Ziur ezagutzen duzula Eduardo Galeanoren testu zati hau, libreki euskaratua:
«Arrautza kraskatu eta jaio da emakumea eta jaio da gizona. Eta elkarrekin biziko eta hilko dira. Baina berriro jaioko dira. Jaioko, berriro hilko eta birjaioko dira. Eta ez diote inoiz jaiotzeari utziko, heriotza gezurra delako».
Izan ere, bizitza beste zeozer da, zuk ere sentitzen duzu, ezta, Gorka? Baina noiz galdu dugu, nola desegin zaigu jakituria sentsual hori? Ikasi dugu horretaz zer edo zer zurekin urteotan.
“Liburu bat idatz nezake Osakidetzak urtetan eman didan tratuaren inguruan”, esan zenidan haserre, egon ginen azken aldietako batean. Jakina, gauza hauek ezin dira publikoki esan; izan ere — esaten digute –, ‘gure medikuak’ dira, ‘osasungintza publikoa’ da. Zer zaude, pribatuaren alde?… Beraz, ala!, itxi sudurtzuloak eta irentsi… Ez dakit zein neurritan lagundu dizuten, zein neurritan desjabetu zure sendatze/berrosatze prozesuaz. Baina badakit burua argi izan duzula, horri dagokionez, zure bide osoan.
Inguratu eta ia ito gaituzten jazarle askoren berri aspalditik zenuen zuk. Ez zintuzten horiek hola eta hola engainatuko. Eta goxotasunak ez baitu tinkotasuna kentzen, ausart egin diezu aurre, (auto)errespetuzko erresistentzia baita bizitzako poz handienetako bat.
Zuregatik iraun du hein handian orain arte Independenteak; zuregatik ere jarraituko du.
Zorionekoak maitatu eta zaindu dituzunak, gaituzunak. Zauden tokian zaudela, Ogruerekin batera hurbil eta goxo sentitzen jarraituko ahal gaituzu. Horixe nire nahia uneotan. Betira arte, Gorka!
Eskerrik asko Gorka Setien mundu gordin eta zoro hau zeharkatu arren sentsibilidade zoragarri hori preserbatu eta erakutsi izanagatik.
Besarkada bat Ihintza Kote eta independentezaleok. ❤️
Ziur Gorka irakurtzen ari zaigula, irakurtzen ari zaizula dagoen tokian, Ihintza. Eta ziur asko asko gustatu zaiola omenaldi hau, eskaini dizkiozun hitz polit hauek. Ziur denok daramagula Gorkaren zati bat gugan.
Zaude, bien bitartean, zauden lekuan zaudela, JOOSAPHATEN ZELAIAN,,. GORKA lagun, OGRUAREN konpainian,
LAster artean
Ez adiorik, adimen argi eta fin hori.
Ez adiorik Gorka, ez… ez horrelakorik
Aspalditik det rekuerdoan zure umore garratza, zure ikuspegi kritikoa, kañeroa, baita diskurtso adimentsua; zenbattetan geratu naizen aho bete hortz zu entzuten….pribilejio bat izan da zu gertu izatea eta zure poemak jaso izana; lagungarri ditut bizitza zer den eta zer ez den berexten ez dakidanean.
“Tienes que entender la vida entera, no sólo una pequeña parte de ella. Por ello debes leer, por ello debes mirar a los cielos, por ello debes cantar, bailar, escribir poemas, sufrir y entender. Por todo ello es la vida” J.K.
Beti bihotzian, Gorka
Ederra, Ane