kontsentsuak

Gauzak inoiz ez dira berdinak izango jada

Covid iruzurra hasi zenetik lau urte bete diren honetan, gogoratu behar da ‘guztion adostasunarekin’ etxean giltzapetu gintuztela, guztia itxi zela, haur parkeak prezintatu zirela. Hortxe ‘kontsentsu’ distopikoa.

7

Diego Calvo Sanz

Langile publikoa. Geografia eta Historian graduatua. Urretxu

Gehiengo distopikoak

Mendietan eolikoen instalazioen kontra nire herrian parte hartzen dudan talde ekologista batean, Eusko Legebiltzarrean onartu berri den Trantsizio Legea goraipatzeko, EAEn gobernatzen duen alderdian afiliatuta dagoen kide batek argudiatu zuen lege horrek % 83ko babesa eduki duela. Egia esan, azken lau urteetan gai batzuen inguruan eman den kontsentsu politiko-instituzionala ikusita, beldurra ematen didate niri gehiengo horiek.

Orain, Covid iruzurra hasi zenetik lau urte betetzen direnean, ondo egongo litzateke gogoraraztea guztion adostasunarekin giltzapetu gintuztela etxean, dendak eta tabernak itxi zirela, klaseak bertan behera utzi zirela eta haur parkeak prezintatu zirela. Orain, Aro Distopikoaren 5. urtea hasi behar dugun honetan, komeni da gogoratzea nola alderdi politiko guztiek bat egin zuten beldurrean oinarritutako egoera batean, neurri murriztaileak, absurdoak, ilegalak, antidemokratikoak eta osasunaren kontrakoak onartuz. Historialari bezala, memoria historikoa berreskuratzearen aldekoa naiz, adibide batzuk bakarrik mahai gainean jarriz: PCR testen zentzugabekeria, aztarnarien rastreoak, herri konfinamenduak, “gaixo asintomatikoak”, kontaktu estuagatiko etxeratzeak, kirofanoetan soilik erabiltzen zen babes neurri bat edonon eta uneoro ezartzea, haurrak eta nerabeak aurpegi erdia estalita klaseetan (gorputz hezkuntzan barne), batzuetan 8 eta 9 orduz egunero, genetikoki eraldatutako RNA esperimentu erraldoia eta berak ekarri zuen propaganda, xantaia eta mehatxu kanpaina nazi estiloan (batzuek oso azkar ahaztu nahi izan dute tarte hau), zeinaren ondorioak gizartea oraindik ordaintzen ari baiten.

Onartu behar dut asko izan dela deseraiki beharrekoa, handia frustrazioa eta jasan beharreko mina, beren burua kritikotzat duten askok pandemia faltsu hau barruraino irentsi dutela ikustean

Diodan bezala, lau urte luze hauetan ikusi behar izan dugunarekin, hainbat kontsentsu niretzat ez dira ezeren erakusle. Behar bada, mundu alienatu batena, edozein gobernu, parlamentu edo alderdi politikoz haratago doan indar eta interes batzuek gidatua. Onartu behar dut asko izan dela deseraiki beharrekoa, handia frustrazioa eta jasan beharreko mina, beren burua kritikotzat duten askok pandemia faltsu hau barruraino irentsi dutela ikustean, neurriak sutsuki onartzen zituztela eta bidegabekerien aurrean isiltzen zirela ikustean, propagandan eta gezurretan oinarrituta egon diren neurriak.

Ia bi harmakadatan ezkerreko erakunde politiko eta sindikaletan eta hainbat erakunde sozialetan militatu eta gero, harriduraz eta haserre ikusi dut nola orain, talde erradikalenak ere (anarkistak edo ezker iraultzailea, esate baterako) ezer esan gabe egon diren azken urteetan iruzur honen aurrean. Gogoratzen dut nola 2020ko udaran, burkide ohi batekin elkarrizketan, gure taldeak honen guztiaren aurrean zerbait esan behar zuelako nire eskaeraren aurrean, aspektu eta aukera medikuek alor pertsonalean geratu behar zutela erantzun zidan burkide ohi horrek. Baina errealitatea da gure osasunaren inguruko edozein erabaki hartzeko eskubidea kendu zigutela, neurri zorrotzak inposatuz, eta arau hauek betetzen ez zituenak edo kritikatzen zituenak laster jasotzen zuela egoista, negazionista edo ez solidarioaren etiketa.

Errealitatea da gure osasunaren inguruko edozein erabaki hartzeko eskubidea kendu zigutela

Niretzat gauzak inoiz ez dira berdinak izango jada, eta posible da gizarte honetan pertsona askok bere hitzak jan behar izatea orain. Baina nik nire zatia egin nuen, eta nirea egiten jarraituko dut. Bakoitzak bere zatia egin beharko du.

