Nortasuna berretsi, betiere espiritu kritikoarekin

Nola izan naiteke ni neu?

Jakin-min handiko 8 urteko mutikoa da Martin, eta pixka bat lotsatia. Gozatzen du eskolako asteroko antzerki eskoletan, baina herabetasunak eragotzi dio protagonista izatea. Gau batean, hainbat animalia ezagutuko ditu eta hainbat egoera aurkeztuko zaizkio herabetasunari aurre egiteko, baita bizitzako ezbeharrei aurre egiteko ere, eta bere kezkak konpontzeko. Hainbat gorabeheraren bitartez, adiskidetasuna, gainditzea, leialtasuna eta errespetua bezalako balioak ikasiko ditu protagonistak, baita bere nortasuna berresten eta bere kezkei erantzuna bilatzen ere, betiere bere espiritu kritikoa entzunez.

Haurtzaroa ziurgabetasunen, erronken eta oztopo askoren etapa ere bada

Ama naiz. Beste noizbait lanerako ipuin bat idatzi banuen ere, hau da argitaratzen dudan lehenengoa. Egia esan, oraingo honetan, ipuina haur eta familiei zuzenduta badago ere, inspirazio iturri nagusia nire semea izan da.

Haurtzaroa irudimenaren etapa dela diote, eta, hain zuzen ere, hori da gurasook egin behar duguna, haien irudimena sustatu. Hala ere, haurtzaroa ziurgabetasunen, erronken eta oztopo askoren etapa ere bada.

Azken urteotan, guraso askorentzat lan nekeza izan da gure seme-alaben nortasuna eta osotasuna babestea, artaldearen gidaritzapean jarri gabe

Azken urteotan, guraso askorentzat lan nekeza izan da gure seme-alaben nortasuna zaintzea eta haien osotasuna babestea, artaldearen gidaritzapean jarri gabe eta ikastetxeetan martxa bizian inposatzen ari den 2030 Agenda inperatiboaren bidetik eraman gabe. Baina, era berean, uste dut azken bost urteotan bizi izandako zailtasun horiek konfiantza eta autoestimua indartzeko balio izan dietela. Haurrak manipulatzen dituzte, inozentzia eta haurtzaroa kentzen dizkiete eta garuna indarkeriaz, berekoikeriaz eta indibidualismoz betetzen diete. Zaila izan da gure seme-alabei Agenda horren errealitatea azaltzea hain adin ahul eta, aldi berean, eraginerrazean. Hala eta guztiz ere, uste dut, lanean jarraitzen badugu, prozesu hori nota onarekin gainditu duten haurrak ez direla hain manipulagarriak izango.

Hori da ipuin honekin lortu nahi izan dudana, haurrek euren espiritu kritikoa garatzea. Zalantzak badituzte, galde dezatela, eta, zerbaitekin ados ez badaude, ez dezatela men egin.

Baina, gainera, ipuin hau idazteak umeentzat idaztea gustatzen zaidala deskubritzera eraman nau. Izan ere, beste ipuin bat bukatu berri dut, eta, kasu honetan, nire eskualdeko trenaren problematikaz ari naiz. Halaber, landa-eremuan bizitzearen onurak azpimarratzen ditut, azpiratu nahi gaituzten hirietako giltzaperatzearen kalterako. Oraingoz, mezu horiek ipuinen bidez transmititzea da gure seme-alaben etorkizuna hobetzeko egin dezakedan ekarpentxoa.

Nola izan naiteke ni neu? liburua, Marta de la Hozena, hemen eskura daiteke.