Zergatik nago Stopekin?
Proposatu duten pertsonengan sinisten dudalako, eta STOPeko estatutuek ohiko alderdi politikoekin zerikusi gutxi dutelako.
Gizarte mailan ez da STOP ezagutzen, baina disidenteen artean, gure lagunak dauden giroan, “politika” hitzak higuina sortzen du, mantra bezala entzuten ditugu halakoak: ez dut bozkatzen, ez dut ezer jakin nahi alderdi politikoekin. Ez dut sinisten politikan, ez dut sinisten hitz ederretan, hiztun demagogikoengan. Nork du gustuko?
Baina errealitatea ez da egiten esaldi handiz, ezin ikutuzko konzeptuz. Gizarte inguru baten bizitza ez da monolito gogor bat, itsasontzi bat baizik, non Ongia eta Gaizkiaren artean lema zuzendu behar dugun beti, momentuero. Gizalegearen bidean jarraitzeko, Ohiturazko lege edo lege konsuetudinarioan ez da idatzizko arau asko egon behar; sena eta bizilagunen jarduera, gizabidearen ariketa egon behar da, hori bai. Kasuz kasu, momentuz momentu zer egin behar den eta zer komeni zaigun egoera horretan. Lema da gizabidea, denon ongia, denon errespetua, egia eta balio etikoak. “Beren ekintzengatik ezagutuko dituzue”. Aspaldi honetan jende on asko engainatua izan da, sinistu du sedagileengan, pozoi madarikatu hori hartzeko besoa jarri du, eta jende ona zen, baina ez zeukan sena ongia eta gaizkia bereizteko behar den egoera horretan. Egia ez da inoiz %100 partekatzen. Nik ez dut ulertzen osasunaren alde dauden pertsonek erre ahal izatea, eta zigarro-puntak lurrera botatzen badituzte burua galtzen dut, edo beren zaborretik konpostagarria sailkatzen ez badute. Ez zarete perfektuak!
Amets bat: herri mugimenduek estatuaren makineria desmuntatzea
Beraz, politika bai ala ez? Ongiaren bidean lema gobernatuz. Hiru urtez instituzio ustelen aurka aritu gara jo ta ke; mugimendu bezala nahiko indar bagenu, ez al litzateke interesgarria instituzioetan gogor sartzea eta ostiko batzuk ematea, betiere gizalegearen zuzenketaren bermeak ezarri eta gero? Zergatik ez? Udal eta Batzar Nagusietan zarata egin ahal badugu, zergatik ez? Holandako nekazari eta abelzainek egin duten bezala, parlamentuan sartuz gero indar handiagoa edukiko lukete 2030 Agendari aurre egiteko? Zergatik ez sartu herriak okupatu beharko lukeen espazioan, Udal eta Batzar Nagusietan? Amets bat: herri mugimendu guztiok estatuaren makineria desmuntatzea. Zergatik ez saiatu instituzio horietan sartzen, kaleetan eztarria apurtu arte bakarrik salatzen ditugunak bultzatzeko?
Borrokek eta lehiek sorkuntzaren beharra daukate
Niri gustatzen zait gerrilla konzeptua: ezkutuan etsaia nondik datorren ikusi, bere mugimenduak asmatu eta modu eraginkorrez ekin. Pentsatu bihotzez eta sentitu buruaz. Borrokek eta lehiek sorkuntzaren beharra daukate. Gure etsaiak kamaleoiak dira, faltsuak, zuriak, borontate onez hasten dena usteltzeko mekanismoak dituzte, baina gu, txikiok, arin mugitu gaitezke eta frente guztietatik jo, bozgoragailu guztiak erabili, ahal duguna, bakoitzak ahal duena. Niretzat STOP zahar kontseilu bat da, disidente tematiz osatua, beste herritar mugimenduekin lan egiteko prest dagoena. Eta zergatik ez batu beste mugimenduekin eta beraiek xurgatzen utzi? Beste mugimendu gehienetan hil ala bizikoa den gaia, osasunarena, eta Munduko Foro Ekonomikoaren, Munduko Osasun Erakundearen eta abarren esklabotzarik, hain zuzen ere, bere tamainan ikusten ez dutelako.
