DNA manifestua

Sarrera eta arazoaren planteamendua

I)Oinarrizko eskubide eta askatasunen murrizketa larriak, horien egokitasunari eta eraginkortasunari buruzko adostasun zientifikorik gabe gauzatu direnak, herri subiranoaren onespena eta kontsulta kontuan hartu gabe, eta, kasu askotan, “adituen batzordeak” egindako txostenetan oinarrituta justifikatuak. Batzorde horiek inork ez ditu ezagutzen, eta, gainera, aurrerago “ez direla existitu” onartu daiteke. Murrizketa horiek, gainera, dagokien kargu-hartze judizialarekin batera etorri ohi dira, eta, harrigarria bada ere, horrek ez dio autoritate politikoari inolako autokritika-zantzurik eragiten; aitzitik, agintaritza horretan amorruzko erreakzio bat eragiten du, bere xedeei aurre egiteko “ausardia” izan zuen organo judizialaren aurka. Jatorri ilustratuko mendebaldeko demokrazietan indarrean dagoen botere-banaketaren sisteman, Botere Betearazlearen (alderdi politikoen eskuetan, botere-egitura oso hierarkizatuak) eta Botere Judizialaren (legelari independente eta autonomoek osatua) arteko tirabira horiek arazo baten berri ematen digute beti: Botere Betearazlea neurria gainditzen ari dela adierazten duten sintoma argiak dira.

“guztien ongia”, “herritar ona” izatea, “zientzia ofizialaren” aginduen mende jartzea, …

II) Informazioaren erabilera propagandistikoa eta partziala, joera argia erakutsiz gaixotasunaren larritasunarekin eta arriskuarekin zerikusia duen guztia puztu eta handiarazteko, disidentea estigmatizatzeko, eta “pentsamendu bakar” moduko bat ezartzeko, ez soilik Covid-19aren krisiari dagokionez, baizik eta gizarteari oro har eragiten dioten gai eta arazo guztietan: klima-aldaketa, ekonomiaren antolaketa, immigrazioaren krisia, gizon eta emakumeen arteko harremanak… Kasu hauetan guztietan, komunikabideek eta, oro har, kultura-aparatu osoak (“pentsamenduaren industria” deritzona osatzen dutenak) erronka horiei aurre egiteko modu bakarra dagoela sinestarazi nahi digute: eurena; dirutza handien gutxiengo txikiarena.

Gutxiengo honek, “pentsamenduaren industria” hori, nazioarteko erakunde garrantzitsuenak eta mendebaldeko alderdi politiko nagusienen eta ordezkari gehien dituztenen zuzendaritza taldeak zuzenean edo zeharka kontrolatuz, gaur egun mendebaldeko gizartearen eta gainerako planetako zati handi baten patua zuzentzen du.

III) Marko orokor honetan ohikoak bihurtu dira neurri txikienean ere bertsio ofizialetik desbideratzen den edonori zuzendutako ospe-galtze eta zentsura kanpainak, modu sistematikoan eta errutinazkoan eginak. Informazioa kontrolatzeko muturreko neurri horiek ez zaizkie soilik herritar anonimoei aplikatzen, baita goi-mailako zientzialariei ere, Nobel Sarien iritzia zentsuratzera helduz.

IV) Azken finean, ikusten ari gara – ustez demokratikoa den botere politiko batek – giza taldeak kontrolatzeko praktikak eta metodoak erabiltzen dituela, Gizarte Psikologian oinarrituta eta, baita iraganean izaera totalitarioko erregimenek masak manipulatzeko aztertutako eta gauzatutako tekniketan ere. Horien artean daude:

Marko orokor honetan ohikoak bihurtu dira neurri txikienean ere bertsio ofizialetik desbideratzen den edonori zuzendutako ospe-galtze eta zentsura kanpaina

1. Propaganda ofizialaren nonahikotasuna.

2. Ingeniaritza emozionala etengabe erabiltzea.

3. Estatistikak manipulatzea eta datuak ezkutatzea.

4. Zientziaren erabilera dogmatikoa eta interesatua.

5. Poliziaren presentzia etengabea, segurtasun-indarrei biztanleria osoaren “zaintza” eskatzen zaie; hala, subjektu subiranoa den herritarra mendeko soilaren estatusa edukitzera pasatzen da; neurriak zintzo-zintzo ez betetzeagatik beti susmopean dagoen mendekoa; neurri horiek, gero eta kopuru handiagoan eta pixkanaka-pixkanaka bizitzaren alderdi guzti-guztiak “ordenatzera” jotzen baitute, boterean dagoen gutxiengo nagusiak eredu “zuzen” gisa ezarri dituen estandarrei jarraiki.

