Egun eguzkitsu bateko eguerdian argia itzali da argi ez dakigun Europako eremu zabal batean. Eskerrak hedabideak aspaldi abisatzen ari zitzaizkigula eta herritar fededunak 72kita prest harrapatu dituela. Nahiz eta pare bat ordutxorako izan, kobidaren aurkako txertoak beste babestu ditu kitak.
Kaltetuenak izan diren estatuak marka guztiak hausten ari dira elektrizitate berriztagarrien instalakuntzan. Irakurritakoak beti OMEN, baina Espainian batzuk kexu dira kontsumo txikiegia dagoelako ekoizten den guztirako, horregatik instalazio asko eta asko itzalita egoten dira sarri.
Ekoizpena handitu beharra dago aldaketa klimatikoa eta abarrengatik eta ondorioz kontsumoaren hazkundea bultzatu behar da elektrizitatea aprobetxatzeko
Ekoizpena handitu beharra dago aldaketa klimatikoa eta abarrengatik eta ondorioz kontsumoaren hazkundea bultzatu behar da elektrizitatea aprobetxatzeko.
Baina, hainbeste argindar sortuta, zein izan da arazoa? Jakingo al dugu inoiz zer gertatu den? Ez, eta, inork esango balu, ezingo genioke sinetsi hainbeste gezur eta egia-erdi artean kamuflaturik. Bakoitzak sinistu dezala nahi duena, total, berdin-berdin izango da-eta.
Dakigunaren eremura etorrita, lagun batek kontatu dit, etxean eguzki plakak edukita, beraiek ere argindarrik gabe gelditu zirela eguerdi betean. Esango nuke hala izan dela instalazio “berriztagarri” gehienetan, etxeko zein industrial. Ez naiz hemen esplikazio teknikoekin luzatuko, gure lagun Potok askoz hobeto egingo luke, baina aipatutako errealitate xume honek berez ondo adierazten du Fagortuk saldu nahi digun burujabetza energetikoa burbuilabetza ekonomikoari erantzuten dion burugabetza ariketa neurrigabea dela.
Arazoa ez dago ekoizpen/kontsumo desorekan bakarrik, arazoa zentralizazioan dago, Diru Funtsen interesen eta botere kontzentrazioaren zerbitzura eta neurrira egituratutako energia sisteman.
Eta energiarekin gertatzen den moduan gertatzen da industria, elikadura eraikuntza eta abarrekin, baina gure esku dagoela diotenek ez dute inoiz aipatzen oinarrizko menpekotasuna nondik nora dabilen. Hanka motzak ditu burujabetzak, eta herrenak.
Erabaki Eskubideaz eta Estatus Berriaz ari direnean, Adabakitzeko Eskubideaz eta Eztathuts Berriaz ari dira funtsean
Erabaki Eskubideaz eta Estatus Berriaz ari direnean, Adabakitzeko Eskubideaz eta Eztathuts Berriaz ari dira funtsean, Suntsipen Enpresan postutxo batzuk eskuratzeaz, Haritzak Josujonak izateko eskubideaz, konfliktorik gabe eta patroien eskutik.
Eta besteak, iraultza interplanetarioaren flipauak, ba tira… altxako dituzte begiak pantaila eta liburuetatik egunen batean.
Aipamen berezi bat merezi du Euskadi Irratiko zipaioek itzalketaren eguneko arratsaldean zentral nuklearren alde egin zuten programak. Ez naiz konspiranoikoa, baina pentsa zitekeen aurretiaz bazekitela zer zetorren, egunean bertan zabor kriminal hori hedatzeko. Kasualitatez aditu nuen eta ez dakit nola joan den gaiarekiko prentsa-zabor emaria oro har, ezta nahi ere. Beraz, beste zaborgileren bat merezitako aipamenik gabe gelditu baldin bada, barka nazala eta mezua berarentzat ere har dezala lasai.
