Irakasle/hezitzaile bat naiz. Ikasturte hasiera pixka bat urrun geratzen ari zaigu baina, nire gogoeta zuekin partekatzeko beharra sentitu dut. Izan ere, aurten mundu guztiarentzat ikasturte hasiera oso berezia izan da. Baina nik, irakasle/hezitzaile askoren egoera azaldu nahi dizuet, ikuspegi desberdinak kontrastatzeko.
Ikasturte hasiera guztietan zentro bakoitzean dauden irakasle/hezitzaileak batzen dira ikasturte hasierako klaustroan. Eta zuzendari gehienek (ez guztiek) klaustro horretan esandakoa aipatuko dizuet:
Aurten ez da hezkuntza proiekturik izango. Irakaskuntza Proiektua bigarren plano batean geratzen da. Mahai gainean dagoen proiektu bakarra Hezkuntza Sailak ezarritako Protokoloak jarraitzea da, Covid-arekin ez kutsatzeko, ez gu eta ezta gure ikasleak ere. Helburu pedagogikoak osasun helburuengatik ordezkatuak izango dira. Gaitegi guztia organizatu beharko duzue telematikoki eman ahal izateko edozein momentutan.
PROTOKOLOAK hau dio orokorrean:
- Tenperatura hartu ikasle bakoitzari zentroan sartu aurretik.
- Eskuak garbitzera behartu gel hidroalkoholikoarekin gelara sartzean (komunetik badator, patiotik badator).
- Klaseak bukatzean gela desinfektatu.
- Ziurtatu ikasle guztiek musukoa jarrita dutela, sudurra eta ahoa estalita edukiz momentu oro eta edozein lekutan. Ez badaude horrela mehatxatu falta larri batekin.
Orain, nire eta beste irakasle/hezitzaile askoren gogoetarekin hasiko naiz:
- Haur batek hazkuntza prozesuan heldu batek baino 3 aldiz oxigeno gehiago behar du. Egoera honekin eguna bukatzerakoan haurrak buruko mina, zorabioak eta abar izango ditu.
- Neurologoak hasi dira ohartzen oxigeno falta izateak neuronen hazkuntza mozten/moteltzen duela.
- Hezitzaileok ikasleak musukoa erabiltzera orduak eta orduak derrigortzen baditugu, nik tortura deituko nioke.
- Ikaslea adin txikikoa bada, haur-tortura deituko nioke.
Guzti hau kontuan izanik, protokolo hauek ezin dira jarraitu. Izan ere, jarraitu ezkero, tortura posible izateko konplize bihurtuko ginatekeela uste dut. Baina, hezitzaile asko protokolo hauek jarraitzen ari dira beldurra dutelako. Beldurra dute espedientea zabaltzeko, lanpostua galtzeko, etxebizitzak galtzeko, beraien familiak ezin mantendu ahal izateko.
Noiz utzi diogu irakasle izateari polizia edo erizain bihurtzeko/izateko? Noiz ikasi dugu polizia edo erizain izateko?
Oso hezitzaile gutxi ausartu dira protokolo hauek jarraitzeari uko egiten. Ausartu direnak beraien lankideek salatuak izan dira. Beraien lanpostua galtzera edo espediente bat irekitzera mehatxatuak izan dira. Egoera injustu eta kriminal honek hezitzaile askori antsietatea sortu die eta mediku-baja hartzera behartuak sentitu dira.