6. Gezurraren erabilera “estrategikoa” eta hau “osteko egia” testuinguru orokorrean kokatua, non egiazkotasuna eta zorroztasuna ez baitira kontuan hartzen diren balioak, garrantzitsuena itxura eta formak izanik.

7. Propaganda organoek zabaldutako “egia” ofizialekin bat ez datozenak gizarte-bizitzatik baztertzea eta, ondoren, bakartzea.

8. Paternalismoa, klase menperatzaileak ezarritako “balioetan” biztanleria umeak bezala tratatu eta doktrinatu aurreko etapa baten ondoren.

Egoera honen aurrean, asko jabetu gara gizateria une historiko honetan bidegurutze batean dagoela. Badirudi ekonomiaz eta kultura-egitura zabal batez bere osotasunean jabetu eta kontrolatzen duten hainbat familiak, orain arte “Mundu Librea” deiturikoan paradigma berri bat ezarri nahi dutela, non norbanakoaren eskubide eta askatasunak bigarren mailara igaro behar baitira, beste balio batzuek baztertzen baitituzte (“guztien ongia”, “herritar ona” izatea, “zientzia ofizialaren” aginduen mende jartzea, …). Balio berri hauen helburua gutxiengo menderatzaile horren neurrira egindako gizarte-antolakuntzako sistema berri bat ezartzen lagunduko duen alibi izatea besterik ez da. Sistema horretan, gehiengo handi batek ez du izango gutxiengo txiki horrek finkatu nahi duen nagusitasunaren mende jartzea beste zoririk izango; botere-kontzentrazioan, demokraziaren hustuketan eta informazioaren kontrol zorrotzean oinarritutako sistema; elite horrek une jakin batean “zuzentzat” har dezakeenaz bestelako pentsatze hutsa baztertze eta jazarpen sozialaren arrazoia izango da, jazarpena ere ez denean. Mehatxu honen aurrean, eta ikusirik “covidaren krisia” deiturikotik aurrera prozesu hau nabarmen bizkortu dela, gutako askok, gauden une historikoaz jabetuta, egoera itzultzen saiatzeko unea iritsi dela erabaki dugu eta helburu horrekin sortu da DNA PROIEKTUA.

.

DNAko aktibista bakoitzak eta tokiko eta lurraldeko zelula bakoitzak jarduteko askatasuna izango du eta bere buruaz aski izan beharko du

Zer da DNA?

DNA ekintza politiko eta kulturaleko programa bat da, eta haren helburua da estandarte politiko berean biltzea munduko disidentzia guztia. Helburu bateratzaile horrekin sortu da DNA, eta uste sendo batetik sortu ere: gure aurkariek mundu osoan jarduten dutenez (dituzten bitarteko zabalak zehaztasun handiz koordinatuz), aukera bakarra izango dugu haien aurrean, baldin eta gai bagara erresistentzia orokor bat antolatzeko, batasunez erantzungo duena plutokraten elite txikiak bere menderatze-posizioa sendotzeko helburuarekin haien aurka jartzen diren guztiei egingo dizkien etengabeko erasoei.

Horrela, urte eta erdiko nahasmenduaren ostean proiektua hau egiaztapen batetik sortzen da: planeta osoan zehar modu espontaneoan sortu diren erresistentzia-taldeen egungo batasun eza amaitu behar da, eta, ondorioz, askoren ustez hasi baino ez den egin deklaratu gabeko guda honetan aro berri bat hasi behar dugu. Ezaugarri hauek dituen mugimendu global batean dauden jatorri politiko, nazional, erlijioso eta abarren aniztasuna dela eta, azpimarratu behar da egin nahi den elkarketa (guztiz beharrezkoa eta ezinbestekoa, garaipen-aukeraren bat izan nahi badugu) egin ahal izateko, ezinbestekoa izango dela ekipaje ideologiko zaharrei uko egitea, zeren eta horiek, gu guztiongan egonik, zatiketa eta desadostasun arrazoi izan daitezke. Horregatik, DNAko edozein ekintzaileri eskatzen zaio proiektu honek bultzatu nahi duen ezinbesteko batasunari kalte egin liezaiokeen edozein eragozpen ideologikoari uko egiteko (edo behintzat, aldi baterako alde batera uzteko).

