GKS, Gazte Koordinakunde Sozialista. EHBildu, hauteskunde Plataforma. Ez dira gauza bera, noski, argi dager beren sigletan. Izan ere, berez gauza txit desberdinak dituzu: bata Hauteskundeetarako sortua; bestea (GKS) Gaztediaren Ezkerreko Alternatiba.
Hortaz, Ezker aldean krisia? Ez da zertan, azaltzen saiatuko naizenez. Halere, ez da txikerkeria bat, norbaitek esan bezala, baizik eta bi ikuspuntu desberdintsu sakon-sakonean. Eta hori ez da gertatzen lehen aldiz, baizik eta “ziklikoa” duk, beste norbaitek esan bezala. Gogora ETA.V eta ETA.VIgarren auzia.
Ni bosgarren pisuan bizi naiz (“vivo en el quinto piso”, gazteleraz idatzi behar-eta) abisatu zigun batek Zamorako kartzelara, klabean. “Bada, ni seigarren pisuan”, pentsatu nuen. Dena den, handik barrutik irten arte, beste zeregin batzuk genituen; lehenik eta behin, preso ororen lehen obligazioa: ihes egiten saiatzea.
Hala joan ziren gauzak, bai barruan, baita kanpoan. Eta ez zen gertatu tragedia konponezinik, soinekoak urratzeko modukorik behintzat. Naziotasuna duk bizkarrezurra, diote orain ere batzuek; Sozialismoa (komunismoa) duk premia-premiazko, azpimarratzen beste batzuek. BILDUzale gehienentzat, naziotasuna da ardatz; GKS-rentzat, barriz, oraintxe duk une egokiena Sozialismoa eraikitzen hasteko, jarduera eta ekintza konkretuen bidez.
Bi ikuspegi, bai. Bi planteamendu eta ibilbide. Baina zer? Hain larria ote da hori? “Alarma egoera” aldarrikatzeko modukoa? Soinekoak urratzeko modukoa? Ez diat uste. Naziotasuna azpimarratzen dutenei “txobinista” deitu behar al zaie?; eta Sozialismoa azpimarratzen dutei “likidazionista”?
Euskal Herrian tamalgarri izan ziren “Bandarizoak”, Banderizoen borrokak. Den-denak euskaldunak izan eta bata bestearen gazteluak suntsitzen. Hura bai jarrera tamalgarria benetan. Baina harako hark iraun egiten duela dirudi gaur egun ere, zoritxarrez, zorigaitzez.
Halere, inor ez dago soberan iraultzarako orduan, bidegurutze hüntago garaian. Egin beza bakoitzak berak hoberen dakiena, eta ez jarri elkarri trabarik, are gutxiago zangotrabarik.
Aski traba jartzen digu-eta etsaiak. Eta batik bat, ez ahaztu Etsaia zein den. Ez desarratu eta tiroa erratu.
Kaixo, Josu
Gazteekiko duzun begirune minimoa positiboa bai, baina aski ez delakoan nago. Ezin daitezke maila berean jarri GKSkoek (eta Ikasle Abertzaleakekoek aurretik) EH Bilduri eginiko kritikak (erabat zilegi direnak) eta horren ondorioz jaso dituzten laido, difamazio, seinalamendu, eraso fisiko eta beto politikoak. Ez, ez eta ez. Gazteek ezker abertzaleari jaurti dioten kritika bakoitza arrazoitu egin dute (azken urteetan idatzi duten testu mordoa horren lekuko), baina beste aldean isiltasuna nagusitu da. Jakin nahi duenak, bila dezala interneten GARAtik harago, galdetu diezaiela gazte hauei, pozik emango baitute euren testigantza.
