Iturria: Covid19Evidencias.com
Azken urteetako diskurtso ofizial guztia SARS-COV-2-ren aurkako babesari berezko immunitate naturalak egiten dion ekarpena baztertu eta mespretxatzearen ildotik joan da (1). Hala izan da, nahiz eta Covid-19a populazioaren % 90-95 baino gehiagorentzat bereziki birulentoa ez izan. Honek bakarrik, berez, hausnarrarazi beharko zigukeen birus honen aurka babesteko berezko immunitate naturalak duen paperaz eta, beraz, hura kontserbatzeko eta indartzeko beharraz (esaterako, gizakiei estres kroniko bat sortzea saihestuz, edo, adibidez, konfinamenduagatik D bitaminaren gutxitzeak osasun orokorra okertzea ekidinez).
Berezko immunitate naturalaren izaera erabakigarriaren debaluazio interesatu honek herritarren artean ezintasun sentimendua eragiteko balio izan du. Horri gehitu zaio konponbide tekniko-mediko bat izan arte (izan txertoak -batez ere-, izan botikak) ez zegoela beste irtenbiderik. Beraz, konponbide hori iritsi bitartean, populazio OSOA, bereizketarik gabe, hiltzeko arriskuan egongo ginela, diskurtso mediko menderatzailea mantentzeko tesiari men eginez.
Berezko immunitatearekiko mespretxu hau infekzio naturalaren bidez lortutako immunitatearen gutxiespena zabaltzeko egin da, hots, sinetsarazteko botikarik gabe ez dagoela immunitate sendo eta iraunkorrik. Hori da hipotesi inplizitua eta txerto unibertsalaren defendatzaileen beste argudio-ildo nagusienetarikoa. Hasierako aurreiritzi hau izan da totem nagusia, eta ez pandemiaren benetako bilakaeraren azterketa, ezta datuen emaitzak ere. Aurreko ideia hori baieztatzeko frogak bilatu dira uneoro, artikulu eta azterlanen aukeraketa interesatu batekin eta haien emaitzen eta ekarpenen irakurketa interesatuak eginez. Txertoen nagusitasunari buruzko aipatutako tesiaren aldekotzat jotzen baziren, txerto unibertsalaren justifikazioaren eta premiazko beharraren froga EZTABADAEZIN gisa hartu ziren, tesi horren kontrako beste ikerketa batzuk arbuiatu ziren bitartean.
Immunitate naturalaren gutxiespena txertoak defendatzeko ezinbesteko argudioa izan da, txerto masiboa helburu politiko bihurtuz. Ez da egin osasun ikuspuntutik
Txertoa aterabide bakarra izango zela erabaki zen unetik, immunitate naturalaren babesa gutxiesteko erabakia hartu zen, txertoen hasierako eraginkortasuna frogatu aurretik ere, eta segurtasun-azterketak burutzeari itxaron gabe. Txertoak defendatzeko ezinbesteko argudioa izan da hori, txerto masiboa helburu politiko bihurtuz. Ez da egin osasun ikuspuntutik. Horretarako, herritarrak konbentzitu nahi izan ziren txertoaren administrazioa kosta ahala kosta onar zezaten, nahiz eta behartutako informazio engainagarria eman.
Informazio engainagarri hau gizarteak onartzeko, aldi berean, kontrako ahotsak isilarazi ziren, ezinezkoa zirudien zentsuraren bidez. Infekzio naturalaren aurkako babesa ez zela %100ekoa, iraupen laburrekoa zela eta aldaera berriei aurre egingo ez ziela esan zen. Baina ikerketa guztiek baieztatzen dute babes zabala, sendoa eta iraunkorra ematen duela, eta agertu diren aldaeren aurka eraginkortasun ikaragarriz babesten duela. Infekzio naturalak emandako babesa orain arte jarri diren txertoek emandakoaren gainetik dago ia kasu guztietan (2).
Berriro ere, infekzio berrien aurkako immunitate naturalaren babes-eraginkortasunak, batez ere sintoma larriekin, garrantzi handia du, 2020aren amaieran SARS-COV 2-ren aurkako antigorputzen prebalentzia estimatua % 30era iritsi baitzen herrialde batzuetan. Mendebaldeko herrialdeetan ere bai, eta 2021ean %75era iritsi zen Indian eta Latinoamerikako herrialde batzuetan (3).
Baina interes berezia zegoen immunitate naturala gutxiesteko eta infekzio naturalaren historia saihesteko, eta baita SARS-COV 2-ren aurkako antigorputzak bazeuden ala ez jakitea saihesteko ere, ez baitzen gomendagarria txertaketa kanpainaren ikuspuntutik. Horrela bultzatu zen txertoa gaixotasuna gainditu zutenei ere (!!!) jartzea, bakunazioaren onura faltsuak zabalduz, jakinda berezko defentsen lanaren eraginez izan zela onura hori. Ohion egindako lan batek txertoen eraginkortasun nulua iragarri zuen Covid-a gainditu zutenen artean (4). Eta datu horiek edukita ere, artikuluaren ondorioetan txertoen eraginkortasun gabezia ezabatu egin zen (5).
Israelen egindako beste ikerketa baten arabera, txertatutakoek 7,9 bider aukera gehiago dute berriz infektatzeko, txertoa hartu gabekoekin konparatuz (6).
Zientziaren erabilpen maltzurraren adibidetzat har genezake Osasunaren Mundu Erakundeak adieraztea talde immunitatea txertoen bidez bakarrik lor daitekeela
Immunitate naturalaren aldeko datu hauek guztiak pandemiaren hasieratik erakusgarri baziren ere, osasun agintarien mespretxua jaso zuten, Lancet aldizkarian immunitate naturala ez zela iraunkorra idatzi zen modu berean (7), 2020ko udazkenean, txertoen eraginkortasuna lurruntzen ari zen bitartean. Zientziaren erabilpen maltzurraren adibidetzat har genezake Osasunaren Mundu Erakundeak adieraztea talde immunitatea txertoen bidez bakarrik lor daitekeela (8).
Nahiz eta SARS-COV 2 birusaren portaera arnas-aparatuko beste birusen parekoa izan antigorputzen iraupenari dagokionez (9), agintariek txertaketaren aldeko diskurtsoa mantendu zuten zentsuran eta gezurretan oinarrituz. Geroztik, beste ikerketa ugarik txertoen defentsaren ahulezia argitu dute, berezko immunitatearekin konparatuz (10 eta 11).
Beraz, hedabideetan zabaldutako mezua zientziaren ikuspuntutik faltsua izateaz gain, dirudienez helburu ekonomikoetara makurtu dira, osasunarekin negozioa egiten jarraitzeko.
ERREFERENTZIAK
4. www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.06.01.21258176v3.full.pdf
5. academic.oup.com/cid/advance-article/doi/10.1093/cid/ciac022/6507165
6. www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.08.24.21262415v1
7. www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(20)32153-X/fulltext
9. www.jeremyrhammond.com/2021/09/02/the-superiority-of-natural-immunity-to-sars-cov-2
Ea Garan eta Berrian argitaratzen den eta beste askotan ere!!!
Eskerrik asko artikuluarengatik!!!