Hemen duzue 1982ko Punto y Horaren osasunari buruzko koaderno bereziarekin egin dudan kartel-orritxoa. Osagai guztiak aldizkariaren ale horren binetak, titularrak eta testuak dira.
Punto y Hora de Euskal Herria, gauza guztien gainetik, herri aldizkaria izan zen eta kalean aritzen zen mugimendu bati lotutako ekimena. Izan ere, garai hartan dena ez zegoen funtzionarioen kasta baten esku, eta horrelako iritzi ezberdinak zabaldu ahal ziren, euskal mugimenduaren ikurra ANIZTASUNA eta ASKATASUNA baitzen. Gaur egun, berriz, gizartea eta erakundeak erabat funtzionarizatuta daude eta hori da euskaldun gehienentzat helmuga bakarra.
Azpimarratzekoa da, orduan, osasunaren arloan, Eneko Landaburu Pitarque doktoreak eta Sumendi elkarteko lankideek egin zutela proposamen liluragarria eta aurreratua. Baina mediku hauek gutxi izaten jarraitu dute eta Osakidetzaren eredu nagusitu da, esaldi batez: Si quieres un puesto de trabajo en Osakidetza, ninguna puerta de batzoki es estrecha.
Laster arte. Askatasuna eta Osasuna
Punto y Hora de Euskal Herria hedabidearen esperientziak ematen digu gaur egun, hemen eta orain, Independentearekin gertatzen ari denaren ideia bat. Orduan bezalaxe orain, SIKARIOEK isilarazi dute komunikabidea. Badakit modus operandi-ak eta hitz egiteko erak aldatu direla, baina helburua berbera da: aniztasuna ezabatzea, disidentzia oro akabatzea, askatasunaren ideia bera desagerraraztea. Zigorra eta eskarmentu publikoa ematea, inortxori ere libre edo/eta desberdin pentsatzea bururatu ere ez dakion.
Lotsa eta nazka ematen du Galder González edo Luistxo Fernández bezalako euskaldun batzuek, gure herrikideak, sikario horien rola gustuz hartu dutela ikusteak. Gaur egun euskaraz mintzo dira sikarioak. Beren medio eta sareetan Independentearen kontra idatzi dituztenak ikusi besterik ez dago zertan ari diren konturatzeko, zipaio okerrenen papera jokatuz.
Osasunak ez du dirurik ematen
Gaitzak asko
Desioen bideak ez darama
Banketxera
Piramidearen begiradak
Arpilaketa du jomuga
Kea da ez lainoa
Aho-sudurrak babestera
garamatzana
Mezu laikoa da erlijio berria
Zuriagoa da dena orain
Zenbat polizia bazter guztietan
kantatzen dugu
Ezkerraren umezurtz geratu ganenok.
Ongi izan Enrike Lopez
Eskerrik asko Enrike, ekarpena bikaina. Nola lotzen diren ariak denboran, atzokoak eta gaurkoak. Eskerrik asko Eneko, a ze jakinduria.
Berriz ere askeago egiten gaitu artikulu bakar bat gehiago argitaratu izanak, farmakologoengandik askeago oraingoan. Ezagutza horiek guztion eskura jartzeak, herri batentzat ekarpen itzela da. Jantziago egiten gaitu, ikasiago, burujabeago den herria.
Informazioa eta iritzi askatasun hau sarean zabaldu ezin duenaren zaunkak miñ egiten digute, baina ulertu beharko genituzke, saiatu behintzat, sustatu gabe hobe noski.
Ulertu beraien ezintasun hori, muga hori eta egonezin hori. Baserri ondotik oinez igarotzean zaunka egiten digun zakur lotua ulertu behar den gisara, ez du guk dugun askatasunik.
Baina aurrera, goazen, hau bide zoragarria da eta.
Aquel Punto y Hora fue revelador para mi. Ahí entendí lo que era salud y como había que defenderla frente a la medicina convencional
“Alternativa a la Medicina: Aprender a Vivir”, fue el primer monográfico que me publicó PUNTO Y HORA, en vacaciones de Semana Santa de 1982. Luego me publicaron otros dos monográficos: Cuídate Compa! (1984), y Únete Compa! (1987). Los dibujos son de la revista francesa “L’Impatient”. Fue Luis Nuñez, el que me animó a empezar a escribir en JAI-EGIN (setiembre 1980) y después en PUNTO y HORA. En el 2000, la Editorial Txalaparta, me publico el Manual para la Autogestión de la Salud, que titulé también “CUÍDATE COMPA! Sobre todo he tratado de divulgar las ideas de la Higiene Vital, por cree que son muy acertadas y poco conocidas. Si mucha gente hubiera conocido éstas ideas, las declaraciones de pandemia, no habrían tenido tanto éxito. HIGIENE VITAL Y ESCUELA DE SALUD: http://bit.ly/2FMzLsu