Eta maiatzaren 28a eta gero jarraituko dugu, beti bezala, lehia isil eta temosoetan itsaontziaren lema gizalegearen alde zuzentzen, herri batzarrak bultzatzen, gure auzoetako giroa batzen.
Justu kontrako emaitza lortuko dezue. Gehiago esango nuke, iadanik lortzen ari zarete. Gelditzen zen “disidentzia” gutxia gero eta sakabatutago, lo, eta elkar joka. Hiru urtetako lana pikutara. Polizia bizirik-ek bidea ireki zuen eta Stop & Burujabetzak bidea amildegira eramaten ari dira.
Hori da politikaren pozoina eta irentsi egin dezue Stop eta Burujabetza, bi alderdiek.
Baina errealitatea ez da egiten esaldi handiz, ezin ikutuzko konzeptuz. Hala idatzi duzu eta baliteke hala izatea, historia esaldi famatuekin kontatu omen da, hala diote omen dakitenek. Baina ez dezadan haria gal: zer esan nahi zenuen aurkeztu duzuen bideo batean heziketa sexualaz mintzatu zinenean? Oso gai garrantzitsu eta zaila da eta bota zenutena kezkagarri samarra iruditu zitzaidan. Edo ez nuen ongi ulertu.
Ongi izan, Teresa, bidean egingo dugu topo eta estimuz idazten dizut iruzkin hau. Osasuna eta askatasuna.
Zeinek “irentsi dugula politikaren gezurra?”
Ez dut konprenitzen!
Zeren POLITIKA, berez, ez baita “gezur”, baizik POLIS-en auzietan parte hartzea, ez besterik!
Hori zera esatea bezala dun, ” politiko guztiak berdinak dira (gezurretan)”.
Eta EZ da hala, arranopola!
Politiko guztiak ez dira berdinak! Inortxo ere ez da berdiña, URTZIAGATIK!
Nik ez dut botorik emango.
Ezkerreko eta abertzalea izanik, umezurtz laga naute.
Ez diet botorik emango covid pasea ezartzearen alde egin zutenei, urte luzeko gerran horren kontra ezer egin ez dutenei, Natoren txotxongiloa txalotu zutenei, hiltzeko tankeak bidaltzen dituztenei laguntzen dietenei, Agenda 2030ren alde daudenei, gure lur txiki hau aerosorgailuekin bete nahi dutenei.
Bitartean, animo haundia Stop, Burujabetza eta enparauei!
Ia guatiarekin ados. Matizazio bat egingo nuke: niretzako eztabaida ez da “politika bai hala ez”; bozkatzera ez joatea ez du esan nahi apolitkoa izatea edo guztitaz paso egitea. Abstentzioa, berez, hautu politiko bat delako (anarkismoak historikoki defendatu duena, adibidez).
Baina guzti honi buruz saiatuko naiz sakontzen 28a eta gero.
Diozun moduan, Teresa, ez dutelako sinesten hitz ederretan, prezeski horregatik, erabakitzen dute batzuek ez bozkatzea, ezta alderdi horri ere. Uste dut, Josu, politikaren gezur pozoindua irensteak esan nahi duela demagogiaren zepoan erortzea. “Inork ez du, beteko ez duenak bezainbeste eskaintzen”, esan zuen behin norbaitek egia borobila.
Nik bai uste dut politikari guztiak, funtsean, berdinak direla, izan ere: estatu egitura bereko funtzionario dira, legedi tiraniko arbitrario baten markoan aritzea ametitzen dute, ogasun beretik jaten dute, finean eta de facto, eredu ekonomiko-politiko depredatzaile eta zapaltzaile baten organigramako piezak dira. Egunaren amaieran, esaten duzuna esaten duzula, egiten duzun hori zara.