Printzipioak

Ekintza printzipioak

AUTONOMIA PRINTZIPIOA: Pertsonala eta lokala. DNAko aktibista bakoitzak eta tokiko eta lurraldeko zelula bakoitzak jarduteko askatasuna izango du eta bere buruaz aski izan beharko du. Hausnarketa sakona egin ondoren, kontrol-organismorik ez sortzea erabaki da; izan ere, erakunde horrek sarearen koordinazioari dagokionez ekar ditzakeen abantailak gorabehera, praktikan, elite plutokratikoak kontrola lezakeen eta azkenean ustelduta amai litekeen zuzendaritza-organo bihur liteke (iraganean behin eta berriro gertatu den bezala).

Behin eta berriz azpimarratu behar dugu disidentzia guztia sigla beretan bildu behar dela: DNA. Horrela, esparru eta toki guztietan, disidentziak bere ekintzak gauzatu beharko ditu – politikoak, kulturalak edo bestelakoak -, sigla hauen pean. Elkarren artean lankidetzan arituko diren zelula lokalak azkar ugaritzea espero da, ideiak, estrategiak, esloganak eta abar trukatuz. Hala, konplexutasun handiko sistema bat sortuko da, kupula edo talde batek ere erabili ezingo duena. DNAk politika egingo du, baina kultura ere egingo du, eta, batez ere, informazioa, ideiak eta proposamenak trukatzeko bitartekoa izango da, eta hauek azken batean, gizateria gisa aukeratuko dugun bidea zedarrituko dute. Bide horrek ez du inolaz ere zertan bat etorri erabateko harrokeriaz gu guztion ordez erabakitzeko ausardia izan duen elite txikiak trazatu duenarekin.

DNA ekintza politiko eta kulturaleko programa bat da, eta haren helburua da estandarte politiko berean biltzea munduko disidentzia guztia.

Behin hau esanda, tokiko eta eskualdeko zelulek tokiko egitura guztiz autosufizienteak garatu behar dituzte: alderdi politikoen erregistroan inskribatzea (adibidez, DNA-Lleida, edo DNA- Buenos Aires) edo hauteskundeetan independente moduan aurkeztea, baina beti ikusgai estandartea (helize bikoitza) eta siglak, DNA.

DEMOKRAZIA ZUZENAREN PRINTZIPIOA: Bereziki azpimarratu behar da alderdi politikoa gainditu behar dela politika-ekintzarako egitura gisa, eta argi eta garbi sustatu behar da horien desegitea, kanalizazio demokratikorako tresna gisa huts egin duelako. Tokiko zelula bakoitzaren esku geratzen da demokrazia zuzenean oinarritutako lidergoetan parte hartzeko eta hautatzeko sistemak artikulatzea eta abian jartzea, boterearen banaketa ahalik eta lausoena eginez (kontuan hartu behar da, une oro, Historiak behin eta berriz erakutsi digun moduan, haren toxikotasun psikologikoa).

BEHARRAREN PRINTZIPIOA: Gaur egungo egoera oso larria denez, batasun politiko global hori (gauzatuz gero, munduko erakunde politiko garrantzitsuena izango litzatekeena) “betebehar” gisa ikusten da, erabateko lehentasun gisa askatasunaren kausan parte hartzen duten guztientzat, eta batasun hori lehentasunezko helburua izan behar da, edozein atzerapen edo mesfidantza barkagaitza izanik. Behin eta berriz esan behar da, beraz, edozein desberdintasun ideologiko edo aurreiritzi baztertu behar dela, gutxienez, gauden larrialdia guztiz neutralizatu ez den bitartean.

Egitura-printzipioak

DUALTASUNAREN PRINTZIPIOA: Ekintza politikoa nazioarteko foro handi batek inspiratu beharko du, non edonork bere ideiak askatasun osoz eta zentsurarik gabe azaldu ahal izango dituen; ideien merkatu librea, non modu naturalean bidea berriak urratuko dituzten. Eta hala, disidentziaren ekintzetan eragina izango dute mekanismo darwinista horren bidez hautatuta, egokienak, asmatuenak eta sakonenak. Hau izango da, egitez, disidentzia batuko duen kareorea: “zuzendaritza natural” bat, inolako zuzendaritza-organorik beharko ez duena.

