1. Kantuz sortu naiz eta
kantuz nahi dut bizi,
nahiz debekuen hotsak
baizik ez iritsi,
isiltasuna bera
ez al da iritzi?
Hura hautsiz egin nahi
dizuet irrintzi,
normaltasun hau bihur
dezagun notizi,
oraindik ez didate
-ta ahorik itxi.
2. Bizi garen munduan
bizita ze zorte!
Lehen bat bazen ta orain
to, bi pasaporte!
Geure on beharrez ari
direla diote;
murrizketa, dekretu
ta estatu kolpe…
Konspiranoiko jarri
beharrik ba ote?
Utz gaitzazue bake
-bakean, demontre!
3. Ganadua markatzen
den gisa berean,
QR bat erantsiz
giza aberean,
taberna, kiroldegi
edo ospitalean
erabakiz nor sartu,
nor utzi kalean,
edonor da polizi
baten papelean.
Inori otu al zaio
erotu al gean?
4. Kutsatzaileen zerrendan
goren-gorenean
haurrak jarri dituzte
azken orenean.
“Hago etxean preso,
hago egonean”.
Lehen txakurrak irten
zitezkeen unean,
atxilo geneuzkanak
etxe barrenean.
Nor bizi da marmota
baten egunean?
5. Bestela ere bada
nondik larritua:
lehen mailako arretak
nauka harritua.
Telefonoz artatzen
duen medikua,
ebakuntza baten zain
dago eritua,
erditzera doanak
a ze meritua!
Non ote da osasun
publiko deitua?
6. Nahiz sortu bazterketa,
sortu arrakala,
inposatu digute
mundu digitala.
Sutila ere izan
liteke zitala,
robot batek pertsona
ordezka dezala.
Ta inor ba al da, ate
joka hasi ahala,
geu bilakatzeraino
robotak bezala?
7. Deigarria, bestalde,
daukagun zentsura:
ondo lotuak prentsa,
hezkuntza, kultura…
Stockholm sindromeak
ase al gaitu ba?
Aldous Huxleyen mundu
zoragarri hura
bazetorrela, baina
asko azkartu da…
Jainko bat baino lagun
hobea da duda.
8. Bi urteotan zertan
hausnartua bada:
suizidio kasuek
a zer gorakada,
zenbat psikofarmako
bertatik bertara,
kontsumoa igo da
zeru goietara;
bakardadea oso
arriskutsua da…
Gaixotu baino lehen
gaixotu al gara?
9. Megavatio bakoitza
hirurehun eurotan;
ezinak, minak etxe
pobretu orotan;
non ta lehen munduan?
Non eta Europan?
Nora goaz etenik
gabeko errotan?
Dena gora; soldatak,
berriz, bere hortan.
Hasten bagara geure
artean borrokan…!
10. Eutsi goiari, denei
besarkada bana.
Utzi izua, pena,
nekea, galbana,
beti baita ur berri
aurrerantz doana.
Elkartasuna denez
su guztien ama,
goxatzera etorri
zaitez beregana;
pizturik mantentzea
da guztion lana.
Erresistentziak, bere poroengatik ilusioa, segurtasuna, determinazioa, lasaitasuna eta bizitzeko gogoa kanporatzen ditu gizarte zonbizitu baten aurrean.
Azken hauek konbikzio gutxiko izakiak dira, beren borondatearen arabera jokatu beharraz uzkur dira eta dena fidatzen diete beren borreroei.
Delinkuentzia inperialista eta covidiarra antolatuaren euskarri dira, modu kontziente edo inkontzientean.
Bi giza talde, kanpoko elementuek nolabait aurre egitea lortu dutenak.
Espero dut lehen giza taldearen positibotasunak bigarren giza taldearen pasibotasuna eta arduragabekeria desaktibatzea lortuko duela eta azken horiek, espero dugu portzentaje jakin batean, gero eta handiagoa izatea, oso serio zalantzan jartzen hasiko direla tratu txarrak eman dizkietenen eta bere bizitza larri arriskuan jartzen ari direnen jarduna.
Oso trebea zara bertsoak moldatzen, baina tamalez hemen ezin dogu txalotu.
Ederra bertsoaldia, Bitxialdia artoski laburtua, biba hi, Julen!