Guzti honengatik familiek jakin behar dute, araudi guzti hauek martxan dauden bitartean gure haurrak ez ditugula seguru ikusten eskoletan. Izan ere, Alemanian maskararen erabilerarengatik 3 ume hil dira, eta Txinan beste bi. [Ikusi hemen Iulen Lizaso Aldalur-en artikulua Independentean, maskararen kaltegarritasunaz.] Gutxi dira protokolo hauek jarraitzen ez dituzten irakasleak. Gutxi dira beraien lanpostuak galtzeko beldurra galdu dutenak. Hezitzaileen erdiek beraien lanpostuak ez galtzeagatik betetzen dituzte protokoloak. Protokoloak betetzen dituzten beste erdiek Covid-arekin kutsatzeko beldurragatik eta eskolan beraien ikasleak ez daitezen kutsatu jarraitzen dituzte (honek suposatzen duelako etxean egon beharra egunetan, eskolan presentzialtasuna bermatzeko, eta beste zenbait gauza). Nire ustez, honen arrazoia komunikabideek esandako guztia sinetsi dutelako da. Nork sinesten du hau guztia benetan? Inork ez du horrela bizi nahi. Gurasoa bazara, ziur zaude zure alaba edo semea, baldintza hauetan, lasai bidaltzen duzula edo bidali nahi duzula eskolara? Hezitzailea bazara, ziur zaude ikasleen osasunari kalte egiten dioten protokolo batzuk jarraitu behar dituzula. Gero ez du balioko esateak: “Nik goitik agindutako protokoloak jarraitzea bakarrik egin nuen”. Hori bera esateak ez zien ezertarako balio izan Naziei Nurenbergeko epaiketetan. Jende asko ari da guzti hau ikertzen eta legeari dagokionez, arrazoiak ditut aurretik aipaturiko baieztapena egiteko.
Garbi dago musukoaren erabilerak gure haurren osasunari kalte egiten diola, oxigeno faltagatik eta CO2 gehiegi jasotzeagatik, eta aipatzekoa da honek ekartzen dituen ondoko kalteak ugariak direla. Baina horretaz gain, musukoa hezkuntzaren aurkakoa da. Izan ere, ez digu gure ikasleen aurpegi erdiak ikusten uzten, hizkuntza ez berbala ezabatzen du. Ezin dugu jakin ikasleak zein puntutaraino ulertu duen, ezin dugu bere aurpegia ikusi, ezin dugu ikusi gustura dagoen hala ez. Neurozientzian egindako ikerketek baieztatzen dute benetan pasioa sortzen diguten gauzak eta emozionatzen gaituzten gauzak barneratzen ditugula. Nola egin dezakegu hau musukoarekin, gure aurpegiko irribarrea ezabatzen duelarik? Eta horrekin batera enpatia eta konexio emozionala ezabatzen dituelarik? Ezabatzen dituen elementu guzti horiek guztiz beharrezkoak dira ikasten ari diren horrekin emozionatzeko. Beraz, ikasleek ikasitakoa barneratzeko eta denbora luzean mantentzeko aukera guztiak kentzen ditu musukoak. Honetaz gain, distantzia sozialak jolasa apurtzen du eta beraien arteko erlazioak funtsezkoak dira ikasle batek beste batengatik ikasteko.
Guzti honekin ateratzen dudan ondorio nagusia da, protokolo guzti hauekin ezin dugula gure lana aurrera eraman. Benetako pandemia arriskutsu bat egongo bazen, ezinezkoa izango zen Osasunaren eskubidea bermatzea, eta aldi berean Hezkuntzaren eskubidea. Ezinezkoa da bi eskubide hauek momentu berean bermatzea. Beraz, nire galdera da, zergatik ari dira/gara hau guztia egiten? Galdetu diozue zuen buruei? Ezin dugu ziur jakin, baina nire intuizioari jarraituz esan dezaket, edozein aitzakia erabiliko dutela gure askatasuna kentzeko. Gaur osasuna da, baina bihar Aldaketa Klimatikoaren aitzakia izango da. Eta pentsamendu kritikoak bakarrik salbatuko gaitu. Izan ere, hauxe da gure haurrei erakutsi behar dioguna, pentsamendu kritikoa izaten. Ez onartzea edo egokitzat hartzea entzuten dugun lehenengo gauza. Ikertu, kontrastatu, kontraesanak aurkitu. Modu bakarra da egiara iristeko. Eta egia da askatasunerako bide bakarra.