Hau izango da, egitez, disidentzia batuko duen kareorea: “zuzendaritza natural” bat, inolako zuzendaritza-organorik beharko ez duena.

FRAKTALITATE-PRINTZIPIOA: Gainjarritako dimentsio-geruzetan antolatzea, egitura aldetik berdin-berdinak, eta azaldutako ekintza-printzipio berberekin jardutea. Hau da, toki mailan erabilitako antolaketa modu bera erabiltzen da eskualde, nazio eta nazioarte mailan; horrela, lortzen diren ezagutzak, egiteko moduak eta azpiegiturak eskala batetik bestera alda daitezke.

SARE-EGITURA: Etsaiak aurkezten duen egitura piramidalaren aurrean, DNAk erabat horizontala den egitura bat aukeratuko du, sare baten erakoa, eta lidergoak naturalak izanik, guztiz jariakorrak eta lidergo-fluxu “natural” hori galarazten duen “markatze” hierarkiko baten pean egon barik: ura izango gara. Gure aurkariek gure kontra egiteko erabiltzen duten antolakuntza piramidalak, abantaila batzuk izan arren (estrategiak ezartzeko orduan koordinazio eta azkartasun handiagoa), ahultasun nabarmenak ditu, eta azkeneraino ustiatu beharko ditugu:

i) Goi-karguak aurkitzea. Zuzenean eta modu pertsonalean presionatu ahal izango ditugu, piramide osoaren portaera baldintzatuz.

ii) Lidergo zurrunak edota oinordetzakoak, berezko talentuak igotzea eta erabakiak hartzea galarazten dutenak, aldez aurretik eztabaida libre eta konstruktiborik egin gabe. (Ideiak eta estrategiak sortzeko duten sistema ez da ideiok lehian lehiatzen diren sistema, gurea ez bezala).

iii) Beren erakundeko kide gehienen motibaziorik eza eta konpromiso eskasa; horietako asko ia baliorik ez duten esaneko hutsak dira.

Ikurrak

Sinbolo hauek unibertsalak izango dira: zelula politiko guztiek beren lurralde-eremuan egiten diren hauteskunde eta borroka politiko guztietan erabili beharko dituzte. Funtsezkoa da hori errespetatzea; ia esan daiteke hori errespetatuz soilik, sinboloen batasuna, mugimendu hori gai izango dela, zalantzarik gabe, gure aurkarien gainean oso presio handia egiteko, eta horrek arriskuan jarriko duela haien jarduteko gaitasuna.

Azken gogoetak

DNA batez ere talde-lana da; dokumentu honetan azaltzen dena mugimenduaren alderdi orokor eta funtsezkoenak soilik biltzen dituen jarduera-eskema bat baino ez da. Horrela, bada, DNA guztion proiektua da, eta, bereziki, inorena ez; ekintzaile bakoitzak, beraz, erantzukizun bat izango du bere jardueretan; izan ere, horiek guztiek emango diote forma mugimenduari. Mugimendu hori handituz gero, gure aurkariek beren kontrol osoko planen mehatxu larria balitz bezala ikusiko dute. Hori dela eta, espero izatekoa da bide guztietatik ospea kentzen saiatzea: zikin jokatuko dute, eta, seguru asko, beren ekintzekin mugimendu osoari izen ona kentzeko elementu bortitzak infiltratzen saiatuko dira, horrela, ilegalizazioa bezalako neurriak justifikatu ahal izateko. Ekintzaile guztiek adi egon beharko dute honen aurrean.

Azkenik, esan behar dizut orain dena egiteko dagoen arren, jarraitu beharreko bidea seinalatuta dagoela. Beraz, lagun, zauden tokian zaudela ere, bizi zaren tokian bizi zarela, hitz egiten duzun hizkuntza hitz egiten duzula, altxa eta borrokatu, ekiteko prestatu eta lan egin, hartu arnasa eta zoaz zure etorkizunaren bila.

Iturria: https://manifiesto-adn.org
Itzultzailea: Ane Miren Elordui-Zapaterietxe