Momentuz, indar politiko guztiek isil-isilik jarraitzen dute aro distopiko honetan elite globalistek eman behar duten hurrengo pausuaren aurrean: “pandemien aurkako ituna” onartuz, botere guztia OMEren eskuetan utziko dute, industria farmazeutikoen eskuetan dagoen erakunde baten eskuetan, hain zuzen; honela, “krisialdi pandemiko” edo “klimatiko”en aurrean, estatuetako gobernuek erabakiak hartzeko ahalmena galduko dute psikopata horien mesedetan. Dirudienez, boteretsu gutxi batzuek jarraitu egin nahi dute historia osoan maila globalean egon den gezur handienari etekina ateratzen.

Nahi baduzu, Independenteak aurrera egin dezan lagundu dezakezu. Idatziz, itzuliz, janariz, irudigintzan, bideogintzan, bertsotan, diseinuan, informatikan, psikologia klinikoan, abokatutzan edo diruz ere bai. Ziberjazarpenari aurre! INDEPENDENTEA LAGUNDU >

Honen harira

7 erantzun “Gauzak inoiz ez dira berdinak izango jada” bidalketan

  1. Guztiz ados zurekin, Diego, milesker osasun diktadura hau gogora ekartzearren, batzuei ahaztu ez zaigun arren, hedabide ofizialak entzun eta irakurrita egunotan infantilizatu nahi gaituzte eta. “Ze ondo ibili nintzen etxean pastelak egiten konfinamenduan”, “bideodei oso barregarriak egiten genituen lagunekin”, “etxean hainbeste egonda, familia ezagutzeko modu bat izan zen”, “pertsona hobeak egin gintuen”… Ezin dut gogoeta sinple eta sentsazionalista hoiekin. Hori gertatutakoaren garbiketa mediatiko izugarria da, orain arte gertatu den bezala tamalez.

  2. Guztiz ados Diego. Niri barrutik asko apurtu zidan gauzetako bat izan zen ikustea ezkerreko jende gehienak, erakunde ofizialetan ordezkatutakoetatik hasita, mugimendu Anarkistek eta Punkiek ere men egin ziotela zentzugabekeria horri. Salbuespenak salbuespen. Tira…

  3. Ez, ez dira gauzak gehiago berdin izango, Diego. Alde onetik, txarretik edo begiratzen diogun aldetik begiratzen diogula.

    Ainara, aipatzen duzun propaganda-kanpaina instituzionala, atxiloaldiaren urteurrena ospatzeko sortua, hipokrita eta zinikoki jende xeheari aurpegira barre egiteko diseinatua, erabat surrealista da, eta, egiten badute, ahal dutela badakitelako da. Bere burua atxilotzen duen animalia bakarra garela jakin bide dutelako.

  4. Guztiz ados, denetan okerrena izan dira ezkertiar plantak egiten zituzten partidu politikoak, eta sindikatuak, botere faxistari men egiten, suposatzen dut hainbeste faxismo eta eskubide urraketaren aurrean isiltzeak izango zituela prebendak, nazka handia eman dute eta ematen jarraitzen dute.

  5. “Ezker” plantako horren jarrerak beti ez ditu prebendak, nire ustez, edo ez behintzat hitz horrekin normalean ulertzen duguna. Zerbait garrantzitsuagoa eta sakonagoa baizik. Maiz funtsezko helburu bati erantzuten diote: edozein dinamika potentzialki iraultzaile ongi bideratzea eta kontrolatzea, sistemak ez dezan larriki krak egin. Adibideak hainbat daude, han-hemen: Podemos, GKS, Sortu, Frente Obrero. Halakoek “egin dezala etsaiak niretzat lan, borrokan ari dela sinetsita” ideia estrategiko zaharrari erantzuten diote. Hamaika aldiz ikusi dugun arren, estrategia arrakastatsua da masa inkonszienteen artean.

  6. Birusa (SARS-CoV-2) existitzen da, baina gizakia birusa bihurtzen ari da planetarentzat. Gain of function bat zer da laborategian?. Birusa laborategiko plater batean estutzen da, baldintza txarretan ipini, eta bizirik ateratzen direnak beste probeta edo plater batera pasatzen dira, egoera gogor berdinetan birusaren bizi iraupenerako. Birusa egokitzen joaten da. Pasada askoren ondoren birusa indartzen da. Hau dau txertatze orokorraren bidez egin den esperimentua gizakiarengan.

Utzi iruzkina

Azken artikuluak