Galde ezaiozu zure buruari ea zergatik ezin zareten familiako 6 pertsona etxean elkartu. Baina, metroan ez dago arazorik zure inguruan 40 ezezagun elkartzen edo joaten badira? Zergatik desagertu dira aurten gripearekin hildako kasuak aurreko urteekin konparatuz? Zergatik Covid-agatik hildako kasuen %80a zahar-etxean gertatu zen eta hildakoen adinaren batezbestekokoa 86 urtekoa izan zen? Zergatik egon daiteke tabernetan musukorik gabe baina eskoletako geletan derrigorrezkoa da uneoro izatea? Zergatik eraman behar dute umeek musukoa beraien kutsatze ratioa 1 baino txikiagokoa bada? (gainera ez da Covid-agatik hildako umeen kasurik erregistratu). Hiru erakunde ofizial daude hildakoen datuak ematen dituztenak, INE, Instituto Carlos III eta Ministerio de Sanidad. Kontrastatu al dituzue hildakoekin? Urte bakoitzean? Hilabete bakoitzean? Zergatik hildakoen kopuruak ez datoz bat aurten? Eta zergatik beste urteetan badatoz bat? Birusa hain arriskutsua bada zergatik ez ditugu klase guztiak etxetik telematikoki ematen? Horrela guztiok babestuta egongo ginateke. Birusa hain kutsakorra eta hilgarria bada, zergatik ez da jendea kaletik doala hiltzen? A bai! Egia, musukoa jantzita daramagulako da. Orduan zergatik ez zen ezer pasatu Berlinen egin zen manifestazio erraldoiaren ondoren? Abuztuaren 1ean izan zen eta milioi bat pertsona baino gehiago bildu ziren MUSUKO GABE. Konfinamendurik egin ez zuten herrialdeetan zergatik ez dute musukoa erabiltzen? Eta zergatik ez dute Espainian bezalako kutsatze kopururik? Inork ez du galdetu zer egiten zuten militarrek martxoan egindako prentsaurrekoan Osasun krisiaren erdian? Zergatik esaten du PCR probak asmatu zituenak (Nobel saria jaso zuenak) ez duela balio norbait gaixo dagoen ala ez diagnostikatzeko? Hau jakinik, zergatik oinarritzen dira bakarrik PCR proba hauen emaitzetan gure eskubideak kentzeko? Ministerio de Sanidad orrialdean duzue PCR probei buruzko informazioa, bertsio ofiziala. Ez badira baliagarriak pertsona bat gaixo dagoen ala ez jakiteko, zergatik ari dira gure eskubide eta askatasuna urratzen proba horien emaitzak aintzat hartuz? (Arnasteko eskubidea, umeei kendu dizkieten eskubide guztiak, etxetik ateratzeko eskubidea, gure familiakoekin eta lagunekin biltzeko eskubidea, lanerako eta dirua modu duin batean irabazteko eskubidea, modu librean mugitzeko eskubidea eta abar luze bat). Hau da pentsamendu kritikoa. Kontraesanei erantzuna eman egiarekin.
Zuzendari eta agintari askok, ez dute gure ikasleek goian aipaturiko galdera horiek egiterik nahi. Lehen esan dudan bezala, gutxi batzuk dira protokolo hauek betetzen ez dituzten irakasleak. Bada, irakasle hauek galdera sorta hori landuko dute ikasleekin, pentsamendu kritiko hori lantzeko.
Protokolo guztiak inkonstituzionalak dira eta demostratu daiteke. Hau demostratzen dutenean, eta ari dira horretarako lanean, orduan izango dugu normaltasuna gure ikasleak hezten eta ez beraien aurkako arauak betearazten. Modu aske batean, modu arduratsuan, guztienganako errespetuz. Beraien osasunarenganako errespetuz eta beraien askatasunarenganako errespetuz. Eta gauza guztien gainetik beraien pentsamendu kritikoarenganako errespetuz. Hori da hezitzaileok bete behar duguna, pentsamendu kritiko bat izaten irakastea/laguntzea.
