizitzara itzuli nahi duten pertsonak; askori polizia beharrezkoa eta errespetagarria iruditzen zaie, adibidez, eta polizia talde bat agertu da azken unean, Polizia Bizi izenekoa, Bizitza plataforman sartu nahi duena. Eta beste batzuek, eta nire kasua hau da (Koroa Biluzik eta Bizitza Plataformako kidea naiz, baina modu pertsonalean hitz egiten dut), ez dugu nahi ez anormaltasun zaharra, ezta anormaltasun berri hau ere. Ez dugu poliziarik nahi gure bizi-proiektuan. Biztanle bakoitzeko polizia gehien dituen Europako lurraldean bizi gara, ia 7 polizia 1000 pertsonako talde bakoitzarentzat. 4.000 torturatu baino gehiago daude azken hamarkadetan konfirmatuta, eta horietatik 300 baino gehiago euskal polizia autonomikoak berak egindakoak dira. Zigorgabetasuna, narkotrafikoa, gizakien salerosketa, arrazakeria, xenofobia eta abar luze bat. Badakigu polizia boterearen beso armatua dela, edozein botererena, eta gure zapaltzaileak defendatzeko daude; zapalduak, herri xehea, gu, isilik eta otzan mantentzen gaituen bere artaldea baino ez garelarik.

Historiaren inflexio-puntu hau aprobetxatu nahi dugu, zerbait berria eraikitzeko. Eta interpretazio desberdinen sorta nahiko zabala dago. Horregatik uste dut Bizitza Plataforma oso tresna baliotsua eta garrantzitsua izan dela une jakin batean, baina denboran zehar eboluzionatuz gero, proiektu paralelo ezberdinetan berez desegingo dela.

Badira Euskal Herrian bizi direnak, euskara txinera iruditzen zaienak, eta euskara ikasteko, laguntzeko eta kontuan hartzeko aukerarik ere planteatzen ez dutenak; haientzat Hego Euskal Herriaren etorkizuna gaztelaniaz da, Espainiaren barruan, edo frantsesez Frantziaren barruan. Talde mota horiek ez dute beren subiranotasuna galdu nahi espainiar, frantses edo italiar gisa… baina ados daude Europako herri asko bahituta mantentzearekin, erabakitzeko eskubidea eta herrien autodeterminazio-eskubidea ukatzearekin.

Euskal Herria, gure kasua, Frantziako eta Espainiako estatuen artean preso dago, baina haiei berdin zaie. Gaur egun Espainia deitzen den horretan herri asko daude; gaztelarra, andaluziarra, galiziarra, kataluniarra eta beste asko, inperialismoak batzearen eta zentralizatzearen ideiarekin indarkeriaz lotuta. Europan kasu asko ditugu; Irlanda, Eskozia, Korsika, Sardinia eta beste herrialde ugari, herrialde zentralizatzaileek bahitutakoak. Eta, orain, beste buelta baten aurrean gaude, eta dena kontinenteetan zentralizatu nahi da, herrialdeetan zentralizatu beharrean. Ondoren mundu mailako zentralizazioa iritsiko da.

Utopia? Orain dela bi urte pasatxo agian. Orain errealitatea eta beharra da; lehengo mundua ez da inoiz itzuliko

Baina Bizitza Plataforma barruan badira egungo herrialdeak eta beren subiranotasuna libre mantentzearekin dena konponduta dagoela uste duten pertsonak. Beste muturrean nago ni, eta nik bezala edo antzera pentsatzen dutenak. Gizarte berri bat eraiki nahi dugu, bizikidetza unibertsalerako modu berri bat, non herriek beren burua gobernatzen baituten, eliterik gabe, inposaketarik gabe, inolako gorputz armaturik gabe, ondo antolatuta.

Utopia? Orain dela bi urte pasatxo agian. Orain errealitatea eta beharra da; lehengo mundua ez da inoiz itzuliko. Eta gure Euskal Herriaz ari garela, euskararen herriaz, hori da euskaldun egiten gaituena, euskara, Europako hizkuntzarik zaharrena. Izaera ematen digun milaka urteko hizkuntza. Europako Indio-ok inoiz baino indar handiagoa jarri behar dugu, gure hizkuntza salbuespenik gabeko kulturen aurkako eraso honetatik salbatzeko. Euskara bizirik mantentzen badugu, eta ez toponimoetan bakarrik, izen pertsonaletan, enpresen eta taldeen izenetan eta gainerakoetan soilik; baizik eta dakigunok hitz egiten badugu, erabat ondo hitz egiten ez dugunok hobetzen badugu, ez dakitenek edo saiatzen direnek ikasten badute, onartzen badute eta gorrotatzen ez badute, gobernu global eta totalitarioen aurrean borroka garrantzitsuenetako bat egiten eta giza esentzia defendatzen ariko ginateke.

Demokrazia zuzen eta horizontal baten alde, gora euskara, gora euskararen herria, gora Euskal Herria, gora muga fisikorik gabeko munduko herriak; muga kulturalak bakarrik, naturalak, munduko herri guztiekin harmonian. Kulturaniztasuna elkarrekiko errespetuz, inklusiboak izanez eta ez-baztertzaileak. Gora munduko herriak katerik, eliterik eta plandemia, gerra, gosete eta bestelako inposiziorik gabe.

Munduko herri guztientzat Independentzia!!