Kasu honetan, niri iruditzen zait ez dela ezer programatua izan, ez dela aldez aurretik pentsatutako planik izan. Iragarritako zerbait baino gehiago, lehenago edo geroago gerta zitekeen zerbait. Metxa orotan berriztagarriak diren energia sakrosantuen ezarpenaren kudeaketan izandako arduragabekeriak, berekoikeriak eta sareko segurtasun-sistemetan inbertitu ez izanaren ustelkeriak, hori gerta zitekeela jakinda, sarea erortzea ekarri dute ondorio guztiekin. Beti bezala, eta batez ere horretan adituak diruditen Espainiako Estatuan, ez da ohartarazi, eta orain negar egitera eta errudunak bilatzera. Egia sinpleagoa denean; kasu honetan, energia berriztagarriak azkar eta kontrolik gabe ezartzea da arrazoia, eta sare elektrikoa ez erortzeko prebentzio-neurriak bermatu gabe, zer gerta zitekeen eta azken urteetan Alemanian eta Espainiako Estatuan bertan ia erori diren aurrekariak izanda. Hori Planekoa baino askoz errazagoa da, eta 2030 agendarekin lotura zuzena duen arren, oraingoan ez da aldez aurretik pentsatutako sabotajea izan, ezta horrelako ezer ere, arduragabekeria hutsa izan da.
Arduragabekeria saltzen ari dira ofizialistak, baina batek daki zer daon… tiburoi larregi dabil hortik bueltaka.
Bost urteren ondoren kobid operazioa oraindik argitu ez badute, ez dakit nork espero dezakeen itzalketarena argituko dutenik.
Eta, gainera, kobid operazioa argitzea interesgarritzat ez dutenek, zergatik egiten dituzte orain sumindu arduratsu plantak?
Oso ona, Asier!🤣💪🏼🤩
Eta Euskadi Irratian entzun zenuenak badu bere zera…
Zentral nuklearrak behar dituzte
gu menperatzeko behar dituzten
data-centerrak hornitzeko.
Txertoak bai,
eolikak bai,
nuklearrak ere?
Irentsi bai?
Ez dut uste.
Soka tenk dago.
Agian zaplasteko ederra hartuko du baten batek.
Aitor, niri inork ez dit ezer saltzen, nik nire ondorioak ateratzen ditut. Trumpekin bat egiten badute, ez naiz Trumpista, eta Otegirekin bat egiten badute, ez naiz Otegista, ezta ofizialista ere, eta berdin zait zer ke sartu nahi duten. Nire konklusioak ez du zertan egokiena izan, ezta desegokiena ere, nirea da, nirea bakarrik. Nire arrazoiketa eta ondorioa da itzalaldia zabarkeriaren eta praxi txarraren ondorio izan zela, eta ez beste teoria korapilatsu baten ondorio.
Gara eta Públicon Antonio Turiel aditua omen dena elkarrizketatu dute. Nahiko argi adierazten du arduragabekeria izan dela akats nagusia.
Balentzian ere arduragabekeria izan omen zen erruduna…
Kontua da uste dudala hutsune horiek daudela dakitenek, arduragabekeriaren mantra erabiltzen dutela beraien trapitxeoak egin eta dena estaltzeko.
Intentzioa Patrik hori izan da, barka gaizki azaldu izan ba dut.
Politikari horiek, arduragabeak baino, batetik, inkapazak dira, eurek ulertzen ez dituzten sistema konplejuen pieza edo figuriñak direlako (horregatik, ustekabe bat gertatzen denean, ez dira azaltzeko gauza), eta, bestetik, konplizeak dira, sistema horietatik elikatzen direlako eurak. Alde horretatik, gertatzen diren desastreetan, ardurarik badute.
Arduragabekeria (axolagabekeria, utzikeria) baino, “zabarkeria eta praxi txarra” seinalatuko nituzke, Patriken hitzak erabiliz.
Gauza bera gertatu zen hile batzuk lehenago Chilen eta Argentinan. Aspalditik zebilen itzalketa elektriko erraldoi bat egongo zelako zurrumurrua, antza ez dela azkena izango, gehiago datozela eta luzeagoak. Badirudi konspirazionista izatea lau txoribururen izaera paranoikoaren ondorio dela, baina errealidadeak behin eta berriz erakusten du etengabe ari direla gure kontra konspiratzen. Zein da konspirazionista hemen, konspiratzen duena, ala konspiratzen duen hori seinalatzen duena? 2020ko plandemia, ez zen, akaso, gizateriaren kontrako konspirazio programatua izan? Eta zelan deitzen zaio bada, 2030 Agenda koloretsuaren atzean dagoenari?
Ados Aitor. Besarkada!