González jauna, badakigu Lurralde Plan Sektorial bat (LPS) ongi egiteak bere denbora behar duela. Baina 15 urte igaro dira Arabako Batzar Nagusiek aho batez eta Eusko Legebiltzarrak, Mugarri Plana oinarri hartuta, energia berriztagarrien LPS berri bat idazteko eskatu ziotela Eusko Jaurlaritzari. Gaur egun, enpresak ari dira aukeratzen beren proiektuen kokapena haien kabuz. Ekintza horiek espekulazioaren adibide argiak dira; lurralde-antolamenduko arauak onartu aurretik, proiektuak garatzen dira ziztu bizian, gero, legez, gauzatu ezin izango diren lekuetan.
González jauna, sostengua eman lehen sektoreari Familia Nekazaritzaren Hamarkadan (2019-2028), elikadura-burujabetza bizitzarako funtsezkoa delako, eta Arabak bere lur emankorrak behar dituelako ekoizpenean egon daitezen, baina EZ industria sektorean. Esperientzia batzuek erakusten digute zeinen arriskutsua den elikadura-burujabetza galtzea; adibidez, Beninek, Afrikako nekazaritza-herrialde batek, Munduko Bankuak aholkatuta, bertako nekazarien nekazal-lurrak ehungintzarako kotoia ekoizteko erabiltzea erabaki zuen. Urte onak izan zituzten, harik eta 2008an, krisiarekin, oinarrizko elikagaiak, prezioa hirukoiztuz, garestitu ziren arte. Horrek aurrekaririk gabeko gosetea ekarri zuen herrialde hartara, eta, ondorioz, ehunka mila pertsona txirotasun-egoeran geratu ziren.
González jauna, berriztagarrien LPS onartu ez bada ere, badira errespetatu beharreko arauak, hala nola nekazaritza-balio handiko lursail estrategikoak edo Natura 2000 Sarean sartutako espazioak. Azazetako proiektu eolikoarekin gertatu den bezala, han zeuden lurrak Gasteizko Mendietako Natura-baliabideak Antolatzeko Planean (NBAP) jasota daude, eta babesten zituen planetik kanpo geratu dira.
González jauna, ez da zuzena epaile eta alderdi izatea; Eusko Jaurlaritza, EVEren bidez, enpresa misto publiko-pribatuak sortzen ari da, hala nola Ekiola, Aixeindar, Indarberri… Alderdi publikoa arduratzen da izapidetzea errazteaz, eta behin zentral eolikoa edo eguzki-zentrala martxan dagoenean, esperientziak esaten digu esku pribatuetara pasatzen dela.
González jauna, Estatu mailako tramitazioa gainditu behar ez izateko 50 MW baino gutxiagoko proiektu guztiak aurkezteko estrategia, hasiera batean legeria murriztaileagoa duena, trikimailu tranpatia iruditzen zaigu. Adibidez, Azazeta, Laminoria eoliko eta Laminoria solar proiektuak fisikoki itsatsita dauden hiru proiektu dira, eta energia ildo beretik kanporatzen dute, baina hiru balira bezala bideratzen dira.
Urkullu lehendakari ohiak dagoeneko muntatu du hidrogenoa Europako Atlantikoko kostalde osoan sustatzeko txiringitoa
González jauna, 2030erako 105,09 MW-eko potentzia totala instalatzeko helburua dago Euskal Autonomia Erkidegoan. Egun Araban bideratzen ari diren proiektuekin soilik, 20.089 MW-ekoa izango litzateke eskatutako potentzia osoa, 20 aldiz gehiago. Patetikoa da Zentral Eoliko bat egun haizetsu batean geldirik ikustea, sareak ez duelako gaitasunik ekoizpen guztia xurgatzeko, eta hori horrela bada, zergatik diozu hain premiazkoa dela berriztagarrien zentral gehiago eta gehiago garatzea? Ez ote da izango zure alderdikide Josu Jon Imazek, Hidrogenoaren Euskal Korridorerako eta Bilboko portuko deskarbonizazioko HUBerako, hidrogeno “berriztagarriko” erregai sintetikoak ekoizteko, soberako energia eduki dezan, hau da, energia merkea eduki dezan? Gainera, pila hori hondamendi bat da energia-balantzeari dagokionez; energiaren % 80 gastatzen da % 20 gordetzeko. Horregatik behar da hainbeste energia Zierbenan, Araba sakrifikatzearen kontura. Eta Urkullu lehendakari ohiak dagoeneko muntatu du hidrogenoa Europako Atlantikoko kostalde osoan sustatzeko txiringitoa, galtzeko denborarik gabe. Dena oso premiazkoa da, diru-laguntzak (guztion dirua) laster amaitzen baitira.
González jauna, zientzialariei entzutea eskatzen dizugu. Baliabideak mugatuak dira planeta mugatu batean, eta ezin diogu hazkunde mugagabearen eredu kapitalistari jarraitu; izan ere, iritsi da unea baliabideek gehiagorako ematen ez dutena. Lurrean gure biziraupena kolokan jartzen ari diren muga planetario batzuk gainditzen ari gara. Kutsadura kimikoa, plastikoak, pestizidak… Ozeanoen berotzea. Biodibertsitatea galtzea. Klima aldaketa, ez bakarrik karbonizazioagatik. Magnesioaren, kuprearen, nitrogenoaren, fosforoaren, litioaren… ziklo biokimikoak. Ur gezaren galera. Lurzoruaren erabilera-aldaketak. Material eta erregai fosil falta… Eta hau bai dela premiazkoa.
González jauna, errespeta itzazu gure nekazaritza-eremuak, gure mendiak — bere baso, belardi eta arrokekin –, beharrezkoak ditugulako erregimen hidrikoa egokitzeko, higadura saihesteko, animalientzako fruituak eta elikagaiak ekoitz ditzaten, zura, egurra, itzala, oxigenoa, paisaia… Biodibertsitatearen alde egin dezaten, BIZITZA, letra larriz.
Otero jauna, Tapia andrearekin egindako Lotsaren Besarkadaz gogoeta egiteko eskatzen dizugu, eta konturatzeko hau ez dela ez subiranotasuna eta ez independentzia, usurpazioa baizik
Horregatik guztiagatik, jarrera aldatzen ez duzun bitartean, persona non grata deklaratzen zaitugu, eta eskatzen dizugu betetzen duzun postua beste pertsona bati uzteko, hala nola, gure herriaren eta gure jendearen interesengatik — eta ez Euzko Alderdi Jeltzalearen negozioengatik — begiratzen duen pertsona bati.
Mikel Otero jaunari gogorarazi nahi genioke 2024ko uztailaren 30ean 68 eguzki-zentral (aurtengo ekainean baino 53 gehiago) eta 15 zentral eoliko daudela izapidetze-fase desberdinetan. Hori guztia Araban. Proiektu hauekin burujabetza energetikoa lortuko dugula uste al du Otero jaunak? Guk uste dugu betikoak direla nekazal lurraren, mendien eta energiaren gaineko subiranotasuna lortuko dutenak: Solaria, Iberdrola, Repsol, … bezalako enpresa handiak. Otsailaren 8an Tapia andreari emandako besarkadaz gogoeta egiteko eskatzen dizugu, Lotsaren Besarkadaz, eta konturatzeko hau ez dela ez subiranotasuna eta ez independentzia, usurpazioa baizik.
ARABAKO MENDIAK ASKE
2024/08/12
