Diego Fusaro filosofoaren gogoeta: “Antifaxismoa, ezker postmodernoaren borroka kutuna”

Obra zabala duen filosofoa eta aktibista da Diego Fusaro italiarra. Hona hemen orain dela gutxi argitaratutako artikulu baten itzulpena:

“Egin dezagun lege berri bat”: Schlein-en faxismoari buruzko azken ateraldiak eskuinari egiten dio jokoa

«Eta orain, entzun, entzun! Elly Schlein nekaezinak propaganda faxistaren aurkako lege bat proposatu nahi du. Elly Schlein bestal fuksiaren, Ezker Berri postmoderno eta ortzadar kolorekoaren iritziz, 2023an Italiak duen arazo nagusia propaganda faxista da. Faxismoa, gaur 2023an, Italiaren oinarrizko arazoa balitz bezala.

Faxismoa, zorionez, duela 70 urte baino gehiago gelditu zen. Garai batean faxismoaren aurrean funtsezkoa zen antifaxismoa, baina gaur egun kontsumoaren zibilizazioa legitimatzeko tresna patetiko bat besterik ez da. Gainera, bizirauteko behar duten tresna bihurtu zaie antikapitalismoa alde batera utzi duten ezkerrei, hau da, existitzeko arrazoi guztiak galdu dituzten eta merkatuen zibilizazioaren zati organiko bihurtu diren ezkerrei, honek dituen ondorio guztiekin.

Ezker fuksia antifaxista da orain faxismorik ez dagoenean, kapitalismoaren aurrean antikapitalista izan beharrik ez izateko. Are gehiago, garai batean kapitalismoa borrokatu zutenak, orain, ordena kapitalistaren apaiz leial bihurtu direnean, atxikimendu sutsu eta integral hori mozorrotzeko egiten dute hautu hori. Hau da Ezkerraren enigma, Michéak esaten zuen bezala. Hau da ezkerraren enigma eta misterio handia. Garai batean ahulen eta zapalduen alde zeuden, lana defendatzen zuten eta kapitala borrokatzen. Gaur bere buruari uko egin diote, eta garai batean borrokatzen zutena bihurtu dira. Kapitalaren aldeko eta zapalduen interesen aurkako borrokan dira.

Eta oraindik ratio essendi bat aurkitu ahal izateko, faxismoa bizirik mantendu behar dute beren antifaxismo porrokatua justifikatzeko. Bestalde, ezkerrak faxismorik gabeko antifaxismoarekin jokatzen duen bezala, bere ispilua du eskuinean, komunismorik gabeko antikomunismoan. Labur esanda, nahiz eta alienazio osoan eta kapitalaren morrontzan murgilduta egon gizarte hau, demokrazia defendatzea eta faxismoaren itzulera ekiditea da ezkerraren lehentasuna.

Era berean, gaur egun zibilizazio neoliberalaren egonkortasuna arriskuan jar dezakeen edozer gauzarekin identifikatzen da faxismoa. Eta horrela ezkerra ordena turbokapitalistaren guardia fuksia bihurtu da. Eskuin neoliberala eta ezkerra guztiz osagarriak direla frogatzen dute, eta eskuin neoliberalarekin lehiatzen da kapitalaren interesak hobekien ordezkatzen dituen taldea dela erakutsi nahirik.

Esan dezakegu faxismorik ez den garaiko ezkerraren antifaxismoa eta komunismorik ez den garaiko eskuinaren antikomunismoa direla merkatuen zibilizazioari atxikimendua ematen dioten bi bertsioak, eta hori dela ezkerraren zein eskuinaren patu tristea. Gaur egun bereizezin bihurtu dira eskuina eta ezkerra, biak elkar trukagarriak eta ultrakapitalistak.

Garbi esanda, gaur egun ezkerra eta eskuina baino haratago joatea oinarrizko urratsa da giza emantzipazioaren aldeko eta kapitalismoaren aurkako borrokari berriro heltzeko».

Diego Fusaro