Aske pentsalari maiteak

Pentsamendu askea gauzatzen duena — aske izateko lehen katebegia, libreki pentsatzea –, konspiranoiko gisa definitzen dena da gizarte honetan.

Izan ere, gizakiaren heldutasun prozesuan hori da nerabezaroaren zeregina heldutasun egoera altuagoetara igarotzeko: pentsamendu askea geureganatzea, haurtzaroan eman zaiguna zalantzan jarriz, balio digunagaz geratzeko eta norberaren arimaren kontzientziaren hazkundea eta eboluzioa eragozten dituena baztertzeko edo aldatzeko.

Hain zuzen ere, hori da gizateria kontzientzia, bake, harmonia, gogo, jakinduria, ekologia, barne-bake… handiagoetan eboluzionatzera eramango lukeen bide bakarra.

Kontrakoa, aldiz, pertsonak infantilizatuta eta emozionalki haur bezala mantentzea litzateke, indibidualizatzeagatik eta bakarrak, benetakoak eta norbere esentziarekin ardaztuta egoteagatik etiketaren bat jasotzeko beldurrez. Horixe da, hain zuzen ere, gizateria bat bere galbidera, amildegira eramaten duen bidea: norberaren arimaren zeregina ez entzutea.

Ondorioz, libre-pentsatzaile kuttun eta ausartok: ongi etorriak izan daitezela sasoian sasoiko etiketak; izan ere, heldutasun egoeretara eboluzionatzen ari garela bermatzen baitu horrek, garapen maila frenatuta geratzeko proposamenarekin bat egin gabe, eta bai, ordea, giza jakinduria eta maisutasuna irrikaz konkistatzeko gogotsu egotearekin.

Ez al gaude, bada, horretarako hemen?

Aurrera…