Dokumentuak eta loturak:
- Ulrike Butz-en doktore-tesiari buruzko artikula.
- Margareta Griesz-Brisson-Neurologo doktorea: maskarak, oxigenoa eta garuna.
- UNE-EN 14476: 2014+A2: 2020
- (2020-07-29an zuzendutako bertsioa) Antiseptikoak eta desinfektatzaile kimikoak. Entsegu-saiakuntza kuantitatiboa medikuntzako jarduera birusa hiltzeko gaitasuna ebaluatzeko. Saiakuntza-metodoa eta eskakizunak (2. fasea/1. etapa).
- Egiaren aldeko irakasleak.
Agur Eneritz eta ZORIONAK! Zorionak publikoki mintzatzen ausartzen den lehen irakaslea baitzara, zorionak autokritika garbia egiten ausartzeagatik, zorionak bihotzak agintzen dizunari lehentasuna emateagatik, zorionak umeen on izatea kontutan izateagatik, zorionak uste baigenuen Hegoalden denek men egiten zutela botereari eta bederen zu kontra agertzen zara. Bakarra ez izatea espero dut.
Gure lurralde honetan kolektibo batzuk sortu dira, ni ikastolako buraso izanik, SEASKARI zuzendu nintzaion beste 300 bat burasoekin batera PROTOKOLOA salatzeko eta haien jarrera publikoki agertzea eskatuz. Ez dugu ezer lortu, oraingoz. Irakasle asko, txutxumutxuka kontra direla diote baina protokolo delakoa bete behar dutela gaineratu eta ez dute ezer egiten. Denek men egiten diogu botereari: zuek, oso ongi diozun bezala polizia edota erizainarena egiten, guk umeak eskoletan uzten!
Atzo bertan, bilkura egin genuen, 30 bat lagun bildu ginen etxalde batean, bi manifa Baionan egin ostean, galdetegi bat prestatu dugu eskolatik hasita Lizeoetara banatzeko, jasotzeko ikasleen eritzia. Orain Herriko Etxeetako laguntza bilatzen ari gara galdetegia guraso orori hel arazteko, ezen eskola askotan, ikastolak barne, ez digute zabaltzen lagunduko.
Nik esaterako Kanboko bi hautetsi abertzaleri zuzendu nintzen baina ez zirela gaiarekin interesaturik erantzun zidaten, are gehiago biak erizain izanik musukoen erabilerarekin bat zetozen, eta akabo eztabaida. Amaitzeko interesaturik bazina gurekin harremanetan jartzeko esadazu edo eskatu nire kontaktua egunkarian.
Ez addiorik.
Bejondaizula eta Eskerrik Asko. Hobeto esatea zaila!
Izaki indefensoen aurkako eraso gupidagabea eta daukagun gauzarik preziatuena, adierazlerik ankerrena eta ezintasunik handiena sortzen duena da. Nahita egindako ekintza horren ondorio kaltegarriek arriskuan jartzen dute gure haurren osasun fisikoa eta mentala epe labur, ertain eta luzean.
Herrialde honek ezin du geldirik jarraitu izakien aurkako tortura-praktika honen aurrean gertatzen ari den bezala, izaki horiek babestu egin behar ditugulako, hazkunde osasuntsoa izan dezaten, perspektiba positibo eta ilusionatzailez betea, inguruan dituzten pertsona guztien maitasuna senti dezaten.
Ze parregarri bihurtu den egun hauetan lehenengo ikastoletako irakasleei miresmen kolektiboa. Garai zailetan erakutsitako ausardi txalogarri hura gaur egun instituzioen besoetan prostituitu direnentzat eredugarri izaten jarraituko du? Edo lotsak loa kenduko die?
Zorionak eta BEne- BEnetan eskerrik asko Eneritz, honako egixek irakurtzeak oxígeno baloia da gure burmuin ta bihotzerako.
