Lotsaren pasea

Pase den abenduaren 15etik gure herrietan bizi izan dugun esklusio eta diskriminazio egoera dela-eta, honako hiru puntu hauek aipatu nahiko nituzke:

1. Osasun eta arazo medikuei dagozkien datuak erabat pribatuak dira eta urteetan onartutako lege konkretuek babesten dituzte (L.O. 15/1999, adibidez). Hortaz, datu hauen eskaera, ezagutza eta trataera baimendutako pertsona konkretuek soilik egin dezakete; halaber, inor ez dago behartuta edukitako gaixotasun, jasotako tratamendu edo hartutako farmakoei buruzko informazioa ematera beste pertsona bati.
2. Aurrekoarekin lotuta, hau ere esan beharra dago: inork ez du eskubiderik aipatutako informazioa, neurri batean orain “osasun pasea” edo QR-kode izenez ezagutzen den dokumentuan jasotzen dena, eskatzeko, are gutxiago mota hauetako tokietan sartzeko: zaharren egoitzetan, ospitaleetan, osasun zentroetan edo kirol, kultura eta aisialdi lokaletan. Esan behar dugu, gainera, mota hauetako eraikuntzetan sarrera eragozteak hainbat lege (Espainiar Konstituzioaren 14. Artikulua, adibide bat jartzearren) eta Nazioarteko Itun urratzen dituela, eta hori, batzuen ustearen kontra (batzuk ardura tekniko eta politikoekin), delitutzat har daitekeela. Abenduaren 15eko Dekretura (lege bat ez dena) jotzen badugu ere, hemen ez da inon aipatzen inori inorako sarrera eragotziko zaionik.
3. Gure udalerrietan (hego Euskal Herrian), hilabete eta erdiz gutxienez, eskubide-urraketak eta askatasunaren zapalketa gertatu dira (kasu askotan adingabeek jasandakoak). Eskubide hauek pertsona batzuek urte eta borroka luzeen ondorioz lortutakoak direla gogorarazi beharra dago. Hau guztia gure udal-agintarien onespenarekin eta oposizioaren oniritzi eta ixiltasun konplizearekin gertatu da.

Hau guztia
gure udal-agintarien
onespenarekin eta oposizioaren
oniritzi eta ixiltasun
konplizearekin
gertatu da

Hau guztia azalduta, Euskal Herriko herritar guztiei galdera batzuk luzatu nahi dizkiegu, baita gogoeta sakon bat egitera gonbidatu ere.

• Momentu honetan, nahiko argi dagoenean hau ez dela neurri sanitario bat, zein da orduan beren helburua? Dirudienez, eta publikoki erkidegoko agintari politikoek onartu duten bezala, neurriaren xedea oraindik Covid-19aren kontra “txertatu” ez diren pertsonak hau egitera bultzatzea da.
• Edozein motatako txertaketa derrigorrezkoa ez den herrialde batean, eta are gutxiago gizakiengan lehenengo aldiz probatutako eta oraindik esperimentazio-fasean dagoen medikamentu bat dela kontuan hartuta, zein zentzu dauka neurri honek?
• Halaber, zein zentzu dauka 12 urtetik gorako biztanleriaren %90 baino gehiago jada “txertatuta” dagoenean, gizartearen beste portzentaia txiki hori presionatzeak, behartzeak eta xantaia egiten jarraitzeak? Ez ote da izango zigor bat, beren askatasunean, norberaren gorputza eta osasunaren subiranotasunean oinarrituta, farmako esperimental bat beren gorputzean ez sartzea erabaki duten pertsonentzat (beraientzat edo beren seme-alabentzat)?
• Eta jarraitu dezakegu… Zein helbururekin presionatzen eta zigortzen da gizartearen zati bat, mediku erakunde ofizialek pulbikoki onartu dutenean “txertoak” ez duela gaixotasunaren aurrean immunitaterik ematen, ezta birusaren kutsatzeak eragozten ere?

Gogoeta batekin bukatzea gustatuko litzaidake: zein herri, zein gizarte motan bizi nahi dugu… oinarri etiko guztien gainetik gizartearen zati bat diskriminatzen duen batean? Benetan geldi, mutu eta gor gelditu behar dugu, hau guztia onartzen, bultzatzen, ezkutatzen edo ikusezina egiten duen eta astakeria hau ahalbidetzen duen klase politiko baten aurrean?

Norbaitek oraindik ulertu ez badu, jakin behar du hemen kontua ez dela “txertatu” eta “ez txertatuen” artekoa, edo lehenengoak bigarrenen kontra jartzea. Europako Erakundeetan hitz egin eta onartu denean “pasea”ren luzapena hirugarren dosi baten menpe egongo dela, argi eta garbi esaten ari zaizkigu dokumentu honen iraunkortasuna beste hainbat dosiri baldintzatuta egon daitekeela etorkizunean. Xantaia hau onartzeko prest al gaude? Eta pertsona batek, edozein arrazoirengatik, dosi gehiago ez hartzea erabakitzen duenean, bere gorputza eta osasunaren askatasunean eta burujabetzan oinarrituta? Pertsona hori ZU izan zaitezke hemendik hilabete batzuetara.

pasea onartzerakoan, edozein gobernu (estatala, erikidegokoa, forala edo lokala) zilegitzen eta praktikan legeztatzen ari zara

Hartu dituzten neurriek ez daukate osasunarekin zerikusirik, askatasunarekin eta eskubideekin baizik. Eskubideak edukitzeko PASE baten beharra onartzen duzun momentutik, ez dira eskubideak, BAIMENAK baizik. Eta, pasea onartzerakoan, edozein gobernu (estatala, erikidegokoa, forala edo lokala) zilegitzen eta praktikan legeztatzen ari zara, baimen horiek kentzea bururatzen zaion bakoitzean.

Oraindik pentsatzen baduzu honek guztiak zurekin zerikusirik ez duela, Martin Niemöllerren hitz ezagunak gogora itzazu:

“Naziak komunistak eramatera etorri zirenean,
Isilik geratu nintzen
komunista ez nintzelako,

Sozialdemokratak espetxeratu zituztenean,
Isilik geratu nintzen
sozialdemokrata ez nintzelako,

Sindikalisten bila etorri zirenean,
Ez nuen protestarik egin
sindikalista ez nintzelako,

Juduak kentzera etorri zirenean,
Ez nuen protestarik egin
judua ez nintzelako,

Nire bila etorri zirenean
ez zegoen beste inor protesta zezakeenik”.