Gehienek ez duzue jakingo, edo Independentearen ibilbidea oso hurbiletik jarraitu ez duenak behintzat ez du jakingo, baina bertso-afari hau orain dela bi urte egin behar zen, 2021eko udaberrian.
2021eko apirilean jada, Mikel Altzuart eta Julen Zulaikarekin hitz egin nuen, bertso-afari bat egiteko. Biek baiezkoa eman ziguten, baita hirugarren bertsolari batek ere: Iñigo Eizagirrek. Baina bertan behera utzi behar izan genuen bertso-saio hura egiteko plana, une haietan bete-betean eta 2020ko udazkenean hasita, Independentearen kontra jasaten ari ginen eraso eta ziberjazarpenaren ondorioz. Eraso horietan, erasotzaileek eskuin muturra eta halakoekin nahastu nahi gintuzten. Dagoeneko gehienok konturatu gara zein izan den horrelako erasotzaileen estrategia: eskuin muturrarekin lotzea, eta negazionista, magufo… eta denetatik deitzea, bistan da. Erasotzaile hauek euskal mundu digitalean jaun eta jabe ustekoak dira, beren jardun mafiosoak ondoriorik izango ez duelakoan aritzen direnak. Euskarazko lehen blog aitzindariaren atzean egotea edo cyborg-robot- wikipata sadiko entzutetsua izatea, akaso, lizentzia seinaletzat daukate. Batek daki. Kontua da euren jarraitzaile/txalotzaileen artean, dibulgazioa, lankidetza edo euskalgintza hitzek engainatuta nonbait, unibertsitateko irakasle, kazetari, influencer, idazle edota euskal intelligentsiako ustezko kide zenbait dituztela, zoritxarrez.
Independentea euskaratik eta euskaraz sortua izanda, badirudi batzuek ezin zutela jasan, eta gupidarik gabe eta modurik ilunenean eta ezkutukoenean gure kontrako eraso betean zeuden, duela bi urte, garai honetan, Independentearen kontra eginez eta, bereziki, eguneroko edizio-lan mardulari eusten zionaren aurka pertsonalki eginez, pertsona bera erretzeraino, eta ez bere kalterako bakarrik, baizik eta, batez ere, autore, irakurle eta kolaboratzaile guztion kalterako.
Hori zela-eta, ezin izan genion Independentearen jardunari eutsi, eta ixtea erabaki genuen (itxiarazi egin ziguten), jakin gabe inoiz bueltatu ahal izango ote ginen. Behin Independentea etenda, jazarleen jarduera nagusitu zen, eta, batzuek badakizuen bezala, haien jopuntuan Ekai Center eta beste batzuk egoten hasi ziren.
Orain dela bi urte gertatu zen hori. Juleni eta Mikeli esan behar izan nien barkatzeko, baina bertan behera gelditu behar zuela bertso-afari indepearen asmoak.
Dena den, handik hilabete batzuetara, 2021eko udazkenean, Independentearen sorreraren lehenengo urteurrenean, berriro argitaratzen eta Independenteari aurpegia ateratzen hasi ginen, lehenik Asier Galan eta Mikel Aginagalderekin, baita Iñaki Segurola zenarekin ere, eta ni neu ere argitaratzen hasi nintzen. Horrela, jazarpenaren kontra aurpegia ematen hasi ginen, publikoki, Independentea aurrera bultzatuz berriro ere, eta gaur arte.
Orain, bi urteko atzerapenarekin baldin bada ere, hemen gaude azkenean bertso-afariaren bezperan.
Aipatu beharra dago, bestalde, zergatik bilduko garen lau bertsolari hauek entzutera: Mikel Altzuart, Julen Zulaika, Xabier Silveira eta Rikardo Glz. de Durana. Hauek duela bi urte jada prest zeuden, hitz egiteko eta elkartzeko prest. Izan ere, gogoratu behar da 2021eko garai horretan itxiera perimetralekin geundela berriro ere: koronabirusaren zirkoa hasi eta handik urtebetera, oraindik horrelako ofentsiba batean geunden, eta ez zen erraza norbaitek baiezkoa ematea eta saioa egiteko prest azaltzea.
Azkenik, ez dut aipatu gabe utzi nahi, 2020tik 2021erako Gabon haietan, EITB Maratoia deitzen den ekitaldi horretan, bertsolari oso ezagunek, lehen lerroan ibiltzen diren horietako askok, parte hartu zutela “Ez negar egin” izeneko bertso-bideoklip batean. Bideoklip nahiko negargarria bera; ez negar egiteko esaten ziguten arren, musukoen apologia esplizitua eginez, baita haurrekin ere, oso bereziki haurrekin musukoen apologia eginez… Hori kantatzen ari ziren hainbat bertsolari: “Ez negar egin, gu elkarrekin”… gu “elkarrekin”, baina bideokonferentziaz eta seguratsun-distantziak mantenduz eta musukoa ondo lotuta.
Beraz, bada, aipatu lau bertsolariak benetan elkartzeko prest zeuden, aurrez aurre, eta ez telebistetatik eta beste hainbat estamentutatik bultzatzen zen modu gaixoan. Eta esan daiteke lau bertsolari hauek, bertsolari batengandik espero den moduan, beren garaiko kronista izateari uko egin ez dioten pertsonak direla. Horrexegatik, bi urte beranduago bada ere, beraiena izango da hitza martxoaren 3an.
