Antitxerto, antisistema eta antifaxista naiz

Antitxerto, antisistema eta antifaxista naiz

Askok zenbait etiketa jasotzeko aukeraren aurrean sentitzen duten izua ikusita, hemen jasota utzi nahi dut, hasteko, hiru etiketa hauek onartzen ditudala: txertoen aurkakoa, sistemaren aurkakoa, antifaxista; eta labur-labur azalduko dut ez soilik zergatik onartzen ditudan, baizik eta zergatik uste dudan horiek onartzea agindu etikoa dela.

Faxismoaren funtsa, Reichen begiradatik, obedientzia itsua, otzantasuna, askatasunaren eta bizitzaren beldur izatea da

Txertoen aurkakoa naiz sistemaren aurkakoa naizelako, eta sistemaren aurkakoa naiz antifaxista naizelako. Eta gauzak azken ondorioetaraino eramanez gero, gehitu ahalko nuke ez dudala uste sistemaren aurkakoa eta antifaxista izan daitekeenik txertoen aurkakoa izan barik. Berehala azalduko dut itxurazko katramila hau.

Nire aburuz, faxismora hurbiltzeko funtsezko autorea Wilhelm Reich da. Faxismoaren funtsa, Reichen begiradatik, obedientzia itsua, otzantasuna, askatasunaren eta bizitzaren beldur izatea da. Beraz, agerian dago antifaxista izateak desobeditzea dakarrela, ezarritako ordenari intsumiso deklaratzea, askatasunera eta bizitzara neurririk gabe errenditzea. Hori alde batetik.

Nire gazte denboran, Sistema, maiuskulaz idatzita, martxan jarritako makineria moduko hori zen, inork jakin barik nola eta noiz, eta gutxiengo batek mundua menderatzen zuen agintaritza global bezala hautematen genuen. Garai haietan “sistemón” deitzen genien makineria horren ordezkariei eta obeditzen zutenei, eta haren aurka borrokatzen ziren musikari, zinemagile eta idazleekin identifikatzen ginen. Denbora joan ahala, kontua sofistikatuz joan zen eta apurka-apurka azterketa konplexuagoak irakurtzen hasi ginen eta botere adierazezin hori izendatzeko hitz gehiago gehitu genituen: Agustin García Calvoren “estatua eta kapitala”, Foucaulten adieran “boterea”, Gilles Deleuzeren definizioan “kontrola”, edo “inperioa” gaur egun klasikoa den Michael Hardten liburuan.

Hala, sistema faxismoaren pertsonifikaziotzat har daiteke, eta ondorioz, antifaxista izateak sistemaren aurkakoa izatea dakar bai ala bai. Beraz, kontrol makineria horren aurka egiten dugunok, han edo hemen haren helburuen aurka borrokatzen garenok, azken finean desobedientzia egiten dugunok, “sistemaren aurkakoa” etiketa inolako errezelorik gabe onar dezakegu. Nik neuk behintzat onartzen dut. Hori, beste alde batetik.

OSASUN-GAILU GLOBALA

Beste urrats bat ematen dut…

Sistemak garro asko ditu. Edo bestela esan dezakegu, Michel Foucaulten estiloan: Sistemak hainbat lurraldetako gailu ugariren bidez funtzionatzen du. Jatorrian entitate bera da, botere bera. Baina testuinguru eta garai desberdinetara dibertsifikatu eta egokitzen da, menderatze-tresna gero eta perfektuagoak eta sotilagoak garatuz, eta, hala, erabateko inpunitatea bermatzen duen ikusezintasunera hurbiltzen da.

