Aurreko asteko asteazkenean, urriaren 5ean, Independentean publiko egin genuen bezala, osasungintzako eta hezkuntzako profesionalen manifestua publiko egin genuen ostiralean, urriaren 7an. Aurrekoan esan genuen 86 atxikimendu zituela manifestuak, baina honezkero 94 dira osagile eta hezitzaileen atxikitzeak. Geure buruari galdetzen diogu zelan 94 atxikimendu horiek ez diren, bada, 1.000 baino gehiago. Giza-eskubideak eta umeen eskubideak urratu dira protokolo hauekin, eta hau ezin dugu onartu, edozein delarik ere justifikazioa.
hedabide guztiak zeuden gonbidatuta, instituzio eta ikastetxeekin batera, baina azken bi urteetan ohikoa bihurtu denez, ez zen bat bera ere agertu
Hainbat hilabetez manifestuari atxikimenduak lortzeko lanean ibili ostean, ostiralean publiko egin genuen. Aurkezpenean 19 lagun bildu ginen, irakasle eta osagileen artean, manifestuari babesa emateko, eta batzuek hitza hartu genuen bi urte hauek zelan bizi izan ditugun, gure umeek zelan bizi izan dituzten eta protokolo hauek zergatik berriro ezin diren errepikatu azaltzeko. Eskerrak eman nahi dizkiot Independenteari, publiko egin duelako gure eskaera eta manifestua, eta berri hau plazaratu duen hedabide bakarra delako, sare sozialak alde batera utziz. Ostiraleko agerpenera hedabide guztiak zeuden gonbidatuta, instituzio eta ikastetxeekin batera, baina, azken bi urteetan ohikoa bihurtu denez, ez zen bat bera ere agertu.
gure umeak pairatzen ari diren kalte batzuez ohartzen gara eta azken bi urteetan kalte horiek areagotu egin dira era oso bortitzean
Manifestuan, oraindik indarrean dauden inposaketa batzuk (maskara derrigortzea 6 urtetik gora eskola-autobusean, espedientatuta dauden irakasleak lanera ezin itzultzea) guztiz desagertzea eta protokolo hauek sekula ez errepikatzea eskatzen dugu. Dokumentuan aipatzen dugun bezala, gure umeak pairatzen ari diren kalte batzuez ohartzen gara eta azken bi urteetan kalte horiek areagotu egin dira era oso bortitzean: kalte fisikoak (immunitate-sistema kaltetua, arnasketa-arazoak eta kalte neurologikoak, azaleko arazoak, ikusmenekoak…), kalte psikologikoak (beldurraren sustapena, mesfidantza, autoestimuan kalteak…), kalte emozionalak (afektibitatea eta segurtasuna desagertu dira, depresioa, portaera iheskorrak, zailtasun sozialak, portaera agresiboak, autolesioak, suizidioak… areagotu dira), kalte sozialak (ez-ahozko komunikazioaren galera, deshumanizazioa, kontaktuaren galera, naturaltasuna galtzea), eta hezkuntzari eragindako kalteak (komunikazio-arazoak, hezitzailea ikuskari bihurtzea, ikasketa-maila jaistea, desmotibazioa, estresa, hezkuntza berezietako ikasleentzat kaltea…). Oraindik arazoen eta kalteen iceberg-aren punta besterik ez dugula antzematen salatu dugu manifestuan.
Interesa baduzu, hemen irakur dezakezu manifestu osoa 94 atxikimenduekin:
Bizitza.eus webgunean aurkezpen publikoaren bideoa ere ikusgai dago.
Hemen jarraituko dugu lanean umeekin eman diren eskubide urraketak berriro ez gertatzeko eta etorkizunean hezkuntza sistema pixka bat hobea izateko. Milesker ostiralean Arriagara hurbildu zineten guztioi eta eskoletan berriro arnastea posible egin duzuen guztioi. Egingo ditugu honelako topaketa gehiago, oso osasuntsua baita bizi izan ditugun eskubide urraketak publiko egitea eta gure barneak hustea.
Fenómeno, Ainara, beste baten be.
Hedabideak gonbidatuta, “baina ez zen batere agertu”, Ainara.
Antza “entretenituta” daude, ume eta nerabe oro inokulatzen zituztenean bezala.
Athletic-en partiduaren kronikak egiten-edo on