Umeek hiru aldiz oxigeno gehiago behar dute, ez badute hiru aldiz oxigeno gehiago arnasten antzu geratzen dira. Horregatik umeen birikak helduenak baino hiru aldiz handiagoak dira. Begiratu ume bat: azkar ikusiko duzu bere birikak izugarri handiak direla.
Milesker bihotzez, zu bezalako irakasle gehio behar dugu!
Mila, mila, mila esker bihotz bihotzetik. Hunkigarriak benetan zure hitzak. Maitasuna, Argitasuna eta Pakea adierazten bait dute.
Indarra eta Pakea gizaki guztion bihotzetan!!!?☀️????
Aupa Eneritz zu bai benetako irakaslea sentitzen duzuna ez beste askok bezela polizia lanak egiten. Herri txiki bateko ama naiz eta eskola txikia izanagatik irakasleen jarrera gure lampostua arriskuan,protokoloa,beste guraso batzuk zuzen egiteko esan digute eskuak garbitu nahian en fin.Mila esker zure ausardiarengatik.
Aupa Eneritz!!ze ondo azaldu dezun dena.Ni ere hezkuntzako langilea izanik ez det ausardiarik izan nire desobedientzia aurkezteko hezkuntzari.zergaitik?lanik gabe geratuko naizen beldurragatik.Gobernuak hezkuntzari ezarri dizkion prebentzio protokoloekin kontraesanean nabilen sentimenduarekin nabil egunero eskolan.Behin barruan nagoela,mezu lasaigarriak ematen saiatzen naiz haurrei eta baita zenbait irakasleei ere: pcr.positibo ez da covid 19,haur eta nerabeak gaixotzeko eta kutxatzeko dituzten zailtasunaz,hidrogelak eta desinfektazio konpulsibo obsesibo hauek dituzten arriskuak,nola musukoak eralbiltzeak ez duen inongo ebidentzia zientifikorik kutxaketa eragozteko…
Prebentziozko protokolo guzti hauek haur eta nerabeen garapen fisikoa,psikologikoa,soziala eta emozionala kaltetzen ditu.
Hezkuntza bere gain hartzen ari da zenbait neurri sanitario,pentsatu degu noren ardura den neurri hoiek eragin ditzazkeen kalteak? Argi dagoena da ustezko covid19.ren ardura ez dela haurrena. Utzi ditzagun bakean!!
Dirudienez Berlingo manifa horretan ez zen horrenbesteko jendetza izan,ezta gerturatu ere.
Eskertzekoa da Autoritarismo Sanitarista oldeari aurre egiteko ausardia eta konpromezua baina kontu izan behar da halako hanka sartzeekin Paranabirikoei erantzun erraza uzten zaielako eta eztabaida sahiesteko autopista ireki gure jarrerak parregarri utziz.
Pisuzko argudio nahiko dago eta jakin behar genuke horietara mugatzen,gure indarrrak eta baliabideak oso urriak direlako haienen aldean.
Milesker Eneritz! Milesker irakasle askok pentsatzen duguna idatziz publikoki azaltzeagatik, zu bai ausarta!!!!!
(lehen bidali dut baina ez dakit ondo joan den)
Berlingo manifaren datoak oso oker daudela dirudi, 15/20.000.
Benetan eskertzekoa da erakusten duzun ausardia eta konpromezua, baina kontu izan beharko dugu halako datuak ondo kontrastatu gabe erabiltzean,parregarri uzten gaituzte eta eztabaidaren muinetik ihesbide erraza eskaini.
Uste dut nahiko arrazoi eta pixu handikoak ditugula inposaketa Paranabirikoari aurre egiteko.Horri heldu beharko genioke ahalik eta ihesbide gutxien uzteko metadatoen artixtei.
Ez dago eskubiderik! Antikonstituzionala da!
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1180757335642758&id=477749739276858
Ez dut uste oso oker daudenik , eta ez dut uste gainera horrek garrantzirik duenik Eneritzek eman dituen beste milla arrazoik indar berbera izaten jarraitzen dute. Ez dezagun atentzio desbideratu beraien datu gerran eroriaz. Mila esker Eneritz idatzi hau gureganatzeagatik.
