Azken egun hauetan, Donostialdeko ESIko zuzendaritza-karguek dimisioa eman dute, edo Gotzone Sagardui Eusko Jaurlaritzako sailburuak kargugabetu ditu, Urkullu lehendakariaren oniritziarekin.
Donostialdeko ESIko osasun-profesionalek argudiatu dute Gotzone Sagardui andreak egindako kargu-gabetzeak nahikeria hutsa direla eta erabaki politikoen ondorio direla. Hori, inplizituki, sailburuak berak berretsi du, esan duenean kargu-gabetze horien arrazoia dela osasun-kudeaketari dagokionez gobernuaren irizpideekin bat ez etortzea.
Donostialdeko ESIko osasun-arloko profesionalen alde egonik, eta erabakiak politikoak izan direla kontuan hartuta, lehenik eta behin esan behar zaie beraiek izan direla, aspaldidanik, zuzendaritza-karguak osasunaren ikuspegitik ez ezik, politikaren ikuspegitik ere profesionalak izatea ahalbidetu duten lehenak, eta, jakina denez, politikak zuzendaritza-postu batean jartzeko, esanekoa izan behar duzu, eta, ondorioz, esaneko ez baldin bazara, kargu-gabetua izango zara.
Era berean, osasun-arloko profesional horiei galdetu behar zaie: non egon dira pandemiaren hiru urte hauetan? Gotzone Sagardui andrearen jarraibide diktatorialak betetzen ez al dira aritu? Ez al dira sailburu andrearen neurri diktatorialetan partaide izan, besteak beste: adingabeak inokulatzea, covid pasaportea, osasun-zentroak espetxetzat hartzea, herritarrei txantajea egiten uztea txertoa har dezaten, jendaurrera ez ateratzea eta inokulazioen ondorio kaltegarrien kasu ugariak guri ez azaltzea, zenbat eta inokulazio gehiago egon orduan eta covid hildako gehiago daudela publikoki ez esatea, garraio publikoan maskara behartzearen aurrean ez posizionatzea (Europako herrialde bakarra izanik)?
Ospitalearen kanpoaldean azaltzea, denak maskara jantzita, ez zen egokiena izan haien aldarrikapenekiko harrera ona izan genezan
Osasun-arloko profesionalak: zuek eskatzen diguzue biztanleek babesa eman diezazuegun zuen aldarrikapenetan (lan-aldarrikapenak dirudite, beste zerbait baino gehiago), baina arazoa da zuen postua politikoa dela sanitarioa baino gehiago, eta badakizue zer gertatzen den politikarekin gaur egun: diktadura bihurtu dela demokrazia baino gehiago, baina ez zuentzat bakarrik, herritar guztientzat baizik.
Ospitalearen kanpoaldean azaltzea, denak maskara jantzita, ez zen egokiena izan haien aldarrikapenekiko harrera ona izan genezan. Lan-arloa arlo publikoarekin nahasten duten aldarrikapenak dira, osasun publikoa hondoratzen ari direla ikusita, pribatuaren mesedetan. Beraz, euskal herritarrok jakin behar dugun lehenengo gauza da ea, behingoz, pandemia honetan hartutako erabaki politiko guztien inguruan jarrera hartuko duten (une honetan egin duten bezala). Izan ere, hori aitzakia ezin hobea izan da Eusko Jaurlaritzak pribatizazio-plan estrategikoak gauzatu ahal izateko, baina une honetan talka egin dute haien lan-egoerarekin, eta horregatik egin dute protesta. Eta gogoratu behar da protesta hori ez dutela inoiz egin jarraibide politikoek euskal herritarren eskubide eta askatasunekin talka egin dutenean.
Protesta hori ez dute inoiz egin jarraibide politikoek euskal herritarren eskubide eta askatasunekin talka egin dutenean
Beraz, BAI Gotzone Sagardui andrearen dimisioari, baita arduradun nagusiarenari ere, Urkullu Lehendakari jaunarena. BAI kalitatezko osasun publikoa sustatzen duten aldarrikapenak babesteari, BAI osasun-zuzendaritzako profesionalak kargu politikoak izateari uzteari, euskal herritarren eskubide eta askatasunak murriztu dituzten erabaki politikoen aurrean iritzia eman dezaten, orain lan-testuinguruan egin duten bezala, eta BAI osasun-arloko profesionalek pandemiari buruz behingoz iritzia emateari.
Hiru urte igarota gizateriaren aurkako erasorik handiena hasi zenetik, eta osasun-langileen laguntza ordainezinarekin, jada ez diet inolako begirunerik. Bidezko gizarte batean, gizateriaren aurkako krimenengatik epaitu beharko lirateke eta heriotza-zigorra ezarri.
Konturatzen ari naiz pandemoniyuak itsugortu egin nauela diskurtsoekiko.
Ez diet ezer sinesten, ezer gertatu ez bailitz ohiko diskurtsoak edo modakoenekin burua jatera datozkigunei.
Mundu bat erori zait, eta urak oliotan bezala egiten didate irrist, ez diedalako benetakotasunik ikusten, batez ere faxismo kobidianoaren kolaboratzaile izan direnen hitzei,ez eta isilik geratu direnenenei, sentitzen dudalako kuarentenan izan dituztela gizateriarekiko kezka handi eder guztiak eta igandeko mezan luzitzeko armairutik atera plantxatu eta janzten dituztela, zeremonia hutsalean luzitzeko edota pentsulari sariak jasotzen jarraitzeko.