Oraindik barrenak mugituak “En el nombre de ellas” ikusi berritan… koktel deseroso batean nahasiak dauzkat amorrua, mina, lotsa –ni neu babesa ematen ez naizelako egon–, auzolotsa mugimendu feminista eta bestelako eragileen faltagatik (kasualidadez berriz ere eskuin muturrarekin lotzearen estratejia erabiltzen).
Gogorra da berriz ere krudelkeria hoien arduradunen inpunitatea ikustea, patriarkatu misojino honen eskutan gaudela berriz ere dastatzea, horren gordin, horren normalizatua, epaile hoiengandik entzundako astakeriak behin ta berriz biktimak zigortzen… ertzainen deklarazio patetikoak gailu informatikoen inguruan…
Hiru hamarkadatan luzatu den ametsgaizto horren ostean psikopata bat kartzelan… eta gainontzeko guztiak? Aipatzen diren bideo hoietan agertzen diren guzti hoiek non daude? Delituak preskribitzearen zai? baina nola liteke sexu abusu delituak preskribatzea noizbait?
Oihana Pagola iruzkinduz Zigor Garroren «Koldarkeria hori da ikertu beharrekoa» 2023ko ekainak 17
Bai, Oihana, ulertzen dut senti dezakezuna, gogoa mintzen dizuna. Salaketa horri pertsona batzuek tinko eutsi diote denbora luzean eta azkenean zerbait gertatu da, Cabezudo ziega batean sartu dute. Baina beste gaizkile eta konplizeak Donostiako Kontxatik barrena dabiltza pasieran. Ulertzen zailena, niretzat, non kokatua dagoen mugimendu feminista kasu honekiko, baina bakoitzari berea eman behar zaio eta eta mugimendu feministak izan dira orain dela hamarkada asko halako eta antzeko egoerak salatu eta plazan, denon aurrean paratu dituztenak, ez dezagun ahaztu, askotan jendearen ezikusia eta baita mespretxua pairatuz.
Gauza edo gai hauen harira gogorarazi nahi nuke emakumeenganako tratu txar, bortizkeria, bortxaketa eta izenda ditzakegun guztiak gure eguneroko zoru eta errealitatearen osagai nagusia direla eta baita, adibidez, haurrek pairatzen dituzten abusu zein bortxaketak ere (egunerokoak, kopuru sinesgaitzetan eta gugandik oso-oso gertukoak) isilpean pasatzen direla gizarte on-usteko honetan, eta gizarte bezala ez ditugu ezagutzen, ezinaren zamapean jasaten ditugu edo beste alde batera begiratzen dugu. Baliteke hirurak batera gertatzea. Hori da gure errealitatea, eta errealitate honen ondoan hainbeste bozgorailu eta propagandazko baliabideak erabiltzen dituzten proposamen politiko gehienak, ez guztiak, txikikeriak iruditzen zaizkidala eta zoru madarikatu horren gainean “faxismo” mota guztiak ari zaizkigula hazten.
Agian, gertatzen zaiguna da ez dakigula zer gertatzen zaigun. Gai zabala dela deritzot, mamitsua eta larria aldiberean, plazetan eseri eta hitzegin, hausnartu beharrekoa.
Ongi izan, Oihana.
Galdera oso aproposak Oihana! Erantzunik bagendu! Zure haserre bera sentitzen dut nik!