ESKOLA-PROTOKOLOAK

Umeen osasuna eta sindikatuen isiltasuna

Garai ederrean datoz grebak eta osasun mentalaren defentsaren aldeko aldarriak.

8

Ainara Madariaga

DBH eta Batxilergoko Historia irakaslea. Bilbo

Badirudi ahotsa altxatzen hasi direla Ikasleen Elkarte eta Sindikatu nagusietako batzuk, eta urriaren 27an grebara deitu dituzte ikasleak, baina faltan somatzen dugu azken hiru urte hauetan horrelakorik egin ez izana, isilik egon baitira.

Egia da, berez, kausa ona dela haurren eta gazteen osasun mentala babestea. Baina greba hau diseinatu duena (hariak gidatzen dituzten pentsamendu-ingeniaritzako laborategiren batean) ez dago gure seme-alaben onerako, jakina.

Faltan somatzen dugu azken hiru urte hauetan horrelakorik egin ez izana, isilik egon baitira

Izan ere, gure haurren eta gazteen aurkako eraso izugarriaren testuinguruan, non etxeko bahiketa beldurgarria jasan behar izan zuten (gogora dezagun txakurrak kalera irten zitezkeela, baina haurrak ez), eskola protokolo barbaroak ezarri zitzaizkien (maskararen betebeharra beste testuinguru batzuetan ezabatuta zegoenean ere mantentzen zen) eta txertaketa hiltzailea egitera kondenatu zituzten, orain, hiru urtez isilik egon ondoren, “osasun mentalaren defentsaren alde” mobilizatzeko deia egin dute.

Oso gauza ziztrina da; egiak gezurrekin nahastuz, erabateko zurikeriaz, eta “osasun mental hobea”, “stop suizidioak” eta gainerakoen alde egiten dutela aitzakiatzat hartuta, eliteek sinetsarazi nahi diete gure haur eta gazteei (mentalki programatzen saiatzen dira) ez dutela osasun mental ona eta mentalki ahulak direla.

Inoiz inongo belaunaldik izan ez dituen erasoak gainditu dituzte, mota guztietako erasoak eta, jakina, COVID-zirkuarekin lotutakoak

Nolanahi ere, har dezagun alde positiboa, gure haur eta gazte asko mobilizatzea, haiek bidezkotzat jotzen duten kausa baten alde, ona izan daiteke-eta. Gure lana izango da, guraso garen aldetik, gauzak bereizten eta argi pentsatzen laguntzea (ez da erraza, are gehiago adin horietan) eta behar bezala orientatzen jakitea, eta autoestimua igotzen, belaunaldi honetan sinetsiz.

Elite zital horiek doazela beraien etxera (zerbait leuna esatearren), inor manipulatzera eta mentalki programatzera. Guk gure seme-alabengan sinesten dugu eta maite ditugu. Inoiz inongo belaunaldik izan ez dituen erasoak gainditu dituzte (haurtzaroa etxean, digitalizazioa, gizarte ez oso aberasgarria, hezkuntza-sistema lotsagarria, mota guztietako erasoak eta, jakina, COVIDaren zirkuarekin lotutakoak). Ez dira ahulak eta oso indartsuak egingo dira. ZUEKIN GAUDE, TXIKITXOAK!

Nahi baduzu, Independenteak aurrera egin dezan lagundu dezakezu. Idatziz, itzuliz, janariz, irudigintzan, bideogintzan, bertsotan, diseinuan, informatikan, psikologia klinikoan, abokatutzan edo diruz ere bai. Ziberjazarpenari aurre! INDEPENDENTEA LAGUNDU >

Honen harira

8 erantzun “Umeen osasuna eta sindikatuen isiltasuna” bidalketan

  1. Zoragarria da Ainara audioa eta bideoa ordenatzeko duzun argitasuna eta zure umeekiko konekzinoa.
    Eskerrik asko hitzetan jartzeagatik!

  2. Kontua da, ezen txikitto zein handittori gorriak irentsiazo dizkigutela, hala fisikoki zein mentaki.

    Elite Oligarkikoak POSITIBO ETA ARRAKASTATSUTZAT baloratzen dik bere kanpaina /dirua topera eta jendearekiko manipulazio mentala ere/…
    Zer nahi dute gehiago+plus, please.

    Hurrengo faserako prest eta esperantzatsu+ 3. dosia…eta 2.030rako AJENDA.
    Eta non dira GURE esperantzak%

  3. Bai, non dira GURE esperantzak?
    ORAIN arduratzen GURE txikitoen osasun mentalaz? ORAIN?

    Eta zer egin behar diozue ORAIN ume eta nerabe zaurtu horiei?
    Barriro konfinatu?

    4. dosi pozoitsua inokulatu lehen bezala barriro/berriro?

    BIG.FARMAren eskuetan utzi?
    ORAIN?
    Ez al duzue uste tren galduta zabiltzatela, bidaiante tunanteok?

  4. Diozun moduan, norbere buruarekiko mesfidantza sustatu gura dute, umeek, norbere osasun mentala zalantzapean jartzeraino. Pauso bat aurrerago doaz, baino gu gertu, atzetik. Gurea, zure esanakin ados, indartsuak direla sinestaraztea. Chapeau

  5. Sindikatuetako buruak salduta daude. Boteretsuen eskutik jaten dute, beraz, zer espero dugu?
    Aurrera egiteko esaten badute nik atzera egingo dut eta atzera egiteko esaten badute nik aurrera.
    Politikari, mediku gehienek, poliziek, sindikatukoek… egin digutenagaitik ez diet inoiz ere parkatuko. Eta hezkuntza arloko zuzendari zein irakasle gehienei umeei egindakoagatik ere ez!!!

  6. Aupa Oier, ezarritakoaren kontran aritzeaz, etsipenan akaso, haustura prozesu bitartean, aukera bat liteke…

    Baino ilea galdu nahi ez badugu eta energia alperrik bota ez, hobe diagu aukerak aprobetxa eta geuretik oinarrizko plan propio bat ASMATU, eta horren ALDE EGIN.

    Ilea, gogoak eta fruituak borborka hazteko.

  7. Guztiz ulertzen ditut zure amorrua eta etsipena, Oier, gizaki zarela erakusten dute. Ezin barkatu, gainera, inoiz ere barkamenik eskatuko ez duenari, eta berriro berdin-berdin jokatuko duenari. Harrokeria inkontzientean jarraitzea nahiago dutela argi dago. Baina ez dugu behar barkamen-eskaerarik benetan, bakean bizitzen utz gaitzatela baizik, eta gu baztertu gabe, jakina; bazter daitezela haiek, kolaborazionista / otzan itsu / tekno-burokrata / soldadu / obeditzale profesionalak. Gu geure tokian gaude, eta ez da ‘haien’ tokia, ez da ‘haien’ mundua, besterik ez genuen behar. Geure bide propioa egiteko gai gara, ziur, beraz, horretan jar gaitezen eta aurrera.

Utzi iruzkina

Azken artikuluak