Auzi honek Euskal Herrian izan duen oihartzun ezaz eta trataera marjinalaz liburu bat idatzi behar da, benetan ikerketa baterako ematen baitu. Esan diezazuket Cabezudoren aurkako epaiketa hasi zenean bertan kontzentra egin genuela eta bospasei lagun baino ez ginela bildu. Lotsa.
Eragile GUZTIAK zeuden deituak, alderdiak, elkarte feministak eta abar: inor ere ez zen agertu. Zergatik? Odon Elorzak akusazioaren aldea (biktimak barne) eskuin muturrarekin lotzea lortu zuelako, gezur bidez. Hortik aurrera, denak kikilduta. Irudiaren gizarte koldarra.
Koldarkeria hori da ikertu beharrekoa, zein konsistentzia eta koherentzia gutxi daukaten egungo eragile sozial eta politikoek, zein menpekotasuna irudiarekiko, eta zenbateko beldurra dioten publizitate txarrari, beren printzipioak eta egia bera saltzeraino.
Horixe arrazoia duzula Zigor, nik “En el nombre de ellas” dokumentala zabaltzen dudanean lagun eta ezagun artean, ikusteko derrigorrezko dokumental bezala, kasua ez dutela ezagutzen esaten didate. Zur eta lur!
Nik Koldarkeria fisikoa uler dezaket, ulertu (izpi falta, despistea, behe lainoa…), baina konpreni ezin dudana da BURUGOGORKERIA ETA KONTUMAZIA, dela maila politikoan zein kulturalean (Iruña-Veleiaren “afferean” adibidez negazionisten KONTUMAZIAn jarritzea.
Irudiarekiko menpekotasun horretaz baliatzen dira Kote Cabezudo bezalako sikopatak. Eta menpekotasun hori ez da haien biktimetara mugatzen.
Oraindik barrenak mugituak “En el nombre de ellas” ikusi berritan… koktel deseroso batean nahasiak dauzkat amorrua, mina, lotsa –ni neu babesa ematen ez naizelako egon–, auzolotsa mugimendu feminista eta bestelako eragileen faltagatik (kasualidadez berriz ere eskuin muturrarekin lotzearen estratejia erabiltzen). Gogorra da berriz ere krudelkeria hoien arduradunen inpunitatea ikustea, patriarkatu misojino honen eskutan gaudela berriz ere dastatzea, horren gordin, horren normalizatua, epaile hoiengandik entzundako astakeriak behin ta berriz biktimak zigortzen… ertzainen deklarazio patetikoak gailu informatikoen inguruan…
Hiru hamarkadatan luzatu den ametsgaizto horren ostean psikopata bat kartzelan… eta gainontzeko guztiak? Aipatzen diren bideo hoietan agertzen diren guzti hoiek non daude? Delituak preskribitzearen zai? baina nola liteke sexu abusu delituak preskribatzea noizbait?
Ohiana, galdera horiek eta gehiago ateratzen zaizkigu guztioi. Nola liteke? Eta sexu-abusuen delituak preskribatzea, nola liteke? Eta zergatik dago babestuta politikari bat, kasu honetan Odón Elorza, foruduna delako? Nola liteke hainbeste absurdu, hainbeste adarjotze, hainbeste zabor ustel? Eta uste dut galdera horientzat guztientzat erantzun bakarra dagoela, hau da, benetan demokratikoa ez den gizarte batean bizi garela, bidezkoa ez den gizarte batean, neurotikoa den gizarte batean, gizarte gaixo mental, zentzugabe, kaltegarri, nazkagarri batean.
Bideoa ikusi barik dekot .Ahoz aho ei zebilen kontua inguru jakin batzuetan. Antza, hainbeste jende zelako partaide.
Izenak gero ete gehiago agertzen ari dira. Odon Elorzarenaz gain, hemen beste izen potolo batzuk: Juan Mari Arzak kasu: https://magazine.imaginaciontalento.com/tras-lo-de-arzak-lo-que-queda/
Aitorrek esan digu beste iruzkin baten (https://independentea.eus/opari-pozoitua/), “Denak ustelduak dira, denak. Agure zaharraren kanta abestuko dugu elkarrekin, laster eroriko baitira 30 urtez gizendu direnak. https://www.youtube.com/watch?v=WUdl8A_DJmo”
Baliteke alez ale, sistema gotor hori arrakalatzen hastea eta hilabete batzuetan bertan behera erortzea ttar-ttar, izen-abizen zerrenda luze bat emanez.
Ze panorama zabalduko luke horrelako hekatonbe batek Donostian, Gipuzkoan, Euskal Herrian,…?
Miralles-Bermudez elkarrizketa hau (8´) entzun, harrigarria eta argigarria da zeharo: https://magazine.imaginaciontalento.com/la-juez-ana-isabel-perez-asenjo-casi-da-al-traste-con-la-investigacion-del-caso-kote-cabezudo-bermudez/
Antza, Perez Asenjo epailea bera eta Ertzaintza legez kanpokokeria guztiak eta gehiago egiten, ikerketa oztopatzeko.