Badirudi Pluton planeta garbiketa sakonetan dabilela eta hala nabil ni ere. Badirudi, oraingo honetan, izandako umeak gorde zituen zauriak garbitu eta kontzientziara ekartzea tokatzen zaidala. Argi eta garbi konektatu dut eta ordenatu ahal izan ditut nire haurtzaroan bizitako maskulino toxikoaren eta guztia normalizatzen zuten femeninoaren arteko maitasun-eszenak. Badakit, nerabezarora hurbiltzen ari diren alabak edukita, nire arimak itzaletik soberan dagoena askatu beharra duela, belaunaldi berriak askatzeko plan ezin hobe batean, beraz, konfiantza hartu, zeharkatu eta aurrera. Besteak beste, honako egoera hauekin egin dut topo maskulino toxikoarekin lotutako eszenak kontzientziara ekartzean:
- Beste batzuek ezkutuko maitaleak zituztela edo prostitutetan gorputz bat erostera joan zirela konplizitatez eta barrez txuliatzen zuten gizonak.
- Haietako batek emakume bati “zorra” esaten zionean konplizitatez barre egiten zuten gizonak. Zein zauritatik hitz egiten zuten, eta benetan maitatzeko zituzten zailtasun guztiak atzeman zitezkeen. Toxikoki normalizatu zuten guztia atzeman zitekeen.
- Botere egoeretatik emakumeei buruzko txiste berdeak esan eta haiei barre egiten zieten bai gizon eta bai toxikotasun hori guztia normalizatzen zuten emakumeak.
- Mutil nerabeak, nire kintakoak ere bai, prostituzio-etxeetan, sexuan hasteko, inolako oxitozina edo maitasunaren hormona zantzurik gabe, gorputz hori erosteak ematen duen menderakuntzan oinarritutako gorputz topaketen eredu hori haien barnean aktibatzen zutenak.
- Ustez maite dituzten pertsonak kaltetzen zituzten bikoteak.
- Belaunaldiz belaunaldi transmititzen ziren maskulino toxikoaren ereduak, eszenan parte hartzen zuten emakumeen aldetik ere inolako zalantzarik sortu gabe…
Eta nik orduan sentitzen nuenarekin bat egitean datorkidan hitza NAZKA da. Izan ere, izan nintzen eta egoera horiek bizi behar izan zituen neskatoak nazka sentitzen zuen. Eszena horiek irain monumentala izaten ari ziren ni izatez nintzen MAITASUN GARBIARENTZAT (jaiotzen den haur oro den bezala). Inguruan ez zegoen heldurik hitz hori eskainiko zidanik, edo nintzen neskatoa eszena horiekin nazkatuta zegoela sentitzen zuenik, ezta eszenan parte hartzen zuten heldu guztien aldetik hura normalizatzeko proposamenak niri ematen zidan nazka ikusten zuenik ere. Ume-arima bat, nazka ematen ziona normalizatu behar izan zuena, bere arima garbia kaltetuz horrela.
Neskato hau askatuko dut eta “nazka” izena duen apalategian jarriko dut, itzalera eramatea beste erremediorik ez izan arren, egitez sentitu nuen guztia apalategi horretan ordena dadin. Maitasun erromantikoan sinesten zuen eta Ana de las Tejas Verdes ikustea maite zuen nerabearen arima garbia askatzen dut. Txinako urte berriarekin hasten den herensugearen suak min hori guztia aska, erre eta transmuta dezala, arima garbitzen duen bitartean.
Eta jarraituko dugu, itzalak garbitze honek, eboluzionatzea baimentzen duenak, ez du akaburik eta…
