Bihar, igandea, Etxaldez etxalde ekimena Etxalarren

Ez du merezi, merezi du!

LOGIKA EKONOMIKOA:

Sistemaren ekonomia eta bizitzaren ekonomia ez dira gauza bera. Bizitzaren ekonomian, janaria, babesa eta lagunak, zaintza eta harremanak behar ditugu. Bizitzan, gainera, benetan garrantzitsua denik ezin liteke eros: seme-alabak, familia, maitasuna, osasuna, zoriontasuna, norbere buruarenganako konfiantza eta abar.

Sistemaren ekonomiak, baina, bizitzaren ardatzetik apartatu eta espezializatzen gaitu, denbora eta energiaz husten, gure baitatik eta sen edo intuiziotik banantzen. Bitarte horretan txertatzen da bizitzarekiko beldurra eta sistemarekiko mendekotasuna. Eta, orain, txiki-txikitatik hasi dira hori elikatzen: ama beldurtua bada, haurrari beldurra transmitituko dio haurdunaldian bertan, eta zer esanik ez lehen hiru edo zazpi urteetan. Gogoratu bizitzari beldurra dion heldua askoz manipulagarriagoa dela.

Mendebaldeko herri garatuetan, kapitalismoaren oldarraldian, orain datorren fasean, diru digitala txertatu nahi digute eta… akabo sisteman baina sistematik kanpo igeri egiteko gure gaitasuna!

Orain, Herrigintzan, ticket bai jarri eta Ogasunak Herrigintza grabatuko du, esaterako. Herrietako jaietako txosnak, auzoko bertso-saioa, Kilometroak jaialdiko merchandising-a eta abar. Lagun batek hala esan zidan behin: “Andoaingo Herrikoa ezin izan zuen Garzonek itxi baina Ticket Bai-k itxiko du”.

Antzeko etorkizuna datorkie gure herrietako hainbat eta hainbat denda eta negozio txikiri ere. Guztiontzat datoz Ogasuna txikientzako fiskalitate itogarriaz, Europako Banku Zentrala euro digitalaz eta Amazon hazten eta hazten. Ortzimuga polita dator, beraz.

Zor publikoa erabilita gero eta makillaje gehiago behar duen politika publikoa behartzeko gaitasuna duten garai ilunotan, herriak herria salbatu beharko du

Aginduak goitik datoz, oso goitik, eta, zor publikoa erabilita gero eta makillaje gehiago behar duen politika publikoa behartzeko gaitasuna duten garai ilunotan, herriak herria salbatu beharko du. Konturatu al zara arestiko esaldian subjektua falta dela? Nork ematen ditu benetako aginduak? Izendatuak ez diren bitartean, salbu daude ezkutuan. Izen-abizenak jartzen hasi beharko dugu egunen batean.

Hobe dugu, beraz, alternatiba komunitario bat serio eraikitzen hastea, haien eskuetan ez baikaude seguru! Hala ere, gure beharrak gure dohain eta gaitasunekin asetzeko gai ez garela sinistuta gabiltzan garaiotan, urteak pasa dituzte sistemarekiko gure mendekotasuna elikatzen — pentsa herritarren %90 soldatapeko langilea dela –. Gure ahalduntzean sakontzea behar-beharrezkoa izango da.

GERTATZEN ARI DENA ULERTZEAK DAKARREN LOGIKA:

Goazen orain gaia aterrizatzera, ni zerbait egiteko gain naizen eskala batera jaisteko:

Zenbati entzun ote diot: “baratzean patata landatzeak ez dik merezi!”

Sistemaren gaur egungo logika ekonomikoaren baitan, ez, noski! Edozein lanetan kobratuko duzu, 5 minututan, baratzean 5 orduz lan eginda jasoko zenukeen patata! Agian ez da osasuntsua, agian ez da bidezkoa… baina zertarako lan egin 5 orduz, edo bi egunez, edo… dendara joan eta multinazionalek produktoreren baten izerdiaz ondutako jangai merkea lortzerik baldin baduzu? Gainera, nondik aterako du lanean akituta eta asteburuetan lasaialdi bila dabilenak beste ezer egiteko denbora eta energiarik?

