Milorria – Achillea millefolium
Hosto gazteak entsaladan jan daitezke, baina ondo txikitu behar dira, nahiko landare gogorra delako. Hosto zaharrak barazki moduan egin daitezke, baita hogei minutuz egosi eta gero gurinetan salteatu ere.
Perrexilaren antzera erabil daiteke milorria. Beste aukera bat da oliotan irabiatzea, bera bakarrik edo beste belar batzuekin, eta entsalada edo dena delakoa ontzeko erabiltzea.
Landarea lehortuz, haragiak ontzeko edo garagardoari gehitzeko erabiltzen da. Kontserbagarri naturala da.
Loreak infusioetan, freskagarrietan eta likoreak egiteko erabiltzen dira. Baita gurinetan frijituta ere, eta azukrea edo laranja zukua erantsita.
Olio lurrunkorrak ditu: linalola, alkanforra, sabinenoa eta kamazulenoa. Flabonoideak, aquileina, triterpenoak, azido salizilikoa, kumarina, esterola, taninoak eta inulina ere baditu, eta bere klorofilak A bitaminaren antzeko substantzia bat du.
Belar segurutzat hartua da, ia albokalterik gabekoa, baina dermatitis kasuren bat eragin du jende sentiberarengan. Luzaroan hartuz gero fotosentiberatasuna, zefalea edo zorabioa sor litzake. Beste lasaigarri batzuen eragina handitu lezake. Eragin hauek saihesteko, ez jan astean hirutan baino gehiago. Haurdunaldian eta edoskitzaroan ere saihestu beharko litzateke.
Asier orain naturatik noanean belarrak jaten joaten naz 😊. Aurrekoan llanten eta benusen zilborrak. Eta oso esperientzia potentea da. Emoten deust informazio basatia sartzen deutsazula gorputzari eta bere eragina daukala.
Eskerrik asko bizitasunarekin bat egiteko zure ekarpenengatik. Jarraitu mesedez🙏
Nik udaberri hau daramat ia egunero basabelar entsaladak janez. Eskerrik asko, Asier! Ikasten eta dastatzen jarraitzeko gogoz gaude.
Pozten nau Basatiz txertatzeak.
Eskerrikasko Asier!! Erabat galdu diagun beste ikaskaietako bat, dudarik gabe. Sorginen edo naturarekiko koneksio osoa zutenen jakintza.