Azken urte hauetan osasun arloaren gezurrak, oso zabaldurik direnak, nabarmen agertu zaizkigu. Hori bai, egia nahi izatea beharrezkoa da horretaz ohartzeko.
Politika arloan ere gezurra nabarmen agertzen ari zaigu. Plandemia amuaren babesle eta eskubide urraketen alde batera agertu zaizkigu eskuin nahiz ezker deritzenak. Eta Españiko estatuan ezkerra gobernuan izateak erraztu egin du bortxaketa hau guztia.
Gure Euskal Herrian eskuinaren eta ezkerraren arteko alderik ez da izan. Beraz, zertan datza ezker eta eskuin? Zein herritar da ezkerrekoa eta zein eskuinekoa?
Gaien eta arloen izendatzea beharrezkoa da. Baina beraiei buruzko aurreiritziak eta epaiak kaltegarriak direla esango nuke.
Badirudi, garai berri honetan, izendapen zaharrak “trans” bihurturik eta bihurriturik ditugula.
Publizitate eta propagandak herritar inozoak ugaltzen ditu, guztion kaltetan. Eta hauxe da alderdien egiteko nagusia, ezker nahiz eskuin. Ohartu gaitezen eta ez sartu propaganda jokoan. Indartu egingo dira inozoak!!!
Gaiei zuzen heldu eta sakontzeko bilguneak zabal ditzagun. Iritzi guztiak entzuteko gai diren herritarrak ugaritu daitezen. Eta erantzun egokiak sortuko dira, Euskaldun izate nahia munduan zabaltzen has dadin.
Pako, ados zurekin. Ezkerrekoa eta eskuinekoa herri mailan diluitu egin da. 2020ko martxoaren 14tik ikusi da gizartea otzana eta kontserbadorea dela, ez dagoela ezer zalantzan jartzeko prest, ezta beren estatus soziala eta lortutako lorpen materialak arriskatzeko ere, nahiz eta zartadaka hil, edo kasu honetan, zuzenago, haiek beren borondatez esperimentu geniko bat onartzea, beren osasuna eta bizitza arriskuan jarriz. Argi dago ezkerreko ahoberoena ere, horrelako zentzugabekeriaren aurrean makurtu eta isildu dena, ez dela benetan ezkertiarra. Hala ere, nire ustez, eskuin muturreko ideia oso naziak daudenez, binomio horri eutsi nahi diot oraindik, uste baitut balio desberdinak direla, botere faktiko globalisten ingeniaritza sozialarekin terminologia hau usteltzen ari direnak, gehiago nahas gaitezen eta are gehiago borroka gaitezen gure artean. Elkarrizketa hau ikusi besterik ez dugu egin behar, gaur bertan Gara-n atera dena. Badirudi farmazialariei kritika egiten diela, plana egin aurretik zoragarria irudituko baitzitzaidan esaten duena. Eta, hala ere, orain eulia belarri atzean daukat. Printzipioz, “badirudi” pertsona bat farmakologian katedraduna dena; ustez kritikoa, gauzak zalantzan jartzen duena, baina, aldi berean, esaten diote jendeak lixiba hartu zuela plandemian, eta ez du erantzun argirik ematen, ez du ezetza ematen, tangentetik ateratzen da Trumpekin. Ez dakit zer pentsatu elkarrizketa honi buruz. Ez baduzu/duzue irakurri, hemen linka. https://www.naiz.eus/es/hemeroteca/gara/editions/2024-06-24/hemeroteca_articles/hay-que-acotar-el-numero-de-farmacos-prescriptibles
Ezin izan dut Laporteren elkarrizketa irakurri baina bere liburua irakurri dut eta hainbat artikulu atera INDEPENDENTErako. Liburua ezin interesgarriagoa da pandemia ulertzeko, argi azaltzen dituelako farmaindustriaren gehiegikeriak.
Laportek, ezer benetan salatu nahiko balu, jakingo luke zer eta non esan. Eta Garak ez luke argitararuko, jakina.
Hor ez dago hostia erdirik, ez bataren ez besteren aldetik