Zer gertatzen ari da —edo, hobeto esanda, goikoak zer gertarazten ari dira— osasunaren arloan? Izan ere, 28 urtez ikertzen aritu ondoren, uste dut esparru hori eta bertan erabiltzen diren tresnak boterearen jardunaren funtsezko zati bihurtu direla. Zergatik? Beno, hau ez da azterketa burutsu eta xehatuak egiteko lekua, baina zenbait faktorek eragin nabarmena izan dute, besteak beste, hauek:

—Herritar obedienteak fabrikatzea, haurdunaldi-erditze-hazkuntza zikloan ezarritako mekanismo inkontzienteen bidez, sisteman integratutako gizarte-makineriaren pieza trukagarriak;

—Ezker instituzionalen traizio sistematikoa botere betearazlera iristean, planetako toki guztietan;

—Bitarteko agintariek —James Petrasek deitzen zien bezala— indarkeriaren eta egiaren erabateko monopolioa izatea, haien kolore politikoa edozein delarik ere;

—Sasizientzia dogmatikoaren rola eta egiturazko ustelkeria osasun-jardun osoan; Osasun Gailu Globala laurogeiko hamarkadatik sendotzea;

—Eta erremate gisa, mugimendu antikapitalista, anarkista, antifaxista…eta abarren gaitasun eza aipatzen dudan hori guztia kontuan hartuta postura hartzeko…

Txertoekin, txerto guztiekin dagoen sakoneko arazoa (…) zera da: gaixotasunaren ikuskera faltsu batean oinarritzen dira

Korona/COVID fenomenoak argi utzi du ondo bereizitako pertsona eta kolektibo kritikoen bi talde daudela: osasun-gailuari aurre egiten ez dioten politizatuak, eta aurre egiten diotenak, baina despolitizatuta daudenak. Bi taldeetan, zalantzan jartze maila handia dago, nahiz eta biak bat datozen —kasurik onenean— COVID auzia legezkontrakotasunak salatzeko eta oinarrizko askatasunak eta eskubideak aldarrikatzeko gai gisa planteatzean, eta, hala, gaia forma-auzi hutsera murriztean.

Txertoekin, txerto guztiekin dagoen sakoneko arazoa —ezin hobeto erabil daitekeena medikuntza moderno industrialeko gainerako “produktuen” adibide paradigmatiko gisa— zera da: gaixotasunaren ikuskera faltsu batean oinarritzen dira, eta hortik osasunaren ikuspegi faltsua ondorioztatzen da. Horrek esan nahi du ez dutela zentzu biologikorik, eta kalteak bakarrik eragin ditzaketela: epe laburrean edo luzean, arinagoak edo larriagoak heriotzak barne, ofizialki onartuak edo ukatuak, manipulatuak eta zentsuratuak.

Txertoak —eta gaur egungo eredu mediko hegemoniko guztia— botere-arrazoiengatik ezarri dira, Gailu Sanitario Globalak garatutako tresna izugarrien hedapenarekin lotuta daude, ezagutzen den osasun-hondamendi handiena eragiten duen pseudozientzia dogmatikoan oinarrituta… eta horregatik ez daukat eragozpenik txertoen aurkakoa naizela aitortzeko.

Are gehiago, sistema berez gaiztoa denez, goikoen zerbitzura duen oinarri faxistagatik, eta txertoak eta gainerako osasun-armategia gailu global kapitalista, larderiazko, insolidario, pseudozientifiko eta ustel batean sartzen direnez, hiru etiketa horiek onartzea inperatibo etikoa da da Kanten ikuskera garbienaren barruan.

Espero dut hausnarketa labur honek sistemaren eta faxismoaren aurkako mugimenduetan eztabaida zabaltzen lagunduko duela, hain zuzen, kontzientzia politikoa dutenen ekintza bultzatzen lagunduko duen eztabaida, osasun-diktadura une honetan den botere-tresna beldurgarria zalantzan jarri eta haren krimenak salatu eta borrokatzeko bidean.

Osasuna.

Esker on berezia Valeria Anónymarentzat bere irmotasunagatik sarean, atsedenik gabe astindu nauelako, nondik natorren eta non nagoen eta borroka honetan nire betebehar moral eta politikoa zein den ahaz ez dezadan. http://saludypoder.blogspot.com/

Estreinakoz La Haine-n argitaratua 2022ko otsailaren 9an