Ez gaitezen engaina, nerabe eta gaztez osatutako mugimendu honen aurkako eraso pila bat nahiz euren tesi politikoak ezkutatu dituen isiltasun mediatiko, politiko eta soziala nagusitu da Euskal Herri txiki honetan. Haiek baino indartsuagoa, handiagoa eta zaharragoa den alderdi aparatu oso baten oina gainera zetorkiela ikusi dute gazte hauek, diskretuki eta bakarrik. Han hemenka galdetu ondoren, gatazka honen lehen zantzuak 2017 inguruan azaleratu zirela kontatu didate. Eta gu? Non egon gara bitartean? Zer egin dugu? Beste aldera begiratu, interesik ez adierazi, garrantzia kendu. Zerbait irakurri genuen GARAn, Ikasle Abertzaleak eta Ernai harremanak hausten ari zirela eta… Guri bost axola. Sortuk Ikasle Abertzaleen Bilboko egoitza “berreskuratu” zuela azaldu zigun lagun zahar batek… Ez genuen besterik jakin nahi izan. Gazte erakunde komunista berri bat aurkeztu zela esan ziguten… Baina horrek ere nagia eragiten zigun. Orain, gure belaunaldiaren axolagabekeriaren lehen albo-kalteak muturren aurrean ditugunean, asaldatu egiten gara, “cainismoaz” kexu gara, isilaraziak izan direnei eta ahotsa altxatzeko gaitasuna euren kabuz lortu behar izan dutenei hitz gozoak erabiltzeko esaten diegu, azken urteetan borrero izan dituztenak euren “anaiak” omen direla, eta lasaitu daitezela. Ba ez. Gure senideak badira, zergatik mespretxatu ditugu?
Zaplasteko bat ez da zaplasteko bat bakarrik, kolpe hori ematea eragin duten baldintza guztiak baizik. Tamalez, gure gurasoen pentsamendu elizkoi ahul eta pobre berbera garatu dugula uste dut. Pentsamolde horrek ez digu gazte hauek planteatu dituzten erronkak ongi ulertzen uzten, ezta beraien aldamenean behar bezala egoten ere.
Gure akatsak zuzentzeko garaiz gaudelakoan, besarkada bat.
https://gedar.eus/ikuspuntua/erdian-daudenei1
Esker anitz hire informazio horrengatik.
Josu Naberanen hitz jakintsuei honako iruzkin hau.
Hasteko honako hitz musikatu hauek:
Izotzetan, haitzuloetan;
kantauriko ur ertzetan.
Lur hotzetan, behar beltzetan,
janariaren bilaketan.
Harri aro, izotz aro;
mende luzez negu giro.
Suak bero, hark abaro;
sutondoan goxo oro.
Suak argi, haurrak adi;
mar-marra/entzun aitonari.
Ahots garbi, amonari;
adierazpen soinuz da/ari.
Hitz bakunak, hitz kuttunak;
elkartzeko ulermenak.
Hitz gordinak, gaur berdinak;
gorde dittu euskal muinak.
Sua, ura, izotza;
haitza, lurra, izar, haitzkora.
Euskal hitzok
gizakiak esandako
lehenengo
adierazpen hitzak
izan litezke.
M.Aierbe
J.M.Barandiaranen esanetan 1868an Cro-Magnon-en Eyzies (=leize(?)) haitzuloan aurkitutako gizakiaren ondorengoak gara. Jesus Altunak dionez Europako indioak gara. Ez dakit zenbat borroka izan ditugun milaka urte hauetan, denak galdu omen ditugu, Orreagakoa izan ezik. Hala ere, oraindik, arnas estuka bederen, bizirik diraugu.
Nire ustez, kontua ez da ze pixutan bizi garen, bizi garen pixu horretatik nola jarduten dugun baizik.
Horrenbeste urte irauteko argi dagoena da belaunaldi berrien auzolaneko ekimenek eragindako indarra dagoela guzti honen atzean (edo aurrean) politikari berekoi harroputz damu-erraz guztien gainetik.
Goazen beste 44.000 urteko bidea egitera. Hori bai, etsaia nor den jakinaren gainean beraren kontra eginez eta ez etsaiarekin kolaboratuz.
Esker mila, Iñaki, hire informazio guztiagatik.
Horren faltan nengoen, arras.
Ba hori,
Milesker, Iñaki, hire informazionegtik.
Horren faltan bainengoen,
Kaixo Josu eta Iñaki
Oso gai funtsezkoak aritu zarete. Ni eraman nau nire gazteri militante garaietara, mugimenduak lehertzen ziren alde guztietatik garai haietan eta guretako bakoitzak arrastaka eramana zen unean bizi ari zen etxola politikoaren indar ahul edo ez hain ahulak.
Tamalez gure artean disidentzia deabrututa zen, dogmatikoak ginen, batzuk, ni tartean, komunistak bihurtuta autodeterminazioaren defentsaile hutsak….
“Urak dakarrena urak daroa…”
Kantatzen genuen gu ere eramanak izaten ari ginela.
Militantziako lagun aunitz instituzioetan sartu ziren, politikari profesionalak bihurtuta bertze batzuk ordura arte likidazionistatzat hartzen genituen partiduetara joan ziren, baita batzuek eskuineko partidu “demokratiko” berriekin ezkondu.