Herri mugimenduak, hemen sortu dugun kolektibitatea nonbaitik erantzun zuzena, sendoa eta masiboa eman beharko genuke.
Kargu politiko, sindikal edo iritzi politikoko korronte bakar batek ere ez du ahotsa goratu gizateriaren aurkako delitu honen aurrean, lotura honetan agertzen den salbuespenen baten bat kenduta.
http://www.orreaganep.net/artikuluak/la-era-del-infanticidio/
“Hezkuntza eskubidea haurrak eskolara joatea baino askoz gehiago da” (Rosa Maria Torres). Guzti honi erantsiko nioke hainbat lekutan entzuten ari garen ikasleen arteko talde lanaren debekua. Ikasleei talde lanean aritzea debekatzen dien agindua gure ikastoletan. Non gelditzen da ikasleek elkar elikatuz ikasten dutena? Non elkarlanerako gaitasuna edo konpetentzia lantzea? Non hezkuntza inklusiboa edo segregatzailea? Non kultur arteko hezkuntza? Ikasleek ezin badute elkarren ondoan egon, komunikatu eta elkar lanean aritu, ez jai eta ospakizunik ospatu. Zer hezkuntza kalitate da hori? Non dago hezkuntza komunitatearekin zuen harremana? Herri hezitzailearekin? Ikastetxetik burutzen zituzten irteerarik egiten ez bada? Herriko taldeekin, erakundeekin, enpresekin, inguruarekin, herriko ospakizunekin? Horrela ikastolara joate honek ez bai du hezkuntza eskubidea bermatzen nire iritziz, are eta gutxiago hezkuntza inklusiboa edo kultur arteko hezkuntza bat. Hau segregatzailea da erabat eta banatzailea. Eta kate-begi ahulenak dira kaltetuenak. Hezkuntza eskubidea bermatzeak guztientzako kalitatezko hezkuntza bermatzea esan nahi bai du. Gehiengo baten nolabaiteko aurrez aurrekoa bermatuaz, ez bai da inolaz gainditzen hezkuntza eskubideak eskatzen duen gutxienekorik.
Hunkitu nauzu. Mila mila esker Eneritz!
Oso kezkatzekoa da gertatzen ari dena, eta kezkatzekoagoa datorrena zeren, hola segitzera, poliki-poliki, gure gorputzak ohitu eta molekula-mailan geuretu egingo ditugu aldaketaok… Ez dugu nahi horrelakorik! Eta haurrez ari garela, oso ondo diozu krimen bat gauzatzen ari dela. Krimen-egileei kriminal deitzen zaie, eta badira konplize asko ere, ni bereziki hauek kezkatzen naute.
Eskerrik asko, Eneritz.
Zu bezalalako irakasleak behar ditugu, gure umeak babestuta daudela sentitzeko. Zu bezalako idazleak egiak jakin daitezen.
Esker milla Eneritz,
Ba genuen publikok, heziketa arloan, beldur guztien gainetik, bide ofizial kutsatu eta zentzugabe horri aurre egiteko ausardia duen norbaiten hitzaren beharra.
Milesker Eneritz!
UME eta NERABE-TORTURAK hasieratik bertatik gertatu ziren, prestatu zituzten beren-beregi, besteak beste Larriena: sasi.txerto pozoitsu batekin ume/nerabe guzti.guztiak inokulatzea.
Beraz, ez mugatu maskaren asuntoa. Dagoeneko ume eta nerabeen hilkortasun tasa astronomikoa da, maskerekiko albo.kalteekin konparatuta.
Zamudioztarraren artikuluari ere gauza bera erantzun diot: zeintzuek erantzunen diote erantzukizunari?
Isilik gelditzea da errazena, noski.
Baina orduan, non geratzen da UME eta NERABEEKIKO JUSTIZIA?