Era diplomatikoan esatearren, aldea diskurtsiboa soilik dutela esango dut nik; zenbaitek esango dute bakoitzak bere soflama eta proklama soilik darabilela. Alderdi guztien ekintzak, eta guztienak diot, esanak esan, interes estatalekin lerrokatuak daudelako, batipat estatu-erakundeak direlako oligarkiak boterea zertzeko daukan tresna egituratua. Botere faktikoa ez dago estatuaren “gainetik”, estatua da botere faktikoaren “jarduna bera”.
Marko horretan, herritarrok egunerokoan egiten ez duguna ez digu inongo delegatuk egingo. Jendeak zuzenean intermediariorik batere gabe erabakitzen ez badu bere boterea gauzatzea eta ekintza zuzenki bideratzea, orduan polisa, Europa dagoen krisi moral sakonaz baliatzen den metabertso moduko bat besterik ez da, edozein dela ere bozkatzen duzun alderdia. Polisak bere burua administratzen du eta herrikoia da edo ez da polisik, inork fiskalizatu gabeko herritar libreen bilkuraren ekintza kolektiboa delako.
Gaineratuko dut, halaber, zehazki alderdi honen diskurtsoa eta praxia ez datozela bat, eta bere ibilbidean edukitako jokaerengatik soilik epaitzen dut nik. Horri gehitu behar zaio batzuk hitzontzikeriaz okituta gaudela jada, eta itxura orotako komedianteenganako inmunitatea garatu dugula, antza.
Alderdia eta Batzarra, bere horretan da kontraesana. Ezin duzu “partitokraziaren aurka” borrokatu partidu bat eratuz eta harentzako bozka eskatuz. Pertsonalitateari estimua edukitzea ere, sekula ez da bozkatzeko motiboa. Pentsatzeko da, hain justu hutsune hauexek ekarri gaituztela gauden krisi sakonera. Susmoa dut, oinarrizko inkoherentzia hauek jendeak sakonenean jakin badakizkiela, baina zenbaitzuek ezin dituzte gainditu.
Hemen bakoitzak bere hautua egiteko eskubidea du, aldamenekoa kritikatu gabe! Stop-ek partidu politiko moduan gizarte zati baten bozeramailea izan nahi badu, zein da arazoa? Denok ez gara berdinak, eta denok ez daukagu amen egin beharrik batek esaten duenari. Hemen aukera guztientzat dago lekua, bakoitzak egin dezala nahi duena, baina bestea atakatu gabe.
Gainera askok diozue bozkatzea politikoek edo partitokraziaren jokoan erortzea dela, mantra bat bezala argudio ximple hori behin eta berriz ardien lez errepikatuz. Eta bizitzak partidu politiko bat sortu duen herrietan zer gertatzen da, hor bai bozkatu daiteke, partitokraziaren jokoan eroriz? Eta udaletxe guztietan burujabetzak partidu bat sortzea lortu bazuen, orduan bai da ona bozkatzea??? Eta aldiz alderdi batek esaten badu, batzarrean hartutako erabakiak beteko ditueña bau udalean edo bai batzar nagusietan, horrek ez du balio? Eta burujabetzaren alderdiak esandakoak bai balio du??
Nire ustez abstentzioa egiteko asmoa duenak ondo egingo du, baina stop bozkatu nahi duenak ere berdin berdin ondo egiten du. Aukera bat eman behat zaio jendeari, probati ezean ezin duzu akusatu talde bat esanez betiko partidu politiko bat dela, bertikala dela, bla bla bla…. burujabetza erabat horizontala da?? Eta gainera, beste edozein partiduri bota nahi diona ere bota diezaiola. Esan nahi dut bakoitzak berearen alde egin behar lukeela, baina aldamenekoaren izena zikindu gabe!