Izandako militante lagun batekin
elkartu nintzen, biok militantzia hura utzita, eta egoera komentatuz lagunak erran zidan,
“Gure borrokaren helburua iraultza egitea zen, lortzea zen eta ez instituzioetan botere leku bat lortzea”. Pentsamendu honekin ibiltzen joan izan naiz gaurdaino eta nire azken eguneraino segituko dut.
Baina paretetan “pintadak” ikustean, gaurko egunetan Euskal Estatu Sozialista aldarrikatzen, sentitzen dut gazte mugimendu berri hauetan gure akatsen hazia dagoela. Estatua funtsean zer den ez da argi. Komunitate libre eta soberanaren bidea ez du estatu batek zabaltzen.
Estudiatuko dut hormetan ikusitakotik haratago.
Erranen dut, baino, iraultzaren bidea gure barnetik eta barneruntz, norberarena, ez ba doa, inora ez gara joanen, kultura patriarkala gure zainetan dagoelako, kultura matrilineala zapaltzen.
Segi dezagun emeki eta sakonki, komunitatea sortzen
“kontua ez da zein pisutan bizi garen, baizik eta zelan jarduten dugun….”
Egia biribila. Etxea material onarekin egin behar da, norbere harrobian (barnean) landutako lau-kantoiko harriekin.
Maximo, bertso ederrak, benetan!
Aizak, gu Kromañoien aurrekoak gaituk, Kromañoinen aurreko duk euskera (-120.000 gutxienez) neandertalena-edo. Eta azken hauen genoma ere badiagu.
Kromañoinak kanpotik etorri zuazen hona, (Ipar Afrikarrak-edo) beren hizkera eztarrizkoarekin; eta euskerak ez dik ahoskera eztarrizkoa, baizik eta, aitzitik, fonetika xistukaria, ahosabaikoa eta hasperendua.
Kromañoinaren ahoskera eztarrizkoak arriskuan jarri zian neandertalen fonetika, baina aurretiazko euskeraren sen fonetikoak bigundu egin zuen eztarrizkoa:
KARA–>GARA–>JARA–>HARA barriro.
Kromañoinarena istripu bat izan da (5 erro eztarrizko geratu zaizkigu bakarrik), eta gaurko euskera aurretiko hizkeran (gainerako 28 erroetan) oinarritu da.
Hau da, neandertalaren euskeran.
Bisilabazko euskera eraiki zutenean (-18.000),
455 erro atera zinen (euskerak eta iberierak partekatzen dituztenak)
Iberiera duela 2000 urte irentsi zian latinak, baina haiek idatzitakoa (berun gainen idazten baitzuten) orain lurpetik ateratzen ari da.
Eta , esandako horregatik (455 erro partekatzen ditugulako) erraz-erraz interpretatu ahal ditgu euskeraren bidez.
Horregatik iberistek euskera ikasten ari dituk joeta su. Hil honen amaieran (26-29an) zeukeagu Iberisten Batzarra Salduienen (Zaragozan)
IZAR
*IZ-ARRE
“argi berezia, argi bizia, nabarmena”
Hitz.polita bezain antzinakoa.
“ZI” Neandertalaren hots.hitza dok, hainbat zeinuz eta adierazkortasun ez esango zuena (agian kantu edo leloz).
Hortik gero hainbat
berba bisilabazko:
IZAN
IZEN
IZAR
ITSAS
ZITU
ZIRI…
zeren IZ hori “ZI” bihurtzen baita erraz asko.
beste hitz garrantzitsu bat ARRE duk (-18.000 urtekoa)
ARRE erroak horixe esan nahi duk hain zuzen: garrantzitsua, berezia, nabarmena.
Adibidez, AR maskulinoa, ezin nabarmenagoa!
beste gauza bat dok
HARRA (hatxerekin):
ARRASTAKA DABILEN
HARRA:
*ARRAS.eiñ-en.an-aria
“arras egiten (eiñ.en) dabilen klasekoa (an.ARIA)
Holakoxe zehaztasunez iruten baitzituzten berbak GURE arbaso jakintsuek.
Ramun Albistur,
nik ez diat ikusi “Euskal ESTATU Sozialista” pintadarik, baizik eta
“Sozialismoa eraikitzen” eta halakoak.
ESTATU kontuarenak galdera larriak sorrarazten dizkiat.