Berdin gertatzen da esparragoarekin: aurten landatuta, hiru urte itxaron behar lehen uzta probatzeko, nahiz eta gero 20 urtez emango duen fruitua. Eta fruta-arbolekin berdin, edo dena delakoarekin…

Lurra lantzeak ez du merezi.

Logika ekonomikoan ez du inongo zentzurik.

lehen askoz merkeagoa eta osasunerako hain txarra ez zena, orain egunetik egunera garestiago zaigu eta pozoituago dator

Baina lehen askoz merkeagoa eta osasunerako hain txarra ez zena, orain egunetik egunera garestiago zaigu eta pozoituago dator. Osasunaren eta burujabetzaren ikuspuntutik begiratuta, beraz, zentzuduna izateaz gain, estrategikoa ere bada erabakia. Nire janari osasuntsuarekin, lagunekin eta nire babesgunearen jabe izanda, sistemaren “gonbite pozoituei” EZ esateko gai baikara (askatasuna ez esateko gaitasuna izatea ere bai baita).

Kasualitatea izango da, baina, osasunaren izenean, egun, bi oilo baldin baditu inork, hauek deklaratzera behartuta dago, eta, horrela ez egitekotan, logika ekonomikoaren baitan dirua galarazi eta 600 eta 3.000 euro arteko isunaren mehatxupean dago.

Otsoak, zazpi antxumeen ipuinean, arrautza-zuringoa jan zuen ahotsa fintzeko eta irina bota zuen hanketan, antxumeek atea zabal ziezaioten…

Hobe lukete gure administrazio guztiek, gure herriaren elikadura-burujabetza, auto-horniketarako baratzak zein edozein elikadura-produkzio, txikiena izanda ere, sustatzen eta laguntzen ariko balira, kontrakoa egiten jardun ordez. Agente deskarbonizatzaile gisa definituko lituzkeen legerik idatziko al du Eusko Legebiltzarrak? Pentsa, bertako elikagai-ekoizpenaren jardun horretan, zenbat CO2 isuri aurreztuko liguketen produktore horiek, egun milaka kilometro bidaiatzen duten elikagaien garraio hutsean, esaterako.

Gogoratu oso goiko horiek herriaren mendekotasunera jokatzen dutela. Guri, berriz, jolasak utzi eta burujabetzara jokatzen hastea tokatuko zaigu, bai ala bai: globalizaziotik tokian tokikora, eskudirutan beti eta ongi pentsatuta nori ematen diogun txanpona!

NATURAREN LOGIKA, BARATZE-PERMAKULTURA-BASO JANGARRIA:

Azken bi horiek zer ziren ere ez nekien. Duela bi urte ezagutu nuen Audrey eta Aimarren Etxalarko lur-eremua. Bost urte zituen proiektuak orduan, eta 1.500 m2. Ikusi eta maitemindu egin nintzen han ikusiaz. Badira bertan landare multzoak: fruta-arbolak, igokariak, hidrogenatzaileak, fruitu gorriak, marrubi, kalendula zein zolda belarra lurra estaltzen, eta lur azpian tuberkuluak ere bai, guneka-guneka. Kolore asko eta dibertsitate izugarria, baita sekula entzun gabeko landare pila ere…

Ordutik, gure etxeko lurretan genituen fruta-arbolen artean, halakoa kopiatzen saiatzen gabiltza.

Zein da Naturaren lokiga? Han lurra landu da, eta lurrak ematen du, urtero gainera. Bertako landareak, hazi, fruitu zein aldaxketatik, urtero ugaltzen dira (gogoratu hazi transgenikoak antzuak eta antzutzaileak direla, ze kasualitatea).

Orain, apirilaren 27 igandean, goizeko 10:00etatik arratsaldeko 18:00etara, “Etxaldez-etxalde” ekimen frantsesaren baitan, Etxalarko beraien lur-sailean beraien proiektua aurkezten arituko dira Aimar eta Audrey. Etxalarko frontoitik oinez joan daiteke beraien lur-sailera eta markak utziko dituzte bidean, bertara heltzeko. Zalantzarik duenak, dena den, 602572904 telefonora dei dezake.

Animo eta heldu gure haziei eta gure lurrari, MEREZI DU-ETA!