CAF eta legezkotasuna
Eider Mendoza Gipuzkoako Diputatu Nagusiak berriki esan du CAF enpresak ezin diola uko egin Palestinako lurralde okupatuetan tranbia egiteko Israelen kontratuari, “ekonomikoki hondamendia litzatekeelako”.
Ez dut eztabaidatuko, baina sortzen zaidan galdera honako hau da: enpresak kontratua 2019an onartu zuenean, ez al zekien tranbia lurralde okupatuetarako zela? Jakina, bazekien, adibidez, CAFeko enpresa-batzordeak ez zuelako tranbia hori egin nahi, baina CAFeko buruzagiek ez zuten espero urte batzuk geroago Israelgo Armadak genozidioa egingo zuenik herri palestinarraren aurka.
Beraz, zoritxarrez, argi dago legezkotasuna ez datorrela CAFekin bat, ezta Eusko Jaurlaritzarekin ere. Azken horrek, enpresa horretan akzioak izateaz gain, enpresa horren jarrera defendatzen du.
Tranbiaren legez kanpoko proiektuaren defentsaren puntu horretan, lehendakariak esandakoa nabarmenduko dugu: agerian geratu zen, ordu batzuk geroago Nazio Batuen Erakundeak CAF enpresa bere zerrenda beltzean sartu zuelako, eremu okupatuetan mozkinak izateagatik.
Egia esan, herritar garen aldetik, ez dakit nora goazen hain maila baxuko politikariekin, ez baitute legezkotasuna ere errespetatzen. Jarrera horrek, herritarrei transmititzeaz gain legeak interes jakin batzuen arabera soilik errespetatzen direla, uste dut mesfidantza handia sortzen duela etorkizuneko erronken aurrean.
Argi dago lehen munduko estatu hauetan gobernatzen dutenek interes ekonomikoak gizakiei gainjartzen badizkiete, gaizki goaz. Baina gainjarri egiten dituzte, ez bakarrik gatazka urrun dagoenean, baizik eta gurekin, hemengo herri xehearekin ere bai. Eta uste dut argi geratu dela bozkatzen ez dela ezer aldatzen, edozein aldaketa-zantzu mugatzen duten joko-arau batzuk daude, eta makillajea besterik ez diren aldaketa txikiak alde batera utzita, hiltegira goaz, benetan onuragarriak diren botere faktikoen eskutik, eta gainerakoak ez gara zoriontsu. Bakoitzak hausnar dezala: benetan inork uste al du bizitza hau ondo dagoela, bidezkoa dela, hemen bertan, edo beste herrialde behartsuagoetan…? Sistema partitokratiko honetan sinesteari uzten diogun arte, demokrazia faltsua, eta munduko herriek, gure etorkizunaren agintea dugunok, geure burua autogobernatzen dugun arte, munduan ez da justiziarik izango. Eta justiziarik gabe, ezin da bakerik egon! Boikot CAFeri eta boikot Israelgo produktu guztiei, duintasun pixka bat geratzen bazaigu!
Mila esker ekarpenagatik Patxi.
Gaur politikagintzari berdin da zein lehoietatik begiratzen zaion konturatzeko orain arteko alderdi palikoek aspaldi utzi ziotela herriren beharretara aritzeari.
Israelgo lehoitik begiratu, euskararen lehoitik, Iruña Beleiatik, Zentral eolikoen auzitik, AHT etik, Covid aldiaren kudeaketatik, Bernedotik, hezkuntzatik, abeltzaintzaren aurkako oraingo jazarpenetik, migrazio politikatik, Ukrainako gerratik, Osakidetzatik edo desindustrializazioaren lehoitik, Kote Cabezudoren auzitik eta abar. Edonork du eskura gertuen zaion lehoia begiratu bat botatzeko eta ohartu hauek, orain arteko alderdi politiko guztiak ustelduak, salduak eta herriarenak ez diren interesetarako ari direla. Bada garaia, nik uste, alderdi hauetaz jarduteari utzi eta berriak sortzen hasteko. Herri mailan, zein nazio mailan iraun nahi badugu. Beste aldi batzuetan bezala, orain ehun urte (bigarren errepublikan) edo berrogeitamar urte (frankismo amaieran) herri honek ezagutu zituen loraldiak errepikatzen hasteko. Alderdi politiko berriak sortuaz, komunikabide berriak, kultur taldeak eta abar. Hau eragiten dugu edo bagoaz diktadura honetan murgilduaz. Gure esku dago, nik uste.