sexu esplotazioa

Soldatapeko lana sortu zenean esklabotzatzat zeukaten

Silvia Federicik kontatzen du soldatapeko lana sortu zenean orduko jendeek esklabotzatzat zeukatela, inposizioari aurre egin ziotela eta hortik ekin ziola botereak emakumeak sutan erretzeari. 400 urte ondoren, sexu esplotazioa lan gisa onar dezagun nahi dute hainbatek. Utikan!!!

8

Zigor Garro

Itzultzailea, argazkilaria, bideogilea eta falsifikatzailea. Orereta

Eskerrik asko prostituzioaz Federicik dioena hona ekartzeagatik, Maialen, nahiz eta ez nagoen ados. Esplotazio sexuala ezin daiteke aldera ez esplotazio intelektualarekin, ez beste edozein esplotaziorekin. Alderaketa hori bai iruditzen zait, bere hitza erabiltzeko, hipokrita.

Esplotazioaren artean hierarkiak ezartzea toleragaitza dela dio, eta hori ere bada hipokrita, soldatapeko lana berez baita esplotazioa, noski, baina ez da gauza bera soldata on baten truk lan egitea, edo miseriazko soldata baten truk lan egitea. Ala gauza bera da?

Hipokrita da, halaber, esplotazio sexualaren abolizioaren aldeko jarrera moralistatzat hartzea, unibertsitateko katedratik kontrakoa defendatzea are moralistagoa baita, eta gainera etikoki nahiz humanoki defendagaitza.

Federiciren planteamendu osoa da zentzugabea eta tranpatia: ezin da esplotazioen arteko hierarkia bat ezarri, dio, baina jarrera abolizionista gaitzesteko prostituzioa beste esplotazioekin alderatzen du, prostituzioaren beraren izaera aipatu ere egin gabe.

Noski, prostituzioaren izaera aztertzen hasita zaila da haren iraunkortasuna defendatzea, prostituzioa bortxaketa bat baita, desiratua ez den sexu oro bortxaketa bat den modu berean. Eta ez dago modurik hori “arautzeko” bortxaketa bat izateari utz diezaion.

Prostituzioak gizonari eskaintzen dio aukera emakume baten gorputza eta gogoa (ezin baitira bezeizi) tarte batez nahinola erabiltzeko, alegia, gizonak emakumea eros dezakeela, eta bortxatu. Prezio kontua besterik ez da. Federicik pontifika dezala nahi duena, hori toleragaitza da.

Nahi baduzu, Independenteak aurrera egin dezan lagundu dezakezu. Idatziz, itzuliz, janariz, irudigintzan, bideogintzan, bertsotan, diseinuan, informatikan, psikologia klinikoan, abokatutzan edo diruz ere bai. Ziberjazarpenari aurre! INDEPENDENTEA LAGUNDU >

Honen harira

8 erantzun “Soldatapeko lana sortu zenean esklabotzatzat zeukaten” bidalketan

  1. “Aritzeko askatasunaren” kontrakoak garela leporatzen digute abolizionistoi. Parkatu?Abolizionistok ez dugu inola ere emakumea prostituta izatera eraman duen erabakia epaitzen, baizik eta “aukera” hori aztertzen dugu, kontextuan jarriz, eta argi dago inolaz ez dela libreki egitea erabakitzen den zerbait. Aritzeko askatasun hori ez da existitzen; aztertu dezagun zerk daraman emakume bat, bortxatua, erasotua,umiliatua, menperatua izate onarpenera. Emakumeoi prostituta izateko aukera, aukera “ahaldungarri” gisa planteatzea, benetan krudela da. Eta guk emakumeok askatasunez aukeratzen dugun zerbait denez, puteroek euren kontzientzia libre eduki dezakete, eta inpunitate osoaz bortxatzen gaituzte.

    Eta jarri dezagun fokua bestaldean: inork (gizonak) bortxatzeko, erasotzeko, umiliatzeko eskubidea dauka? Beharrizana?

    Ezin da gorputza saldu, norbera saltzen da, ezin gara erdibitu. Gorpua eta arimaren kontuak guztiz dogmatikoak dira, erlijio kutsua darie. Sexua gorputzari lotutako funtzioa da, ezin da pertsonarengandik banatu. Sexuan parte hartzen dute intimitateak, desioak, komunikazioak,…….etab. Beraz ezin da saldu-erosi. Erosten dena bortxatuak izateko boluntatea da. Eta hau ezin daiteke zilegi izan. Norbaitek prostituta izateko duen askatasuna defendatzean, gizonak emakumea bortxatzeko duen eskubidea defendatzen ari da.

  2. Demagun, Zigor, hitzez hitz bat natorrela zuk eskribitutakoarekin, bale. Derrepentean galdera batek zeharkatzen dit pentsamendua: eta abolitzea lortzen den artean, zer egin?

  3. Hala ere, orain ere, gizonen arteko konbertsazio bilaka daiteke hau, eta honek irtenbiderik badu prostituten hitz, desio eta proposamenen haritik izango da edo ez da izango.

  4. Prostitutek hitzegin dute: hor daude amelia tiganus, adibidez.

    Emakumeon kontrako biolentziarekin bukatu egin behar da, eta horretarako ezin ditugu emakume edo prostituta guztiak galdetu. Borroka soziala da. Adibide gisa (argi utziz prostituzioa ez dela lana, baizik eta biolentzia); Akaso langileen eskubideen alde borrokatzean, langileria guztiari egiten zaio galdetegia? Egunean 20 orduz 400 eurogaitik lan egin nahi duenari, utziko diogu? Eske berak “nahi” du. Edo hori esklabutza dela denok daukagu argi? Aldatuko ditugu langileon estatutuak banakako batzuen erabakiengandik?

  5. Ados, Aboloka, baina bitartean zer? Zein da proposamen zehatza? Eta, egia da, Tiganusek oso argi, sutsu eta arrazoiez beteta hitzegiten du.

Utzi iruzkina

Azken artikuluak